“...Η ελληνική επανάστασις ανήκει εις όλην την ανθρωπότητα, εις την φιλολογίαν, εις τον χριστιανισμόν, και εις την ελευθερίαν, διότι δεν είναι, ειμή αγών του πολιτισμού κατά της βαρβαρότητας.
Ποία πατρίς άλλη παρ’ εκείνην τοσούτων μεγάλων κατά πάντα ανδρών ήθελε δυνηθή να διατηρήση τα ήθη, τους νόμους, την πατρώαν γλώσσαν και την θρησκείαν της μετά τοσαύτην μακράν δουλείαν;….” Γάλλος φιλέλληνας Διδότος
Το Νοέμβριο του 1824 σκοτώνεται ο Πάνος Κολοκοτρώνης, πρωτότοκος γιος του Γέρου του Μωριά, από αδελφικά χέρια, στο φοβερό εμφύλιο που είχε ξεσπάσει στις τάξεις των Ελλήνων, ενώ η Επανάσταση ήταν σε εξέλιξη. Από τις μαύρες σελίδες της ιστορίας μας που δυστυχώς δεν έγιναν μάθημα.
“…..και τότε βολή τουφεκίου θανατηφόρος εστέρησε την Ελλάδα και άλλου εκ των γνησιωτάτων τέκνων της. Ο δε θάνατος αυτού όχι μόνον ήτο κεραυνός δια τον δυστυχή πατέρα του, αλλ’ επροξένησε και απελπισίαν εις τους αντιπολιτευομένους και λύπην εις όλους σχεδόν τους Έλληνας. Όλοι εθρήνησαν τον κακόμοιρο Πάνον ως άξιον ενδοξοτέρου θανάτου! Ο πολύ πλέον κακόμοιρος πατήρ του απώλεσε το εδραιότερον έρεισμα της οικογενείας του, τον υπέρ της πατρίδος συναγωνιστήν του, τον κοινωνόν της δόξης του, τον άξιον του ονόματος του διάδοχον….” Νικόλαος Σπηλιάδης
Τα απομνημονεύματα που μας άφησε ο Φώτιος Χρυσανθόπουλος ή Φωτάκος από τα Μαγούλιανα Γορτυνίας, αποτελούν μια από τις κύριες πηγές πληροφόρησης για τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν την περίοδο της Επανάστασης.
Ο ίδιος υπήρξε αγωνιστής, υπασπιστής και γραμματέας του Γέρου του Μωριά, που έζησε τη φωτιά του αγώνα στην Πελοπόννησο καθώς και τις τότε πολιτικές εξελίξεις. Όλοι οι νεώτεροι ιστορικοί αντλούν στοιχεία από τα έργα του και είναι ευτύχημα που τα έχουμε.
Στον επίλογο του έργου “Βίοι Πελοποννησίων ανδρών κληρικών στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της Επαναστάσεως”, με λίγα λόγια, απλά, ταπεινά, αλλά πολύ ουσιαστικά, παραδίδει τη δουλειά του στους αναγνώστες:
“... Ο Κολοκοτρώνης είχε σημαίαν εδικήν του ξεχωριστήν και διακοσίους εκλεκτούς στρατιώτας και τύμπανα και σάλπιγγας και επι κεφαλής σημαιοφόρον τον Νικολήν Καραχάλιον, του οποίου ταις πλάταις ποτέ δεν είδαν οι εχθροί. Είχε πολλήν γενναιότητα….” Απομνημονεύματα Φωτάκου
Η φωτογραφία μου προκρίθηκε στην 11η θέση, ύστερα από ψηφοφορία του κοινού, στα πλαίσια του φωτογραφικού διαγωνισμού του Δήμου Τρίπολης (Τριπολιτσά ISO 200) με θέμα τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του ‘21 και εκτίθεται στην υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας στην Πλατεία Άρεως.
Το θέμα της φωτογραφίας “Ο αγωνιστής αγναντεύει τις κορφές του Μαινάλου”, εμπνεύστηκα από τ’ Απομνημονεύματα του Θ. Κολοκοτρώνη.
“..Όσο να έβγω εις την ράχη, απόστασε το άλογο, το έδεσα εις το κλαδί και εγώ βγήκα εις την ράχη. …..είδα τους Τούρκους οπού ήρχοντο και έκλεισα το μπαϊράκι...” Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Ευχαριστώ τον Δημήτρη Βεργέτη για την συνεργασία.
