Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Ελληνικά αποκριάτικα παραδοσιακά τραγούδια

Στο πνεύμα των ημερών και στο κλίμα της Αποκριάς είναι τα δυο μωραϊτικα αποκριάτικα τραγούδια που ακολουθούν, έτσι ....για να ευθυμήσουμε μέσα στη δύσκολη κατάσταση που βρισκόμαστε. Πάνω απ' όλα,  είναι αναγκαίο, να φροντίζουμε τη ψυχούλα μας. Η βασικότερη πηγή "τροφοδότησης" της ψυχής είναι ο πολιτισμός. Και το φυσικό περιβάλλον βέβαια.
Τα παραδοσιακά τραγούδια της Αποκριάς είναι στο πνεύμα του Αριστοφάνη και του Διονύσου και αγαπημένο θέμα τους είναι οι γέροι, οι γριές και γενικά τα γηρατειά, θέλοντας ίσως να τα "ξορκίσουν" γιατί κανείς δεν τα γλυτώνει.
Το πρώτο τραγούδι "Πως χορεύουν οι γριές" τραγουδά ο Χρ. Πανούτσος.



Το δεύτερο τραγούδι "Ο γερο-ζηλιάρης" τραγουδά ο Χρ. Κοντόπουλος σε μια ηχογράφηση περίπου 65 χρόνων.




2/3/2011. Ας προσθέσουμε άλλο ένα μωραϊτικο τραγούδι στο πνεύμα της Αποκριάς που
  σατιρίζει τον έρωτα και τα καμώματα του. "Η Μαριώ η μαυρομάτα"  τραγουδάει ο Χρ.Κοντόπουλος σε παλιά ηχογράφηση περίπου 65 χρόνων.


          

5/3/2011. Το σκωπτικό τραγούδι του έρωτα "Ανέβηκα στη πιπεριά", έτσι όπως το τραγουδούσαν στο χωριό Σέρβου Γορτυνίας στα γλέντια τις Απόκρες. Αξίζει να σημειώσουμε ότι τραγούδια τέτοιου είδους δηλ. σκωπτικά, περιπαικτικά έλεγαν ακόμα και στους γάμους ή αρρεβώνες την κατάλληλη όμως στιγμή.





Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Απόκριες ή Απόκρες ή Αποκρές

Οι Απόκρες είναι λαϊκές γιορτές, συνδεδεμένες με τη χριστιανική θρησκεία, που εμπεριέχουν όμως και στοιχεία διονυσιακής λατρείας από την αρχαιότητα.  Ο λαός μας έχει «παντρέψει» τις ποικίλες καταβολές του μέσα στις λαϊκές εκδηλώσεις  της περιόδου αυτής και με όχημα τη παράδοση διατηρούνται μέχρι σήμερα με τα ανάλογα βέβαια στοιχεία εξέλιξης που είναι φυσικό να υπάρχουν. Οι πρόγονοι μας, με μπόλικη λαϊκή  σοφία είχαν «θεσπίσει» μέσα από τα έθιμα μια περίοδο ελευθερίας στην έκφραση, στη χαρά, στη διασκέδαση, ακόμα και στο φαγητό. Όλη τη χρονιά ακολουθούσαν τα αυστηρά κοινωνικά και θρησκευτικά πρότυπα, τηρούσαν τους κανόνες, δούλευαν σκληρά και υπέμεναν στις στερήσεις των αγαθών. Έτσι, την περίοδο των Αποκριών, απελευθέρωναν λίγο τους εαυτούς τους, εκφράζονταν ελεύθερα, τραγουδούσαν πολύ, έπιναν και έτρωγαν πολύ και γενικά καταλύονταν κάποιοι κοινωνικοί κανόνες. Όλα τα δικαιολογούσαν λέγοντας: «Έχουμε απολυτές». Όμως οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι από τη Καθαρή Δευτέρα έμπαιναν σε αυστηρή νηστεία τηρώντας τους νόμους της ορθόδοξης εκκλησίας γιατί όπως έλεγαν λαικά: «Δεν έχουμε κάθε μέρα τ’ Αγιωργιού»   ή όπως έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας : «Παν μέτρον άριστον».

Παραδοσιακά ήθη και έθιμα των Αποκριών, από μια γωνιά της Αρκαδίας θα βρείτε πατώντας εδώ.

Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2011

Ο μύθος της Δρυόπης

Ο μύθος της Δρυόπης που ακολουθεί είναι από το βιβλίο του Μπερνάρ Κλαβέλ «Μύθοι και θρύλοι από όλες τις χώρες», μετάφραση Αλίκη Βρανά. Απευθύνεται σε παιδιά και νέους και το ανέσυρα από τη βιβλιοθήκη μου. Πολυχρησιμοποιημένο βιβλίο γιατί τα παιδιά μου το διάβασαν πολλές φορές.  
  


Οι Έλληνες που ήταν σώφρονες σε πολλούς τομείς, είχαν φτιάξει πολύ αυστηρούς νόμους για τη προστασία της φύσης. Απαγόρευαν την καταστροφή των δέντρων και των φυτών κάθε είδους. Κι όπως παντού και πάντα, έτσι, και στην Ελλάδα, υπήρχαν άνθρωποι που κορόιδευαν αυτούς τους νόμους και κατάφερναν να ξεφύγουν απ’ τη δικαιοσύνη. Όμως ήρθε μια μέρα που η Θεία Δίκη ανακατεύτηκε στην υπόθεση.
Η Δρυόπη, κόρη του βασιλιά Δρύοπος, επειδή νόμιζε ότι όλα επιτρέπονταν, έκοψε μια μέρα τα κοτσάνια ενός ολάνθιστου λωτού, για να πλέξει στεφάνι για τα μαλλιά της. Για να πούμε την αλήθεια δεν ήταν η πρώτη φορά που το  ‘κανε αυτό, αλλά εκείνο το πρωί φοβήθηκε πολύ, όταν είδε ότι απ’ τα κομμένα κοτσάνια δεν έβγαινε χυμός αλλά αίμα. Όσο το νερό της στέρνας – όπου ζούσε το φυτό- γινόταν κόκκινο, παράπονα έφτασαν στ’ αυτιά της Δρυόπης, που ήθελε να φύγει. Τα παράπονα έγιναν πιο συγκεκριμένα και μια γυναικεία φωνή είπε γλυκά:
-Με πλήγωσες Δρυόπη, δεν μπορείς πια να φύγεις.
-Μα ποια είσαι συ τέλος πάντων; ρώτησε η Δρυόπη ακόμα πιο τρομαγμένη.
-Είμαι η νύμφη Λοτίς, ίσως έχεις ακούσει να μιλάνε για μένα. Ήμουνα η ομορφότερη απ’ όσες ζουν στις όχθες των ποταμών.
-Ναι έχω ακούσει να μιλάνε για σένα. Αλλά μερικοί ισχυρίζονται ότι σε μεγάλωσε ο Φαύνος, ο θεός των αγρών.
-Όχι, είπε η Λοτίς, δεν με μεγάλωσε αυτός. Για να του ξεφύγω, βούτηξα   σε μια στέρνα και μεταμορφώθηκα σε λωτό. Κι εσύ έρχεσαι και κόβεις τα κοτσάνια μου και με πληγώνεις.
Συγχώρησε με, παρακάλεσε η Δρυόπη, δεν ήξερα.
-Εκείνο που ξέρεις όμως, είναι ότι απαγορεύεται να βασανίζεις τα φυτά. Κι όμως εσύ το κάνεις, μια κι αυτά δεν παραπονιούνται ποτέ. Μα ξέρεις ότι υποφέρουν. Είσαι σκληρή Δρυόπη, πρέπει να τιμωρηθείς.
Η Δρυόπη προσπαθούσε ν’ απομακρυνθεί, αλλά τα πόδια της έμεναν ακίνητα, σα να είχαν ριζώσει στο έδαφος και ανασηκωνότανε, μα τίποτα δεν μπορούσε να ξεριζώσει τα πόδια της απ’ το χώμα. Σιγά-σιγά άρχισε να αισθάνεται τους αστραγάλους της, τα γόνατα της, τέλος τους μηρούς της να παραλύουν. Κοίταξε και είδε φλοιό να ανεβαίνει γύρω της σιγά-σιγά, σαν δέντρο που φυτρώνει. Άρρωστη από φόβο, άρχισε να ουρλιάζει. Η αδερφή της Ιλόη και ο γιος της Όφισος, που την άκουσαν πρώτοι, σκέφτηκαν ότι έπεσε στο κενό κι έτρεξαν. Αλλά όταν την είδαν έτσι μεταμορφωμένη σε δέντρο ως τη μέση, κατάλαβαν τι είχε συμβεί και μάντεψαν πως τίποτα δεν μπορούσε να τη βγάλει απ’ τη δύσκολη θέση.
-Ζητάω απ’ όλα τα δέντρα και τα φυτά να με συγχωρέσουν. Ζητάω συγγνώμη από τους θεούς του δάσους. Υπόσχομαι να μην ξανακόψω ποτέ  ούτε ένα κλαδί, να μην ξαναμαζέψω λουλούδια, αλλά αφήστε με να γυρίσω σπίτι μου και να ζήσω σαν άνθρωπος.
Τότε έφτασε κι ο πατέρας της, ο βασιλιάς.
-Εσύ, είπε, κόρη του μονάρχη που κάνει τους νόμους, πρώτη εσύ τους καταπατάς. Και το κάνεις εδώ, σ’ αυτό το πάρκο που είσαι σίγουρη ότι δε θα σε δει ούτε κανένας ούτε οι φύλακες. Οι θεοί του δάσους αποφάσισαν να σε τιμωρήσουν. Κανένας δε μπορεί να κάνει τίποτε, ακόμα κι αν είναι βασιλιάς. Ησύχασε. Αν συνεχίζεις να φωνάζεις έτσι και να κουνιέσαι πέρα δώθε, θα γίνεις άσχημο δέντρο. Σήκωσε τα χέρια σου στον ουρανό και ίσιωσε το κορμί σου. Τουλάχιστον θα είσαι ένα ωραίο δέντρο, αξιοθαύμαστο που θα ζήσει γεμάτο από πουλιά.

Η Δρυόπη υπάκουσε. Ίσιωσε το σώμα της και σήκωσε τα χέρια της προς τον ουρανό, για να γίνουν δυο ωραία κλαδιά. Κι ο φλοιός  συνέχισε ν’ ανεβαίνει σιγά-σιγά, ενώ όλη η αυλή που μαζεύτηκε, τραγουδούσε την μελωδία της γέννησης των δέντρων:
Η γη κι ο ήλιος
στην όχθη των βαθιών λιμνών
έχουν μια τέχνη απερίγραπτη
κάτω απ’ το ξανθό φως
για να μας δώσουν εδώ
το δέντρο του παραδείσου.
 Όταν σταμάτησε το τραγούδι, ο φλοιός είχε σκεπάσει κιόλας ολόκληρο το σώμα.
Μόνο το πρόσωπο φαινόταν κι η Δρυόπη μπόρεσε να μουρμουρίσει:

«Ας φέρνουν συχνά τα παιδιά να παίζουν κάτω απόν ίσκιο του φυλλώματος μου. Ας βάλουν εδώ ένα παγκάκι πέτρινο για τους ερωτευμένους. Και κυρίως, ας λένε στους μικρούς και στους μεγάλους ότι δεν πρέπει να κόβουν τα δέντρα και τα φυτά.».
Όλοι οι δικοί της πήγαν και τη φίλησαν γλυκά, έπειτα ο φλοιός κάλυψε και το πρόσωπο της κι άφησε μόνο μια μικρή τρύπα απ’ όπου, από μακριά φαινόταν να κυλάει ένα δάκρυ.

Έτσι «έδωσε» λογοτεχνικά και παιδαγωγικά στους αναγνώστες του το μύθο της Δρυόπης ο Μπερνάρ Κλαβέλ. Αυτή η εκδοχή του μύθου είναι όπως την είχε περιγράψει ο Οβίδιος.
Ας προσθέσουμε κάτι ακόμα εγκυκλοπαιδικά: Η Δρυόπη σύμφωνα με τη μυθολογία  ήταν κόρη του Δρύοπα, βασιλιά της Οίτης ή του Ευρύπυλου  ή του Ευρύτου και σύζυγος του Ανδραίμονα. Απέκτησε ένα γιό, τον Άμφισσο, από την ένωση της  με τον Απόλλωνα, ο οποίος παρουσιάστηκε σ’ αυτή με τη μορφή  χελώνας και στη συνέχεια μεταμορφώθηκε σε φίδι. Κατόπιν την άρπαξαν οι Νύμφες και στο χώρο της αρπαγής της φύτρωσε ένα είδος λεύκας και ανάβλυζε πηγή(εγκυκλ. ΥΔΡΙΑ).

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

Το "πελίτι", δίκτυο συλλογής, διατήρησης και διάδοσης των εντοπίων ποικιλιών

Πριν λίγες μέρες, ένας φίλος, μου  χάρισε το Οικολογικό Ημερολόγιο 2011 που εκδίδει η Οικολογική Κίνηση Θεσσαλονίκης(www.ecology-salonika.org), όπου ανάμεσα στις σελίδες του και στα πολλά οικολογικά θέματα που αναπτύσσει ξεχώρισα ένα κείμενο με τίτλο: «Το  πελίτι, δίκτυο συλλογής, διατήρησης και διάδοσης των εντοπίων ποικιλιών» και το αναδημοσιεύω. Το θέμα του, έχει εξαιρετικό οικολογικό ενδιαφέρον και όχι μόνο.  
Το κείμενο έχει ως εξής:

Το «πελίτι» ξεκίνησε, την άνοιξη του 1995 από τον Παναγιώτη Σαϊτανούδη, ο οποίος είναι σήμερα ο συντονιστής των δράσεων του. Πελίτ στα ποντιακά σημαίνει βελανιδιά. Η επωνυμία «Πελίτι» είναι εμπνευσμένη από μια μεγάλη βελανιδιά που βρίσκεται στο Δασωτό Κ. Νευροκοπίου νομού Δράμας. Οι βασικοί στόχοι του «Πελίτι» είναι: η συλλογή, διατήρηση και διάδοση των ντόπιων ποικιλιών, η ανταλλαγή αγαθών και υπηρεσιών χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος και η δημιουργία μιας εναλλακτικής κοινότητας με κύριο άξονα τη διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών. Το «πελίτι» είναι αστική μη κερδοσκοπική εταιρία εθελοντικής βάσης, εγκεκριμένη από το πρωτοδικείο Δράμας. Αποτελεί σήμερα τη σημαντικότερη οργάνωση στην Ελλάδα, στο θέμα της συλλογής, διάδοσης και διάσωσης των ντόπιων ποικιλιών. Επίσης ασχολείται και με την καταγραφή των αυτόχθονων αγροτικών ζώων.

Σ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου εκτελεί εξερευνητικές αποστολές στην ηπειρωτική και στην νησιωτική χώρα. Μέχρι σήμερα έχει συγκεντρώσει και διανείμει πάνω από 1500 ποικιλίες λαχανικών, σιτηρών κ.λ.π. σε 60.000 ερασιτέχνες και επαγγελματίες καλλιεργητές. Ένα μέρος από τις ποικιλίες που εντοπίζονται καταλήγουν στην Τράπεζα Γενετικού Υλικού, που είναι ο εθνικός φορέας για το φυτικό γενετικό υλικό. Ένα άλλο μέρος πηγαίνει σε συνεργαζόμενους καλλιεργητές-διατηρητές, προκειμένου να αναλάβουν τη ζωντανή διατήρηση του και την αξιολόγηση του. Το «Πελίτι» έχει την δυνατότητα να δίνει μικρές ποσότητες σπόρων σε καλλιεργητές. Οι σπόροι αυτοί είναι αβελτίωτες ποικιλίες και δίνονται δωρεάν.
Κάθε χρόνο οργανώνει σε διαφορετική περιοχή της Ελλάδας την Πανελλαδική Γιορτή Ανταλλαγής Ντόπιων Ποικιλιών, ενώ από το 2000 ξεκίνησαν τα κατά τόπους αγροκτήματα για την  διαφύλαξη των ντόπιων ποικιλιών και των αυτόχθονων αγροτικών ζώων. Το 2002 το «Πελίτι» πρότεινε και καθιέρωσε την 7η Απριλίου ως ημέρα αφιερωμένη στις ντόπιες ποικιλίες, ημερομηνία που υιοθετήθηκε διεθνώς. Το «εγχειρίδιο για τη συλλογή και διατήρηση των ντόπιων ποικιλιών», είναι ένα βιβλιαράκι που αναφέρεται στο πώς να γίνει η συλλογή και η συντήρηση των σπόρων. Εκδόθηκε με σκοπό να βοηθήσει τους συνεργαζόμενους καλλιεργητές. Το 2002 ξεκίνησε το «Πανελλαδικό Δίκτυο Ανταλλαγής Αγαθών και Υπηρεσιών Χωρίς Χρήματα, του Πελίτι» με σκοπό: την επαφή και συνεργασία των ανθρώπων χωρίς τη μεσολάβηση του χρήματος, ενώ κάθε χρόνο εκδίδεται το έντυπο «από χέρι σε χέρι και από καρδιά σε καρδιά».
Οποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες θα βρει στην ιστοσελίδα: www.peliti.gr

Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

To Φαράγγι της Γκούρας στη Γορτυνία - Όμιλος "Η ΓΚΟΥΡΑ"

  Το βίντεο-κλιπ περιέχει φωτογραφίες από το Φαράγγι της Γκούρας στη Γορτυνία και τις εξορμήσεις του Ορειβατικού Φυσιολατρικού Ομίλου "Η ΓΚΟΥΡΑ" που κάνει προσπάθειες για την αξιοποίηση του. Βλέποντας το βίντεο-κλιπ ακολουθείς μια νοητή πορεία από τις πλαγιές του βουνού Αρτοζήνος έως τη συμβολή του φαραγγιού με το ποταμό Τουθόα ή Λαγκαδινό Ρέμα. Σ' όλο το μήκος του(14 χιλ.) υπάρχουν τμήματα ανοιχτά και εύκολα, τμήματα κλειστά και δύσκολα, καταρράκτες, σπηλιές, κτίσματα, παλιοί νερόμυλοι, πλούσια και ποικίλη βλάστηση. Πέριξ του φαραγγιού της Γκούρας είναι κτισμένα τα χωριά Σέρβου, Λυκούρεσι, Ψάρι, Αράπηδες, Σαρακίνι, Παλούμπα, Λυσσαρέα, Όχθια, Αετοράχη, Κοκκινοράχη.

     

Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Η κοπή πίτας του Ορειβατικού Φυσιολατρικού Ομίλου «Η ΓΚΟΥΡΑ»

Ο Ορειβατικός Φυσιολατρικός Όμιλος «Η ΓΚΟΥΡΑ», το πρωί της Κυριακής  6/2/2011  πραγματοποίησε τη κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Ιλίου. Παραβρέθηκαν πολλά μέλη του Ομίλου, φίλοι, εκπρόσωποι συλλόγων καθώς και επίσημοι προσκεκλημένοι. Παρόντα ήταν κι όλα τα μέλη του ΔΣ του Ομίλου.
(φωτό:Ευθ.Αποστολόπουλος, Μ.Διαμαντοπούλου, Ι.Ν.Βέργος, πατήρ Ιωάννης)



Ευαγγ. Γιαννακούρας
Γιαν. Γιαννόπουλος
Την εκδήλωση τίμησαν με τη παρουσία τους ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας κ. Ε. Γιαννακούρας, ο Δήμαρχος Γορτυνίας κ. Ι. Γιαννόπουλος και ο Πρόεδρος του Δ.Σ. Δήμου Γορτυνίας κ. Π. Ζούνης, οι δημ.σύμβουλοι κ. Ε.Θανοπούλου και Μ.Διαμαντοπούλου αντιπρόεδρος και γραμματέας του Ομίλου αντίστοιχα,  ενώ έστειλε χαιρετισμό ο βουλευτής Αρκαδίας του ΠΑΣΟΚ κ. Οδ. Κωνσταντινόπουλος. Από το Δήμο Ιλίου, όπου φιλοξενήθηκε η εκδήλωση, και το Δήμαρχο κ .Ν. Ζενέτο, παραβρέθηκαν οι δημ. σύμβουλοι κ. Ι. Βέργος και η κ. Γ. Μηλιώνη.
Α.Κουμουτσάρης
Π.Ζούνης
Επίσης παραβρέθηκαν  οι πρόεδροι πολιτιστικών. συλλόγων όπως:  Ένωσης Συλλόγων Ηραίας κ. Ν. Κομνηνός, Συνδέσμου Σερβαίων κ.Θ.Τρουπής, Αδελφότητας Ψαραίων κ. Γ. Κωνσταντόπουλος, Συλλόγου Κοκκινοραχιτών κ. Γ. Διαμαντόπουλος, Συλλόγου Σαρακιναίων κ. Γ. Μπερδούσης,  ο αντιπρόεδρος του Συλλόγου Λυκουρεσαίων κ. Α. Κουμουτσάρης(νομικός σύμβουλος του Ομίλου), ο          γραμματέας του Συλλόγου Ηραιατών Κορίνθου και πρόεδρος τοπικής   κοινότητας Σαρακινίου κ. Δ.Μαρκόπουλος, ο ταμίας του Συλλόγου Λυσσαρεωτών κ. Μ.Ζουμπουρλής, το μέλος του Δ.Σ. Παλουμπαίων κ. I. Νικολόπουλος, ο πρόεδρος τοπικής κοινότητας Αετορράχης κ. Γεωργόπουλος και το μέλος του Τ.Σ. Σέρβου κ.Ι. Σχίζας.
 Στην εκδήλωση ακόμα παραβρέθηκαν οι φίλτατοι εκδότες, της εφημερίδας «Γορτυνία» κ. Κ.Καλύβας που έχει βοηθήσει πολύ το σκοπό του Ομίλου    και  της εφημερίδας «Αρκαδικοί Ορίζοντες» κ. Δ.Γιαννακούρας.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με προβολή ταινίας από τη βιντεοσκόπηση που πραγματοποίησε ο Όμιλος στο φαράγγι της Γκούρας το περασμένο καλοκαίρι στα πλαίσια του φεστιβάλ «ΜΑΝΑ ΓΗ». Στη συνέχεια η γραμματέας Μ.Διαμαντοπούλου τηρώντας το πρόγραμμα ανήγγειλε τους επισήμους  και πρότεινε  να τηρηθεί ενός λεπτού σιγή προς τιμήν του αείμνηστου Ηλία Χειμώνα, γιατρού καρδιολόγου, ιδρυτικού μέλους και μέλους του ΔΣ του Ομίλου που έφυγε από τη ζωή το Μάρτιο του 2010.
 Ι.Σ.Βέργος-Θ.Τρουπής
Κατόπιν ο  Πρόεδρος του Δ.Σ. κ. Ε.Αποστολόπουλος ευχαρίστησε όλους τους παρευρισκόμενους, τα υπόλοιπα μέλη του ΔΣ και  συνεργάτες του στον Όμιλο, τους φορείς για τη μέχρι τώρα βοήθεια τους και τόνισε για άλλη μια φορά τις ομορφιές και τα αξιοθέατα του φαραγγιού της Γκούρας που πρέπει να αναδειχτούν όπως επίσης και το βουνό Αρτοζήνος απ’ όπου ξεκινάει το φαράγγι και κάλεσε την τοπική αυτοδιοίκηση να βοηθήσει σ’ αυτό. Στη συνέχεια ο πατέρας Ιωάννης Αποστολόπουλος από Λυσσαρέα ευλόγησε τη πρωτοχρονιάτικη πίτα και αμέσως μετά τιμητικά κλήθηκαν όλοι οι προσκεκλημένοι εκπρόσωποι φορέων και συλλόγων να κόψουν τα κομμάτια και να απευθύνουν χαιρετισμό.

Ε.Θανοπούλου
Η Αντιπρόεδρος του Ομίλου και δημ. σύμβουλος του Δήμου Γορτυνίας κ. Ε.Θανοπούλου-Χριστοπούλου, είπε ότι ο Όμιλος  θα επιδιώξει είτε μέσω του Δήμου είτε μέσω της Περιφέρειας να υλοποιήσει την τεχνική έκθεση που συντάχτηκε από τον σύλλογο ΣΑΑΟ το καλοκαίρι κατόπιν της εντολής του προέδρου της ΤΕΔΚΑ κ.Γ.Μπαρούτσα όπου και έχει υποβληθεί και αφορά τη σηματοδότηση και μικρά έργα παρέμβασης. Οι εκπρόσωποι της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης, ο κ. Γιαννακούρας, ο κ.Γιαννόπουλος, ο κ. Ζούνης, δήλωσαν ότι παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες θα βοηθήσουν αυτή τη πρωτοβουλία όπως και κάθε δραστηριότητα που συμβάλλει στην τόνωση της περιοχής. Ειδικότερα  ο Αντιπεριφερειάρχης Αρκαδίας κ. Ε.Γιαννακούρας είπε ότι επισκέφτηκε τη περιοχή πριν λίγες μέρες και όσον αφορά το οδικό δίκτυο που σχετίζεται με  τα χωριά πέριξ του φαραγγιού της Γκούρας, θα γίνουν πολύ γρήγορα σημαντικές βελτιώσεις στο ήδη υπάρχον καθώς και επιπλέον ασφαλτοστρώσεις όπως στο τμήμα Κοκκινοράχης-Αετοράχης.
Το αποκορύφωμα της εκδήλωσης αποτέλεσε η στιγμή που κλήθηκε στο βήμα ο μουσικός ερευνητής και ερμηνευτής του  αυθεντικού δημοτικού τραγουδιού της Αρκαδίας και όχι μόνο, κ. Κ.Παυλόπουλος από τα Σαρλαίϊκα, που μίλησε για τις ομορφιές της Γορτυνίας, για τα ωραία τραγούδια της και χάρισε σε όλους  τους παρευρισκόμενους ένα θαυμάσιο δείγμα μαζί με μια μικρή ομάδα από τη χορωδία του εκπλήσσοντας τους ευχάριστα.
 Ο τυχερός που κέρδισε το φλουρί της πίτας, ήταν ο κ. Καν. Μητρόπουλος από Λυσσαρέα.