ΤΣΟΠΑΝΑΚΟΣ- Ο ποιητής της Επανάστασης

Να πως τον περιγράφει ο αγωνιστής και συγγραφέας Φωτάκος στο βιβλίο του  “Βίοι Πελοποννησίων Ανδρών”:
“Κατήγετο απὸ την Δημιτσάναν. Κατὰ δε την αρχὴν της επαναστάσεως μη δυνάμενος να φέρη όπλα, διότι ήτον αδυνάτου σώματος καμπούρης και στραβοπόδης, ούτος ο πυγμαίος, αν και του έλειπαν όλα, είχεν όμως μεγάλον τον Ελληνικὸν αίσθημα κατὰ των τυράννων, διότι έτρεχεν εις τα στρατόπεδα των Ελλήνων, και εις τας πολιορκίας, ενθουσιάζων τους στρατιώτας, και γράφων και στίχους επαινετικοὺς εις τους στρατηγοὺς και τους καπεταναίους, ήτον ο νέος  ποιητὴς της επαναστάσεως. Αγαπούσε πολὺ να βλέπη τον στρατηγὸν Νικήταν Σταματελόπουλον, και όπου και αν επήγαινε και εστέκετο τους στίχους τους οποίους έκαμνε τους ανεγίνωσκε πρώτον του Νικήτα, και έπειτα επήγαινεν εις τους άλλους και τους έψαλλεν.
Ευρεθεὶς δε εις μίαν μάχην, εις την οποίαν ο στρατηγὸς Νικήτας ενίκησεν, και οι στρατιώται του επήραν πολλὰ λάφυρα και ζώα, έλαβεν ένα άλογον, το οποίον του εχάρισεν ο Νικήτας δια να περιπατή καβάλα· αλλ᾿ επειδὴ ήτο πτωχὸς και δεν είχεν έξοδα να το θρέψη, έκαμεν ένα γράμμα του Νικηταρά, ούτως τότε έλεγον, και του έγραφε «Τὸ δώρο σου Νικηταρά, άλογο χωρὶς νουρὰ, ή μου στέλλεις καὶ κριθάρι, ή σου στέλνω το τομάρι». 

Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη-απόσπασμα 2

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στα Απομνημονεύματα του: 

 

“Εις τον καιρό της νεότητος οπού ημπορούσα να μάθω κάτι, σχολεία, ακαδημίαι δεν υπήρχαν, μόλις ήσαν μερικά σχολεία, εις τα οποία εμάθαιναν να γράφουν και να διαβάζουν. Οι παλαιοί κοντζαμπάσηδες οπού ήσαν οι πρώτιστοι του τόπου, μόλις ήξευραν να γράφουν το όνομά τους. Το μεγαλήτερο μέρος των αρχιερέων δεν ήξευρε παρά εκκλησιαστικά κατά πράξιν, κανένας όμως δεν είχε μάθησι. Το ψαλτήρι, το ‘κτωήχι, ο μηναίος, άλλαι προφητείαι, ήσαν τα βιβλία οπού ανέγνωσα.

Δεν είναι παρά αφού επήγα εις την Ζάκυνθο οπού εύρηκα την Ιστορία της Ελλάδος εις την απλοελληνικήν. Τα βιβλία οπού εδιάβαζα συχνά ήτον η ιστορία της Ελλάδος , η ιστορία του Αριστομένη και Γοργώ και η ιστορία του Σκεντέρμπεη. 

Η γαλλική επανάστασις και ο Ναπολέων έκαμε, κατά την γνώμη μου, να ανοίξουν τα μάτια του κόσμου. Πρωτήτερα τα έθνη δεν εγνωρίζοντο, τους βασιλείς τους ενόμιζον ως θεούς  της γης και ό,τι και αν έκαμναν, το έλεγαν καλά καμωμένο. Δια αυτό και είναι δυσκολώτερο να διοικήσης τώρα λαόν.”

Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη-απόσπασμα 1

Τιμούμε και μνημονεύουμε τους αγωνιστές  της Ελληνικής Επανάστασης και γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από τότε που μπήκαν οι βάσεις της σύστασης του νέου Ελλήνικου Κράτους!

Να πως διηγείται ο Κολοκοτρώνης το κυνηγητό που υπέστη από τους Τούρκους, που ήθελαν να χαλάσουν τους κλέφτες και καπεταναίους  “διατί μία ημέραν ημπορεί να κάνουν επανάστασιν”.
Γενάρης 1806. Απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του (συγγραφέας Γεώργιος Τσερτέτης):

“……...επήραμε την δημοσιά της Τριπολιτσάς και πήγαμε εις το Βαλτέτσι αποπάνω να λημεριάσωμε. Οι γυναίκαις του χωριού μας εγνώρισαν και ευθύς έδωκαν παντού την είδησην ότι: “εδώθε πάγει ο Κολοκοτρώνης” και μας επήραν κυνηγώντας. Το δειλινό εφύγαμε και έστρεψα κατά την Καρύταινα…….από πέτρα σε πέτρα επήγαμε σε μια στάνη, και μας είπαν πως ήταν γεμάτη Τούρκους. Τότε αποφάσισα να γίνωμεν εις τέσσερα μπουλούκια και να υπάγωμεν σε φίλους να κρυφτούμε.

Βιβλίο: Ελληνικά Υπομνήματα που αφορούν την Επανάσταση 1821-1827

 

Εφέτος είναι το έτος που γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της Επανάστασης του 1821 και τιμούμε τους Αγωνιστές που θυσίασαν τα πάντα για ν' αναστηθεί η Ελλάδα και να δημιουργηθεί το νέο Ελληνικό Κράτος.

 

Από το περασμένο φθινόπωρο μαθαίνω λεπτομέρειες της Επανάστασης του 1821, διαβάζοντας το βιβλίο με τίτλο: “Ελληνικά Υπομνήματα, ήτοι Επιστολαί και διάφορα έγγραφα αφορώντα την Ελληνικήν Επανάστασιν από 1821 μέχρι 1827, συλλεγέντα μεν υπό του Υποστρατήγου Ιωάννου Θεοδ. Κολοκοτρώνη, εκδοθέντα υπό Χ. Ν. Φιλαδελφέως” το 1856.  
Έγινε επανατύπωση το 2011 από τις εκδόσεις “Καγιάφας -Στεμνίτσα Γορτυνίας Αρκαδίας” με έδρα την Κυπαρισσία.

 

Ευτυχές το νέο έτος 2021! Χρόνια πολλά!

 

Το 2020 ήταν μια χρονιά ιδιαίτερη, που θα την γράψει η ιστορία λόγω της πανδημίας.

Το 2021 ήρθε με την ελπίδα να τελειώσει η πανδημία και να επιστρέψουμε στη φυσιολογική μας ζωή, χωρίς το φόβο και τους περιορισμούς. 

 

Μπαίνουμε στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα και σε ένα έτος σημαντικό για την Ελλάδα, αφού θα τιμήσουμε την Ελληνική Επανάσταση που αποτέλεσε την απαρχή του νέου ελληνικού κράτους, με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την έναρξη της. 

 

Προτίμησα φέτος να φτιάξω μια βασιλοκουλούρα που συνήθιζαν να φτιάχνουν στη Γορτυνία τα παλιά χρόνια, τα φτωχά και τα δύσκολα. Για να μην ξεχνάμε τις ρίζες μας. Έβαλα βεβαίως 2-3 σύγχρονες πινελιές στο στόλισμα.

Υγεία, χαρά, αγάπη, δημιουργία σε όλες και όλους!

Ευτυχές το νέο έτος 2021!