Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Πέμπτη 11 Αυγούστου 2022

Γεώργιος Καραϊσκάκης-Μάχη στο Χαϊδάρι 6 & 8 Αυγούστου 1826

 Σύμφωνα με τις περιγραφές οι μάχες του Χαϊδαρίου 6 και 8 Αυγούστου 1826 δόθηκαν στην περιοχή του Ελαιώνα, όπου υπάρχει ο πύργος Παλατάκι και στους γύρω λόφους. Μάλιστα περιγράφεται ως ένα περιφραγμένο αγρόκτημα με πύργο τότε γνωστό ως Αχερδάρι (Χαϊδάρι), ως εξής:
«θέσιν καλούμενη Χαϊδάρι, μικρόν αγροκήπιον απέχον επτά περίπου στάδια από της πόλεως τών Αθηνών και συνιστάμενον έξ ενός κήπου περιφραγμένου διά μικρού τοίχου και ενός πύργου….». 


Επικεφαλής των Ελλήνων ήταν ο στρατάρχης της Ρούμελης Γεώργιος Καραϊσκάκης με σώμα ατάκτων και ο φιλέλληνας Φαβιέρος με τακτικό στρατό που αντιμετώπισαν τα στρατεύματα του Κιουταχή, παρά τις διαφωνίες μεταξύ τους ως προς την πολεμική τακτική που θα ακολουθούσαν.






 

 

 

 

 

Φαβιέρος-Charles Nicolas Fabvier

 

 

 

Ο  Νικόλαος Σπηλιάδης  περιγράφει στα «Απομνημονεύματα», έκδοση 1857, την στρατοπέδευση των ελληνικών στρατιωτικών σωμάτων στο Χαϊδάρι:

«…Αλλ’ ενώ οι Έλληνες καταπολεμούσι την πατρίδα των με τας διχονοίας των, ο Κουταχής και ο Ιμπραχίμ προσπαθούσι να την εξαλείψωσιν από την βίβλον της ζωής……
…Ο Κιουταχής πληροφορηθείς ήδη ότι ο Καραϊσκάκης συγκροτεί στρατόπεδον δυνατόν εις την Ελευσίνα και φοβούμενος μη πολιορκηθή αίφνης υπό των Ελλήνων, ενώ πολιορκεί τας Αθήνας, και ευρεθή εν τω μέσω δύω στρατοπέδων, σπεύδει να τας κυριεύση εξ εφόδου….
Οι εν Ελευσίνι αποκρούσαντες με βλάβην των τους όσους Τούρκους έστελλε κατ’ αυτών ο Κιουταχής δια να τους ενασχολή, την 5 του αυτού (Αυγούστου) απεφάσισαν να πλησιάσωσιν εις τας Αθήνας, και το  εσπέρας κινήσαντες δια του όρους Αιγιαλού (Αιγάλεω), έφθασαν το μεσονύκτιον εις το Χαϊδάρι, χωρίον μίαν ώραν απέχον εκείθεν, μεταξύ όρους αυτού και του ελαιώνος κείμενον, όπου εστρατοπέδευσαν.
Ο Καραϊσκάκης με τινάς οπλαρχηγούς και με τους Αθηναίους ετοποθετήθησαν εις τον περίβολον και ήνοιξαν πολεμίστρας. Ο Γ. Λύκος με τους υπ’ αυτόν στρατιώτας εις λόφον κείμενον προς τα δεξιά του περιβόλου. Ο δε Κριεζώτης, ο Στέφος Σέρβος, ο Κατσαρός, ο Περραιβός και λοιπά στρατεύματα εις λόφους κειμένους εις τ’ αριστερά. Ο δε Φαβιέ εις μέρος ομαλόν μεταξύ του περιβόλου και του χαρακώματος του Λύκου….»



Ο Καραϊσκάκης μετά τις μάχες έστειλε επιστολή στον Κολοκοτρώνη όπου εκθέτει τα γενόμενα στα πεδία των μαχών και κάνει έκκληση για βοήθεια σε ιππικό, τρόφιμα και πολεμοφόδια.

“Γενναιότατε αδελφέ Κολοκοτρώνη!
Μέχρι τούδε δεν έλαβον την ευκαιρίαν του να σε γράψω επρόσμενα να διώξωμεν κατά κράτος τον Κιουταχή και έπειτα να σε χαροποιήσω. Μ’ όλον τούτο δύω πολέμους εκάμαμεν μ’ όλον το εχθρικόν ορδί εις τας 6 και εις τας 8, και εις τους δύω τους αφανίσαμεν. Με τριων ημερών ψωμί και στο γελέκι εκινήσαμεν από Ελευσίνα και εστρατοπεδεύθημεν εις Χαϊδάρι μίαν ώραν μόνον μακράν από το τούρκικον ορδί. Εκεί εσυγκροτήθη και ο πρώτος και ο δεύτερος πόλεμος. Εις τον πρώτον εδιώξαμεν έως εις τα ταμπούρια τους τον εχθρόν, και εις τον δεύτερον, εις τον οποίον μας ερρίφθη μ’ όλον το σώμα του, τον εχαλάσαμεν. Αν είχαμεν και ημείς μίαν μικράν καβαλλαρίαν βέβαια τον εκυνηγούσαμεν έως εις την Εύριπον και ακόμη μακρύτερα. Μ’ όλον τούτο αφού ολόκληρον  μίαν ημέραν τους πετζοκόψαμεν, επειδή μας έλειψε το ψωμί και το νερό, το εσπέρας ετραβίχθημεν εις την πρώτην θέσιν μας εις Ελευσίνα.
Εχάσαμεν ημείς εις φονευμένους και λαβωμένους μόλις εκατόν, και ο εχθρός, καθώς από τους ίδιους επληροφορήθημεν έχασεν εις τον τόπον υπέρ τους τετρακοσίους, και πληγωμένους έλαβον πλήθος. Ελπίζω εις την βοήθειαν του θεού και εις τας ευχάς των Ελλήνων, άλλην μίαν φοράν ακόμη να κινηθώμεν και να χαλάσωμεν δια πάντα τον Κιουταχή.
Αδελφέ! Ανάγκη πάσα είναι να με προφθάσης την άτακτον καβαλλαρίαν  οπού έχετε αυτού, είναι εδώ και η τακτική, κατορθώνομεν και μερικούς ακόμη από άλογα γερά και πινιτζίδες όπου είναι εις το στρατόπεδον, και γίνεται εν σώμα από τριακοσίους και επέκεινα, τόσοι φθάνουν δια να κυνηγήσουν τον εχθρόν. Και μέσα εις την πελοπόννησον γνωρίζω, ότι χρησιμεύει η καβαλλαρία, πολύ περισσότερον όμως θέλει ωφελήσει αν έλθη εδώ και ενωθή με την τακτικήν, και τότε αφού δώσωμεν του διαβόλου τον Κιουταχή, ερχόμεθα συσσωματωμένοι και πέφτομεν εις τον Ιμπραϊμην.
Στρατηγέ και αδελφέ! Ημείς ενώθημεν και η ένωσις μας θενα ήναι παντοτεινή. Πρέπει όμως να δείξωμεν  εις τους Έλληνας και εις τους ξένους, ότι ο σκοπός της ενώσεως μας, είναι το κοινόν της Πατρίδος όφελος. Βοήθησε με η γεναιότης σου  εις αυτήν την εκστρατείαν της Ρούμελης δια να χάσωμεν τον Κιουταχή, και ακολούθως σε βοηθώ και εγώ με την ζωήν μου και χάνεται ο Ιμπραΐμης. Αυτή η αμοιβαία βοήθεαι είναι ο μόνος δεσμός της φιλίας μας, δεσμός όπου θα ξιππάση όλους τους ιδιοτελείς και όπου θα σώση την πατρίδα. Γράφω εις την διοίκησιν και ζητώ τροφάς και πολεμοφόδια, ολίγα πράγματα όμως ελπίζω από τους άλλους, και όλα τα ελπίζω από την γενναιότητα σου. Προσπάθησα λοιπόν να με σταλώσει το συντομώτερον τροφαί και πολεμοφόδια, πρόφθασε με και την καβαλλαρίαν, καθώς γνωρίζω σε γράφω, και πολλά ογλήγωρα με έχεις σύντροφον σου όπου θέλεις. Αφού ελευθερωθούν αι Αθήναι…..
Με επίτηδες πεζόν σου στέλλω το παρόν, προσμένω την καβαλλαρίαν, προσμένω και την απόκρισιν σου εις όσα σε γράφω. Εγώ δε μένω όλος πρόθυμος ο ειλικρινής φίλος

Τη 12η Αυγούστου 1826 εν Ελευσίνι  
Καραϊσκάκης

Από τα “Ελληνικά Υπομνήματα” του  Ιωάννη (Γενναίου) Θ. Κολοκοτρώνη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου