Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

Η εξόρμηση του Ορειβατικού Ομίλου "Η ΓΚΟΥΡΑ" Γορτυνίας στο βουνό Αρτοζήνος

Πραγματοποιήθηκε τη Κυριακή 22 Μάη 2011, συμβάλλοντος του υπέροχου ανοιξιάτικου καιρού,  στο βουνό Αρτοζήνος της Γορτυνίας, η προγραμματισμένη εξόρμηση του Φυσιολατρικού Ορειβατικού  Ομίλου «Η ΓΚΟΥΡΑ», «ΤΟ ΜΑΗ ΣΤΟΝ ΑΡΤΟΖΗΝΟ». Από τις πλαγιές του βουνού Αρτοζήνος ξεκινά το Φαράγγι της Γκούρας και  συμβάλλει μετά από 14 χιλ. με το ποταμό Τουθόα  Από νωρίς το πρωί κατέφτασαν οι εκδρομείς στην ειδυλλιακή τοποθεσία του Αγίου Δημητρίου στο οροπέδιο του Αρτοζήνου, κάποιοι αναζητώντας βιώματα μιας άλλης εποχής και άλλοι μένοντας έκθαμβοι αφού αντίκριζαν  για πρώτη φορά την ομορφιά του  χώρου. Με φροντίδα του Δήμου Γορτυνίας έγιναν λίγες μέρες νωρίτερα, εργασίες βελτίωσης του χωματόδρομου 1600μ που οδηγεί στο βουνό, λόγω των ζημιών που είχε υποστεί από τις χειμωνιάτικες βροχοπτώσεις.
Αφού συγκεντρώθηκαν όλοι, μιας και ορισμένοι ήρθαν από μακριά, ξεκίνησε το πρόγραμμα της εξόρμησης. Έγινε παράκληση και αρτοκλασία στο εξωκλήσι του Αγίου Δημητρίου την οποία τέλεσαν ο πατήρ-Θεοφύλακτος και ο πατήρ-Κωνσταντίνος, υπέρ των ποιμένων, των ορειβατών και των μελών του Ορειβατικού Ομίλου «Η ΓΚΟΥΡΑ», επικουρούμενοι από τον ψάλτη  Γιάννη Σχίζα. Τους άρτους προσέφερε ο Τάκης Θανόπουλος από Κοκκινοράχη.
Κατόπιν ακολούθησε πεζοπορία των μελών του Ομίλου στη διαδρομή Άγιος Δημήτρης- Κοκκάλια- Χαλασμένο Βουνό.









                                        

 Το μεσημέρι έγινε επιστροφή στο χώρο του Αγίου Δημητρίου για το μεσημεριανό γεύμα στο καταπράσινο λιβάδι, δίπλα στη πηγή με το δροσερό νερό. Το γεύμα, που περιλάμβανε τοπικά προϊόντα του Αρτοζήνου δηλαδή βραστό κρέας, τυρί, γιαούρτι, αυγά, σπιτικό ψωμί και δίπλες,  ήταν προσφορά δυο οικογενειών τσοπάνηδων της περιοχής,  της οικογένειας  του Γιάννη(δάσκαλου) και Βάσως  Ρουσιά   από του Σέρβου που είχε αναλάβει και το βράσιμο του κρέατος ξεκινώντας πρωί-πρωί και της οικογένειας του Απόστολου και Γιάννας Μπράβου  από τη Μαλάσοβα.
Η Γραμματέας του Ομίλου και Δημ. Σύμβουλος Δήμου Γορτυνίας   Μαρίνα Διαμαντοπούλου-Τρουπή καλωσόρισε τους εκδρομείς και ευχαρίστησε τους τσοπάνηδες για τη προσφορά των εδεσμάτων. Ο  Πρόεδρος  Ευθύμιος Αποστολόπουλος, ευχαρίστησε όλους για τη συμμετοχή τους στην εξόρμηση και τόνισε για άλλη μια φορά  την ιστορικότητα του χώρου, αφού μέχρι το 1750 περίπου υπήρχε χωριό με το όνομα "Αρτοζήνος" που το κατέστρεψαν ολοσχερώς οι Τούρκοι και γλύτωσε μόνο ένα μωρό, εκ του οποίου προέρχεται η οικογένεια των Κομνηναίων.
Η Αντιπρόεδρος του Ομίλου και Δημ. Σύμβουλος Δήμου Γορτυνίας  Ελένη Θανοπούλου-Χριστοπούλου εμπνευσμένη από την υπέροχη διαδρομή της πεζοπορίας, είχε κάποιες ιδέες για ήπιας μορφής ανάδειξη του ορεινού όγκου του Αρτοζήνου και έκανε προτάσεις για πραγματοποίηση δραστηριοτήτων αναψυχής της νεολαίας.
Στη συνέχεια μίλησε εκτενέστερα για τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν στη περιοχή ο Νομικός Σύμβουλος και αναπληρωματικό μέλος του ΔΣ   Αναστάσιος Κουμουτσάρης.
Επίσης παρευρίσκοντο στην εκδήλωση το μέλος του ΔΣ και Δημ. Σύμβουλος Ιλίου  Γιάννης Ν. Βέργος και τα μέλη του ΔΣ Αθανάσιος Παπαθεοδώρου, Δήμητρα Χειμώνα-Τσαντήλα, Παναγιώτης Βασιλόπουλος. Την εκδήλωση τίμησαν με τη παρουσία τους ο Πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Σέρβου  Γιάννης  Ρουσιάς, ο οποίος διέθεσε τραπεζοκαθίσματα για τις ανάγκες του γεύματος, το μέλος του ΔΣ του Συνδέσμου Σερβαίων Αθανάσιος Σχίζας και ο τοπικός σύμβουλος Λυκούρεσι Αθανάσιος Κομνηνός.

 
                                   




Ακολούθησε γλέντι που περιλάμβανε σπάνια δημοτικά τραγούδια  από το Γιάννη Κ. Ρουσιά και απ' άλλους εκδρομείς που εκφράστηκαν ελεύθερα όπως ταιριάζει στο βουνό, τραγούδια από επιλεγμένους δίσκους και χορό. Τη φροντίδα του ήχου και της μουσικής είχε το μέλος του συλλόγου Νίκος Α. Τρουπής.
 


Το ΔΣ του Ορειβατικού Ομίλου «Η ΓΚΟΥΡΑ» ευχαριστεί όλους όσους βοήθησαν με οποιοδήποτε τρόπο στη πραγματοποίηση της εκδήλωσης στον Αρτοζήνο.
 ........................

Δευτέρα 16 Μαΐου 2011

Τετάρτη 11 Μαΐου 2011

«Ο ΜΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΄21» μουσικό έργο του Κώστα Παυλόπουλου

Εξώφυλλο του βιβλίου
Κυκλοφόρησε το ο μουσικό-ιστορικό έργο «Ο ΜΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ‘21» του μουσικού ερευνητή και καλλιτέχνη Κώστα  Παυλόπουλου, που αποτελείται από τρεις μουσικoύς δίσκους (cd),  ένα καλαίσθητο βιβλίο με ιστορικά κείμενα του Αγώνα και σχετικές φωτογραφίες και ένα dvd που περιέχει τα κείμενα του βιβλίου στα αγγλικά. 
Οι δίσκοι περιέχουν δημοτικά τραγούδια του Μωριά με ποιητικά κείμενα που αναφέρονται στη προεπαναστατική και επαναστατική περίοδο. Άλλα τραγούδια είναι γνωστά στον πολύ κόσμο, άλλα  είναι άγνωστα, όλα όμως πολύτιμα  διαλεχτά διαμάντια της ελληνικής προφορικής παράδοσης και του λαϊκού μας πολιτισμού γιατί ο Κώστας Παυλόπουλος, ο γιος του Γιάννης Παυλόπουλος και οι συνεργάτες του εξόχως φρόντισαν για την απόδοσης τους με τρόπο γνήσιο και αυθεντικό, με σεβασμό και  ευθύνη,  με πάθος και μεράκι, με ύφος και ήθος.
Τα 36 τραγούδια  των τριών δίσκων προέρχονται απ’ όλες τις περιοχές της Πελοποννήσου, από του Σέρβου και τα Λαγκάδια Γορτυνίας, τη Κυνουρία, τη Νεστάνη, το Βαλτέτσι, τη Μάνη, τον Πάρνωνα, τη Κυπαρισσία, τη Πύλο, του Λάλα, τα Καλάβρυτα, κ.ά.
Μεταξύ των άλλων τραγουδιών ξεχωρίζουν:
 «Μαράθηκαν τα δέντρα» το τραγούδι του Δήμου του Κλέφτη από το χωριό Αράπηδες Γορτυνίας.
«Τρεις περδικούλες κάθονται» το τραγούδι του Αναγνώστη Στριφτόμπολα από το Λεβίδι Αρκαδίας.
«Παν’ οι γερόντοι στο πασιά» των Δεληγιανναίων από τα Λαγκάδια Γορτυνίας.
«Κλαίνε τα μαύρα τα βουνά», αναφέρεται στο θάνατο του Γεωργάκη Πλαπούτα από το χωριό Παλούμπα Γορτυνίας.
«Σαν της Ωριάς το κάστρο» για το κάστρο της Ωριάς Κυνουρίας
«Εσείς βουνά ψηλά βουνά», του Κων/νου Κολοκοτρώνη και στη Καστάνιτσα Της Μάνης.
«Μαριώ μου τι ’θελες εδώ» που αναφέρεται στο χαλασμό της Αρκαδιάς (Κυπαρισσίας) το 1825 από τον Ιμπραήμ.
«Στο κάστρο βγαίνει αυγερινός» της Ελένης του Χαμέρη από τη Κυπαρισσία..
«Νερατζούλα», «Λάμπουν τα χιόνια στα βουνά», «Σαββάτο βάλανε βουλή», «Στα Τρίκορφα μες τη κορφή», «Κορίτσια τι αγναντεύετε», «Ένα πουλάκι ξέβγαινε», «Στ’ Αναπλιού το Παλαμίδι», «Περδικούλα του Μωριά» και άλλα,  τραγουδημένα με τρόπο μοναδικό.
Κώστας Παυλόπουλος
Συμμετέχει πλειάδα τραγουδιστών, χορωδιών και μουσικών.
Οι βασικοί συντελεστές του έργου είναι:
Τραγούδι:
Κώστας Παυλόπουλος, 
Γιάννης Παυλόπουλος
Χορωδίες:
Ομάδα γυναικών από το χωριό Σέρβου Αρκαδίας, 
Χορωδία του πολιτιστικού συλλόγου «Πάνας», 
Όμιλος Νεστάνης για τη στήριξη τοπικών εθίμων & αναζήτησης, Χορωδία κατοίκων Μπαρμπίτσας.
Γιάννης Παυλόπουλος
Μουσικοί:
Κώστας Γιαννακόπουλος κλαρίνο, 
Ηλίας Πλαστήρας κλαρίνο, 
Κώστας Πολυμενάκος  κλαρίνο-φλογέρα, 
Θοδωρής Τασούλας ζουρνάς
Γιάννης Παυλόπουλος βιολί, 
Στέλλα Βαλάση σαντούρι, 
Ουρανία Λαμπροπούλου σαντούρι 
Δημήτρης Κωνσταντής λαούτο, 
Βασίλης Σμάνης λαούτο
Κώστας Σιδερής λαούτο
Γιάννης Γευγελής νταούλι.
Μανούσος Κλαπάκης νταούλι

Ομάδα γυναικών από του Σέρβου Γορτυνίας ερμηνεύει με τρόπο μοναδικό το τοπικό
τραγούδι "Μαράθηκαν τα δέντρα" που μιλάει για το κλέφτη Δήμο από το χωριό Αράπηδες.
Είναι προσφορά στην ιστορία!
Μέρος της Χορωδίας του Πολιτιστικού.Συλλόγου "Πάνας".  Λάτρεις του γνήσιου και αυθεντικού
δημοτικού τραγουδιού
Τραγουδώντας κι εγώ με τη χορωδία του Πολιτιστικού Συλλόγου «Πάνας», είχα τη τύχη και τη χαρά να συμβάλλω κατά λίγο στην ολοκλήρωση αυτού του  έργου. Επίσης γνώρισα από κοντά το πάθος, την αγάπη και το μεγάλο κόπο του Κώστα Παυλόπουλου προκειμένου να συλλέξει τα τραγούδια στα χωριά για να αποδώσει το τοπικό χρώμα, να κάνει μουσική διδασκαλία στις χορωδίες, να επιλέξει τους κατάλληλους μουσικούς, να κάνει ιστορικές αναζητήσεις σχετικές με τα τραγούδια κ.λ.π.
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από τον υπέροχο  πρόλογο του Κώστα Παυλόπουλου:
«Σου την έχουν, όμως, μια  δύναμη οι λαοί, που ‘ναι στ’ αλήθεια, ν’ αποκαρδιώνεται ο κάθε αδικητής. Τέσσερις κοντά αιώνες κράτησε η μαύρη κι αξημέρωτη νύχτα της σκλαβιάς. Σε τόσα χρόνια ούτε η στάχτη δε μένει απ’ ότι καίγεται μέσα στο καμίνι της. Κι όμως η δίψα της λευτεριάς δεν έφυγε λεφτό από τα χλωμά χείλια των ραγιάδων. Πότε σαν ακαθόριστη ιδέα, ομιχλώδικη, και πότε πεντακάθαρη βρισκόταν πάντα αγκαλιασμένη από το αίμα της καρδιάς τους. Το όνειρο, η ελπίδα κι ο κρυφός καημός μεταγγίζονταν με το γάλα απ’ το βυζί της μάνας στο παιδί…..»

Πιστεύω ότι «Ο ΜΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ‘21» είναι ένα πολύ σημαντικό μουσικό-ιστορικό έργο που αξίζει να κατέχει προεξέχουσα θέση σε κάθε σπίτι Μωραΐτη, αλλά και σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Όποιος ενδιαφέρεται να το αποκτήσει μπορεί να το ζητήσει στα βιβλιοπωλεία: «ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΔΑΚΗΣ» και «ΙΑΝΟΣ», το δισκοπωλείο MUSIC CORNER, καθώς και από τον Κώστα Παυλόπουλο στο τηλέφωνο: 6977285145.

Σάββατο 7 Μαΐου 2011

«Μητέρες»- Θεόδωρος Κ. Τρουπής

 Απόσπασμα  από τη ποιητική συλλογή «Μητέρες»


Ο θρόνος
Μάνα μου, με το αίμα το δικό σου ζω.
Με το δικό σου λογικό στοχάζομαι.
Στην αγκαλιά σου τη γαλήνη αποζητώ
κι ώσπου να ‘ρθω κοντά σου όλο σε νοιάζομαι.

Ξέρεις, δεν κρύβω από σένα μυστικά.
Συχνά το χωρισμό μας συλλογίζομαι
Η σκέψη πως θα φύγεις για παντοτινά
το νου μου συννεφιάζει και σκοτίζομαι.

Να πω πως πας στ’ αμπέλια με γειτόνισσες;
Φύγαν μπροστά ‘πο σένα, μόνη πώς θα πας;
Ξέρω. Εκεί θα βρεις εκείνους π’ αγαπάς.

Κι ίσως-με το καιρό-πολύ τους πόνεσες.
Όμως, εντός μου αδειάζει θρόνος ιερός
που δεν θα τον αγγίξει μήτε κι ο θεός.
 


Η μέθη

Εξήντα χρόνους ζήσαμε αντάμα.
Παράδεισος κρυφός η αγκαλιά σου.
Βάλσαμο θεϊκό είν’ τα φιλιά σου
στις μοναξιές, στις πίκρες και στο κλάμα.

Χαίρεσαι. Καμαρώνεις τις χαρές μας.
Κρυφομετράς την κάθε ραθυμιά μας.
Μαντεύεις τις αιτίες, έρχεσαι κοντά μας
ν’ αφουγκραστείς και τις αναπνοές μας.

Χορταίνεις μονάχα με την υγειά μας.
Γελάς πονετικά με σφάλματα μας
Και νοιώθεις σαν απρόσεχτη  δασκάλα.

Μα σαν στην αγκαλιά μου σε κρατάω
από στοργή μεθώ, παραπατάω
και με κρατάς ν’ ανέβουμε τη σκάλα.


Ο Θεόδωρος Κ. Τρουπής γεννήθηκε στου Σέρβου  Γορτυνίας το 1932  και πέθανε στην Κ. Αχαΐα  το 2008. Υπήρξε εξαίρετος εκπαιδευτικός και λογοτέχνης με μεγάλο συγγραφικό έργο. Έγραψε ποίηση, πεζογραφία, σχολικά, λαογραφικά κείμενα και ταξιδιωτικά. Εξέδιδε το λογοτεχνικό περιοδικό "Μοριάς" και το περιοδικό "Σέρβου-Σκαλίζοντας τις ρίζες μας". Ξεχωριστή θέση κατέχουν τα έργα του: "Οι άνθρωποι της σκαλωσιάς", "Το λαούτο του Κωνσταντή", "Σέπαλα θύμησης", "Προς εαυτόν", "Τα Άλφα-Βητάρια των Χάι-Κου", κ.ά..

Πέμπτη 5 Μαΐου 2011

Δημοτικά τραγούδια του Μάη και του έρωτα απ' όλη την Ελλάδα (Β΄ ΜΕΡΟΣ )

Ο πλούτος της δημοτικής μουσικής της Ελλάδας είναι ανεξάντλητος. Σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης, παρουσιάζω ακόμα μερικές επιλογές παραδοσιακών τραγουδιών  βασισμένες στο προσωπικό μου γούστο και τις αφιερώνω στους επισκέπτες του ιστολογίου.






Α) "Πιάνουν ν'  ανθίσουν τα κλαριά, ο πάγος δε τ' αφήνει. Θέλω κι εγώ ρούσα μ' να σ' αρνηθώ, κι ο πόνος δε μ' αφήνει......."  Καθιστικό τραγούδι της Αρκαδίας και γενικότερα της Πελοποννήσου. Τραγουδάει η Σταυρούλα Δαλιάνη.


Β) "Όσα λελούδια του Μαγιού...." . Δημοτικό τραγούδι της Θεσσαλίας(Καρδίτσα) από το Χρυσόστομο Μητροπάνο και χορωδία.


Γ) "Ας χαμηλώναν τα βουνά, να ιδώ τη Σαλονίκη, τα μεσάνυχτα τη πόρτα σ' άνοιξα........."
Πανέμορφο μακεδονίτικο τραγούδι αφιερωμένο ειδικά στους φίλους στη Θεσσαλονίκη.

      


 Δ) "Βρύση μου πετροκάμαρη και με το κρύο σου το νερό. Βρύση κι αν έρθει η αγάπη μου κι αν έρθει η καλούδα μου, να της θολώσεις το νερό........." Μακεδονίτικο τραγούδι με τη γλυκιά φωνή της Ξανθίππης  Καραθανάση.
       


 Ε) "Ανάθεμα τον αίτιο κι ας τόχει αμαρτία, να χωριστούμε αγάπη μου χωρίς καμμιά αιτία......"
Τραγούδι της αγάπης από τη Λέσβο.
        


ΣΤ) "Φτερούγες κάνει η σκέψη μου κι απάνω τσις απλώνει, και τση σκεπάζει σα πουλί, μικρό να μη κρυώνει. Σκέψη μου ώρα σου καλή, γύριζε ώστε να μάθεις, η αγαπώ που βρίχνεται να την επάρεις νάρθεις......"  Κρητικό τραγούδι της αγάπης από τη περιοχή του Ηρακλείου.

     


Τρίτη 3 Μαΐου 2011

Παραδοσιακή ανοιξιάτικη συνταγή από τη Γορτυνία- Γαλόπιτα με μαράθια


Υλικά:
2 κιλά γάλα κατσικίσιο ή πρόβειο
300 γραμ. αλεύρι
4 αυγά
300 γραμ. βούτυρο φρέσκο ή μαργαρίνη ή λάδι (παλιά έβαζαν λίπος  από το χοιρινό)
Αλάτι
Μάραθο αρκετό





 
 
 Εκτέλεση: Πλένουμε, καθαρίζουμε και ψιλοκόβουμε τα μαράθια(μάραθος) για να τα έχουμε έτοιμα για το τέλος. Ρίχνουμε το γάλα σε μια κατσαρόλα και την τοποθετούμε στη φωτιά. Κατόπιν ρίχνουμε το βούτυρο, στη συνέχεια το αλεύρι και πριν κάψει το γάλα,  ανακατεύουμε καλά με συρμάτινο αναδευτήρα για να μην σβολιάσει. Στην ανάγκη βάζουμε μέσα το χέρι μας, όσο είναι ακόμα χλιαρό το γάλα και ανακατεύουμε λιώνοντας τους σβώλους που θα σχηματισθούν. Έτσι έκαναν οι γιαγιάδες μας.
Σε λίγο το μίγμα θα αρχίσει να  πήζει. Εμείς ανακατεύουμε συνεχώς με ξύλινη κουτάλα για να μην πιάσει και συγχρόνως χτυπάμε τα αυγά. Μόλις γίνει πηχτός χηλός, το αποσύρουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τα χτυπημένα αυγά. Ανακατεύουμε το μίγμα να γίνει ομοιογενές. Τελευταία προσθέτουμε τα μαράθια και ανακατεύουμε ξανά. 
Βουτυρώνουμε ένα μέτριο ταψί, ρίχνουμε το μίγμα και το στρώνουμε όσο γίνεται. Δεν μας πειράζει αν η επιφάνεια είναι ανώμαλη. Ρίχνουμε στην επιφάνεια κομματάκια βουτύρου και τα απλώνουμε με ένα κουτάλι, όσο το βούτυρο λειώνει σιγά-σιγά από τη θερμότητα του μίγματος. Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο περίπου 45 λεπτά. Μόλις ψηθεί την αφήνουμε να κρυώσει λίγο για να κόβεται κιόλας και τη τρώμε ελαφρώς ζεστή. Επίσης πρέπει να ξέρουμε ότι είναι πολύ βαρύ φαγητό.
Το φαγητό αυτό το έφτιαχναν την άνοιξη στα χωριά της Γορτυνίας γιατί τη περίοδο εκείνη είχαν αρκετό  γάλα και μπόλικα μαράθια.
Περισσότερες παραδοσιακές συνταγές θα βρείτε εδώ.