Στιγμιότυπα από το 1ο Αντάμωμα Αρκάδων-Ποντίων στην Ελάτη Γορτυνίας

Το διήμερο 25-26 Ιουνίου 2011 πραγματοποιήθηκε το 1ο Παγκόσμιο Αντάμωμα Αρκάδων-Ποντίων στην Ελάτη Γορτυνίας με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου Ελάτης ''Οι Φυσιολάτρες" και της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης. Την εκδήλωση στήριξε ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως κ. Ιερεμίας, ο Δήμος Γορτυνίας καθώς και άλλοι φορείς και ιδιώτες. Οι συμμετέχοντες Αρκάδες και Πόντιοι περιηγήθηκαν στην Αρκαδία και στη Γορτυνία ξεκινώντας από την Αρχαία Τραπεζούντα στο Δήμο Μεγαλόπολης, τη Μητρόπολη της Τραπεζούντας του Πόντου και κατέληξαν στην Ελάτη Γορτυνίας και στο εκκλησάκι της Ζωοδόχου Πηγής, όπου πραγματοποιήθηκε η κεντρική εκδήλωση με τη τέλεση Θείας Λειτουργίας  και  την ανάγνωση της υπογραφείσας Διακήρυξης Συνεργασίας μεταξύ των δυο συλλόγων, φορέων καθώς και προσωπικοτήτων για την καλλιέργεια της αδελφοσύνης και την ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς. Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με παρουσίαση παραδοσιακών χορών του Πόντου και της Αρκαδίας από τα έξοχα χορευτικά συγκροτήματα της Ένωσης Ποντίων Αργυρούπολης και του Πολιτιστικού Συλλόγου Βυτίνας Γορτυνίας.

Τα στιγμιότυπα είναι από την θαυμάσια δουλειά των χορευτικών συγκροτημάτων που χάρισαν στους θεατές υπέροχες στιγμές.

Στεμνίτσα 1821-2011

 Φωτογραφίες από τον εορτασμό της  190ης Επετείου της Σύστασης της Α΄ Πελοποννησιακής Γερουσίας στη Στεμνίτσα του Δήμου Γορτυνίας. Το χορευτικό συγκρότημα "Αρκαδιανή" από τη Τρίπολη, χορεύει ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς στη πλατεία της Στεμνίτσας τιμώντας την ιστορική επέτειο.

Οι χοροί της Μεσσηνίας (Σχέσεις και συγγένειες με την Αρκαδία)

[Πρόλογος: Το παρόν άρθρο αποτελεί αναδημοσίευση από την μεσσηνιακή ιστοσελίδα www.messinia-guide.gr και το υπογράφει ο κ. ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ.  
Το θέμα του άρθρου έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για τους Αρκάδες, αφού αναπτύσσει τις πολιτιστικές συγγένειες και όχι μόνο, της Μεσσηνίας και της Αρκαδίας. Ακόμα, εκθέτει τον πλούτο της παραδοσιακής χορευτικής μουσικής των δυο γειτονικών περιοχών, σε αντίθεση μ' αυτό που πιστεύουν πολλοί, ότι δηλαδή οι χοροί  μας είναι μόνο ο τσάμικος και ο καλαματιανός. Κι όμως σ΄αυτό το άρθρο μετρήσαμε συνολικά 33 χορούς(βασικούς και τις παραλλαγές τους). Αν είχαν διασωθεί όλοι αυτοί οι χοροί δεν θα υστερούσαμε σε τίποτα από άλλες περιοχές της Ελλάδας που ομολογουμένως έχουν να παρουσιάσουν μεγάλη ποικιλία χορών. Η διαφορά είναι, ότι σ' εκείνες τις περιοχές οι άνθρωποι τους καλλιέργησαν, τους δίδαξαν, τους διαφύλαξαν, όπως διαφύλαξαν με συνέπεια όλη τη λαϊκή τους παράδοση ενώ εμείς(στη Πελοπόννησο) τη λησμονήσαμε......]
 

Κείμενο: ΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝ. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ

Από μικρό παιδί, θυμάμαι τον εαυτό μου να τραγουδάει και να χορεύει τα τραγούδια του τόπου μου που τα μάθαινα αρχικά από την μητέρα μου και αργότερα και από το ευρύτερο οικογενειακό μου περιβάλλον. Η οικογένειά μου από την πλευρά της μητέρας μου αλλά και του πατέρα μου, προέρχεται κυρίως από την περιοχή της κεντρικής Αρκαδίας. Οι πρόγονοί μου, όπως και πολλοί Αρκάδες, ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στην Μεσσηνία κατά περιόδους, άλλοι από τα πρώτα χρόνια της απελευθέρωσης και άλλοι στην αρχή ήρθαν σαν ημινομάδες κτηνοτρόφοι σε διάφορα μέρη της Μεσσηνίας και αργότερα σύστησαν μικρούς οικισμούς ή κατοίκησαν σε ήδη υπάρχοντες οικισμούς και χωριά, κοντά σε άλλους συμπατριώτες τους ή μη. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να έχω συγγενείς τόσο ντόπιους όσο και καταγόμενους από αρκετά αρκαδικά χωριά και δίπλα σ’ αυτούς και διάφορους οικογενειακούς φίλους και γνωστούς. Απ’ αυτούς άκουσα τα πρώτα τραγούδια και αργότερα ως μαθητής άρχισα μια υποτυπώδη καταγραφή τους μην γνωρίζοντας το μέγεθος βέβαια της αξίας τους, έχοντας όμως ως έναυσμα την αγάπη μου και μόνο γι’ αυτά τα τραγούδια, τα οποία ως επί το πλείστον ήταν τραγούδια παλαιά, ακριτικά, παραλογές ή ιστορικά και μου τα τραγουδούσαν και τα διηγούνταν σαν παραμύθι. Αργότερα ήρθε μαζί τους κι ο χορός, όχι σαν καταγραφή, αλλά σαν αναπόσπαστο μέρος του τραγουδιού και μαζί με το τραγούδι ήρθαν κι ιστορίες, έθιμα, τρόποι ζωής και ενθυμήσεις που τα συνόδευαν.
Θεωρώ σήμερα ευτυχές το γεγονός ότι πρόλαβα στην ζωή ανθρώπους μεγάλους σε ηλικία, γεννημένους κατά το τελευταίο μισό του 19ου αιώνα, ανθρώπους δηλαδή που πρόλαβαν αυτά τα τραγούδια και τους χορούς......

Ιστορικά- Γλωσσολογικά στοιχεία της Πελοποννήσου

 [Το άρθρο αυτό είναι αναδημοσίευση από τον διαδικτυακό τόπο http://clubs.pathfinder.gr/kalliani του  συμπατριώτη Κων. Κοκκοσιούλη από το Καλλιάνι Γορτυνίας, που είναι στον "αέρα" από το 2002 και πρόσφατα ολοκλήρωσε τη πορεία του. Τώρα, τα πολύ ενδιαφέροντα θέματα του αγαπητού Κώστα, τα βρίσκουμε στον ιστότοπο:  http://kallianion.blogspot.com/.

Το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου, το θεωρώ πολύ σημαντικό και μεγάλου ενδιαφέροντος, αφού αφορά στην διάλεκτο μας που τη χ ά ν ο υ μ ε...ή μάλλον τη  χ ά σ α μ ε... Αυτή η διάλεκτος, της Πελοποννήσου, είναι η δική μας, είναι η ταυτότητα μας, είναι ο συνδετικός κρίκος με τις ρίζες μας, είναι εκείνη που συμβάλλει στην ποικιλία και το πλούτο της ελληνικής γλώσσας. Θελήσαμε να γίνουμε "πολιτισμένοι"... και την εγκαταλείψαμε.

 Ευχαριστώ θερμά το Κων. Κοκκοσιούλη που μου έδωσε την άδεια για την αναδημοσίευση του άρθρου. Όταν το διάβασα .....το ομολογώ, το ζήλεψα. Τελικά αναρτήθηκε και σ΄αυτό το ιστολόγιο, αλλά το οφείλω στο Κώστα.]

 

 

Καλλιάνι Γορτυνίας-Η λήψη έγινε(2010) από το απέναντι βουνό της Κοκκινοράχης

     

1. ΠΡΟΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ (Κων.Κοκκοσιούλης)

     Εδώ και μερικά χρόνια, όπως θα έχετε καταλάβει όσοι τουλάχιστον παρακολουθείτε τα τεκταινόμενα της διαδικτυακής μας κοινότητας, προσπαθούμε να συλλέξουμε κανένα παλαιό έγγραφο το οποίο αναφέρεται στο χωριό μας ή καταγράφει κάτι από την ιστορία του. Παράλληλα προσπαθούμε μέσα από μαρτυρίες και προσωπικές συνεντεύξεις με τους παλαιοτέρους κατοίκους του χωριού μας, να μαζέψουμε λίγο από το υλικό, το οποίο μένει ακόμα στις θύμησες των γεροντότερων και το οποίο αφορά τις παλαιότερες εποχές του χωριού μας.

     Ό,τι νεότερο λοιπόν έχουμε, ή ό,τι είναι αξιόλογο από τις συλλογές μας αυτές, το καταγράφουμε με σκοπό να μπορέσουμε να το διασώσουμε στο πέρασμα του χρόνου. Το καταγράφουμε για να μην κατηγορηθούμε από τις επόμενες γενιές ότι δεν αφήσαμε κάτι για να γνωρίζουν και αυτοί, όπως συμβαίνει με εμάς.

     Αυτές ήταν οι μέχρι σήμερα κύριες ασχολίες μας. Προσπαθούμε λοιπόν να διασώσουμε είτε γραπτές κυρίως αναφορές είτε προσωπικές συνεντεύξεις  παραλείποντας αρκετά ακόμα στοιχεία τα οποία συνάδουν και είναι σχεδόν απαραίτητα για μια πληρέστερη καταγραφή της ιστορίας ενός τόπου. Στην ενότητα λοιπόν αυτή, των παραλείψεών μας δηλαδή, θα μπορούσαμε να εντάξουμε στοιχεία της λαογραφίας, δηλαδή στοιχεία από τα ήθη και τα έθιμα και γενικότερα από τις «παραδόσεις» των παλαιοτέρων συγχωριανών μας.

     Αναγνωρίζουμε στον εαυτόν μας και ελπίζουμε και εσείς, το ελαφρυντικό του ότι δεν είμαστε ιστορικοί. Δεν είμαστε λαογράφοι. Απλοί ερασιτέχνες και λίγο φιλίστορες προσπαθούμε, ως ελέχθη, να διασώσουμε ό,τι μπορούμε. 

     Μπορεί όμως εμείς να μην είμαστε ιστορικοί ή οι καθ’ ην αρμόδιοι, για την σύνταξη τέτοιου είδους άρθρων αλλά βρισκόμαστε στην ευχάριστη εκείνη θέση να σας αναγγείλουμε ότι για την συμπλήρωση των δικών μας στοιχείων, βρέθηκε, θεόσταλτος πιστεύουμε, ο Κ^ος Παντελίδης Νικόλαος. Ο Κ^ος Παντελίδης Νικόλαος είναι επίκουρος Καθηγητής Γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου των Αθηνών, ο οποίος ειδικά για τον δικό μας διαδικτυακό τόπο, αφιέρωσε και χρόνο και κόπο για να συντάξει μια άκρως ενδιαφέρουσα και κατατοπιστική εργασία γύρω από τον τρόπο ομιλίας των παλαιοτέρων συγχωριανών μας.

     Η εργασία αυτή του Κ^ου Παντελίδη, δεν είναι η μοναδική. Από ότι γνωρίζουμε, έχει παρουσιάσει κατά το παρελθόν αξιόλογο συγγραφικό υλικό και μελέτες γύρω από γλωσσολογικά θέματα. Παράλληλα έχει κάνει επιστημονικές εισηγήσεις με παρουσιάσεις και άρθρα σε διάφορα γλωσσολογικά συνέδρια ή συναφή με την επιστήμη της γλωσσολογίας θέματα.

     Δεν θα σας κουράσουμε άλλο με το συγγραφικό ή επιστημονικό έργο του Κ^ου Παντελίδη. Θα έλθουμε ευθύς αμέσως στην εργασία του, η οποία ως ελέχθη συνετάχθη ειδικά για τον διαδικτυακό τόπο του χωριού μας. Στην εργασία λοιπόν αυτή καταγράφονται, από κατάλληλο πλέον και ειδικό με το θέμα επιστήμονα, με απλό αλλά επιστημονικό πλέον τρόπο και εμπεριστατωμένα, στοιχεία από την παλαιότερη ντοπιολαλιά των συγχωριανών μας και όχι μόνον.

     Πιστεύουμε ή μάλλον είμαστε σίγουροι ότι μέσα από την μελέτη των παρακάτω θα θυμηθούμε, τουλάχιστον εμείς οι παλαιότεροι, αλλά και θα μάθουν οι νεότεροι μερικά γύρω από τον τρόπο ομιλίας των παλαιοτέρων συγχωριανών μας. Θα θυμηθούμε και θα μάθουμε λέξεις οι οποίες έπαψαν να ακούγονται στο πέρασμα του χρόνου. Οι αιτίες πολλές. Η ιστορία όμως δεν αλλάζει.

     Ας αφήσουμε τον ειδικό όμως να μιλήσει…..

     2. Η ΕΡΓΑΣΙΑ (ΤΟΥ ΕΙΔΙΚΟΥ)

Νικόλαος Παντελίδης

Επίκουρος Καθηγητής Γλωσσολογίας

Πανεπιστήμιο Αθηνών

Αθήνα, 18.03.2010

Η    ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΗ   ΔΙΑΛΕΚΤΟΣ

1. Εισαγωγή.

Κάθε γλώσσα μιλιέται κατά τόπους διαφορετικά. Αυτές οι κατά τόπους παραλλαγές της ονομάζονται διάλεκτοι. Οι διάλεκτοι αποτελούν σημαντικότατο και αναπόσπαστο στοιχείο του τοπικού πολιτισμού, όπως οι χοροί και τα τραγούδια, η παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τα έθιμα κ.λπ., γι’ αυτό επιβάλλεται να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο σεβασμό, με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τις υπόλοιπες εκφάνσεις του πολιτισμού αυτού.

Η δημιουργία τοπικών διαλέκτων είναι μία περίπλοκη διαδικασία που συνδέεται με ποικίλους παράγοντες (κοινωνικούς, ιστορικούς, καθαρά γλωσσικούς κ.ά.). Οι τοπικές διάλεκτοι δεν ούτε «καλύτερες» αλλά ούτε και «χειρότερες» από την επίσημη γλώσσα. Είναι απλά διαφορετικές, γέννημα των τοπικών κοινωνιών και το αποτέλεσμα...

Αποτελέσματα του Τρίτου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού : "ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΛΟΠΗΣ Ή Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;"

Η Οργάνωση Ελληνικού Πολιτισμού "ΝΟΣΤΟΣ" υπό την αιγίδα της Πρεσβείας της Ελλάδος στην Αργεντινή,  την Ένωση Λογοτεχνών της Αργεντινής, την Ένωση Λογοτεχνών και Συγγραφέων των Πέντε Ηπείρων, την Διασπορική Λογοτεχνική Στοά της Αυστραλίας, το Κέντρο Ελληνικών και Βυζαντινών Σπουδών "Φώτιος Μαλλέρος" του Πανεπιστημίου της Χιλής  ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα του Τρίτου Διεθνούς Λογοτεχνικού Διαγωνισμού:
¨ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ, ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΚΛΟΠΗΣ Ή Η ΚΛΟΠΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ;"

Με χαρά ανακαλύψαμε ανάμεσα στα έργα που διακρίθηκαν,  το λογοτεχνικό έργο   "ΜΑΡΜΑΡΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ" του συμπατριώτη μας από το χωριό Σέρβου Γορτυνίας  Χρήστου  Αθ. Μαραγκού υποστρατήγου ε.α (ψευδώνυμο Χρήστος Αθανασίου) που απέσπασε τo 6o βραβείο και βαθμολογία 10/10.

Η διάκριση είναι πολύ σημαντική αφού έχει διεθνή χαρακτήρα και  αφορά σ' ένα θέμα, ιδιαιτέρως σοβαρό για την Ελλάδα.

Όλόκληρο το άρθρο με τα αποτελέσματα του διαγωνισμού θα το βρείτε πατώντας εδώ.

Ημέρα Περιβάλλοντος, στις 5 Ιουνίου 2011 στο Μαίναλo

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα:   www.arcadiaportal.gr

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου, οι Εθελοντικές Οργανώσεις και οι Ορειβατικοί και Φυσιολατρικοί Σύλλογοι Πελοποννήσου προσκαλούν τους πολίτες της Περιφέρειας Πελοποννήσου στην εκδήλωση που διοργανώνουν με την ευκαιρία την Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, στις 5 Ιουνίου 2011 στο Μαίναλο και στη θέση «Ρούχους» σύμφωνα με το πρόγραμμα που επισυνάπτεται.

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ  ΗΜΕΡΑ  ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
ΜΑΙΝΑΛΟΝ – ΟΡΟΠΕΔΙΟ  «ΡΟΥΧΟΙ»

Η 5η Ιουνίου ως παγκόσμια ημέρα του περιβάλλοντος...................