Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

Άνοιξη

Σάντρο Μποτιτσέλι :  " Η Αλληγορία της Άνοιξης" (περ. 1482). Στο κέντρο της σύνθεσης δεσπόζει η μορφή της Αφροδίτης, ενώ πάνω από το κεφάλι της, ο Έρωτας ρίχνει τα βέλη του με τα μάτια δεμένα. Στο αριστερό τμήμα του πίνακα διακρίνονται οι τρεις Χάριτες και ο Ερμής. Στο δεξί άκρο, ο Ζέφυρος κυνηγά τη νύμφη Χλωρίδα, δίπλα από την οποία βρίσκεται η θεά των λουλουδιών Φλώρα (Πηγή:  wikipedia).

 

Άνοιξη
του Άγγελου Σικελιανού

Και να,  φουντώνει η άνοιξη!

Το νέο μπουμπούκι δένει.
Χύνεται η μεγαλόπνοη
και λιγοθυμισμένη
αύρα από τα τετράψηλα,
και κρυφαναστενάζοντας
λυγάει τα κυπαρίσσια.
Οι ίσκιοι αλαφρώνουμε, οι αυγές,
και η πελαγίσια
ριπή ανασταίνει τ’ αφρολούλουδα
στα διάφανα τετράβαθα της πλάτια,
από τη μια ως την άλλη νύχτα     ανοίγονται,
σκεπάζονται, ψηλά τα μονοπάτια….
Και να, φουντώνει η άνοιξη!

Παντού ο λαός, να δράξει τη μανία
την ιερή, που ανάτρομη
σκορπάει στα τετραπέρατα αρμονία,
κι απ’ τον αγώνα του κορμιού,
του νού, του δέντρου
υψώνει αντάμα,
σε βύθη αϊτίσια, αθώρητα,
το μέγα της χαράς το θάμα!

Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011

Ιστορικά δημοτικά τραγούδια Αρκαδίας

"Παιδιά μ' σαν θέλτε λεβεντιά και κλέφτες να γενήτε..." κλέφτικο τραγούδι του Μωριά. Τραγουδά ο Χρ.Πανούτσος σε μια παλιά ηχογράφηση που ο ίδιος μου είχε χαρίσει από το προσωπικό του αρχείο.


"Παν' οι γερόντοι στο πασιά....".   Ιστορικό δημοτικό τραγούδι για τους Δεληγιανναίους από τα Λαγκάδια Γορτυνίας. Παλιά ηχογράφηση στα Λαγκάδια από τον Σίμωνα Καρρά.



"Κορίτσια τ' αγναντεύετε....". Αναφέρεται στην απελεύθερωση της Τριπολιτσάς."....Μπροστά πάει ο Νικηταράς πίσω ο Κολοκοτρώνης..." Παλιά ηχογράφηση από τη χορωδία του Σίμωνα Καρρά.


"Βγήκαν τα Νικολόπουλα και κυνηγούν τους κλέφτες
και κυνηγούν το Ζαχαριά το Βλαχομπαρμπιτσιώτη..."
Το τραγούδι μιλάει για τον κλέφτη  Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη από τη Λακωνία που έδρασε  προεπαναστατικά. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στην αδυναμία  που είχε στις γυναίκες και μάλιστα στις αρχόντισσες όπως τις Ντεληγιανοπούλες από τα Λαγκάδια Γορτυνίας. Τραγούδησε ερασιτεχνικά ο Γιάννης Κ.Ρουσιάς από το χωριό Σέρβου, τον Αύγουστο του 2010 στη κορφή του Σερβόβουνου, απέναντι από τα Λαγκάδια, στα πλαίσια πεζοπορικής εκδρομής που έκανα με την παρέα μου.
Καταγράψαμε το τραγούδι στο φυσικό του χώρο και οι στιγμές ήταν μοναδικές....

Σέρβου Αρκαδίας : Οι Αθάνατοι του 1821

Χ. Αθ. Μαραγκού, υποστρατήγου ε.α.

1. Γενικά
Μετά την απελευθέρωση των Φράγκων, το 1320 μ.Χ. οι βυζαντινοί ενίσχυσαν τον πληθυσμό του χωριού με ελληνικές οικογένειες από τις διάφορες περιοχές της αυτοκρατορίας. Τότε πρέπει να εγκατεστάθησαν στο χωριό οι Φίληδες, οι Γαβράδες, οι Σμυρνιοί, οι Κανδηλώροι, οι Κλεισουραίοι, οι Ηλιόπουλοι απόγονοι των οποίων υπάρχουν μέχρι σήμερα. Στα επίκαιρα σημεία του χωριού, στον Αγιάννη, στην Γκρόπα, στην Έριζα έχτισαν πυργόσπιτα με γνωστότερο του Φίλη με τις πολεμίστρες του στις μεσημβρινές πλευρές το οποίο υπήρχε στην Ράχη μέχρι το 1952 οπότε κατεδαφίστηκε. Στον προαύλιο χώρο είχε χτιστεί ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, μικρή βασιλική μετά τρούλου, η οποία κατεδαφίστηκε κι' αυτή το 1928 για να χτιστεί στη θέση της η σημερινή Μητρόπολη του χωριού.
Το χωριό κατελάμβανε μεγάλο χώρο, από τον Αγιαντριά.............

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Οι κλέφτες Δήμος και Μακρυγιάννης από το χωριό Αράπηδες Γορτυνίας


Από τότε που γνώρισα τον κόσμο, στα ορεινά της Ηραίας Γορτυνίας, άκουγα τη μάνα μου και τη γιαγιά μου να τραγουδούν το τραγούδι του Δήμου:





 Μαράθηκαν τα δέντρα, κι ούλα τα κλαριά, μωρέ Δήμο
κι ούλα τα κλαριά.
Μαράθηκε κι ο Δήμος  ν’ από τα κλάϊματα, μαύρε Δήμο
ν’ από τα κλάϊματα.
Βγαίνει στα πέντε αλώνια κι αγνάντιο στο χωριό, μωρέ Δήμο
κι αγνάντιο στο χωριό.
Βλέπει φωτιές να καίνε, στα σπιτάκια του, μαύρε Δήμο
στα σπιτάκια του.
Κι η μάνα του τού λέει και το παρηγοράει, δόλιε Δήμο
και τον παρηγοράει.
-Σώπα παιδί μου Δήμο και μη πικραίνεσαι, μαύρε Δήμο
και μη πικραίνεσαι.
Που ‘γώ σου φτιάνω σπίτια και πύργους γυάλινους, δόλιε Δήμο
και πύργους γυάλινους.
-Μάνα  δε θέλω σπίτια,  μα είτε πύργους γιάλινους, μωρέ μάνα
μα είτε πύργους γιάλινους.
Μάνα θέλω τα παιδιά μου και τη γυναίκα μου, μωρέ μάνα
και τη γυναίκα μου. 

 
  Στο βίντεο που ακολουθεί βλέπουμε φωτογραφίες της περιοχής και ακούμε το τραγούδι σε μια παραλλαγή του, έτσι όπως το έλεγαν παλιά στο διπλανό χωριό Κοκκινοράχη Γορτυνίας. Μια γνήσια και ακατέργαστη ηχογράφηση.......έτσι......... για να μην χάσουμε τις ρίζες μας.

 
Το τραγούδι, έλεγε για μια καταστροφή στο νοικοκυριό του Δήμου αλλά δεν είχα πληροφορίες για το γεγονός στο οποίο αναφερόταν, παρά μόνο ότι ερχόταν από στόμα σε στόμα από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Τίποτε περισσότερο.
Πολλά χρόνια μετά, χάρις στον ιστοριοδίφη, και εραστή της ιστορίας θα έλεγα,  Νίκο Γ. Παπαγεωργίου από το χωριό Σέρβου Ηραίας Γορτυνίας που χρόνια ολόκληρα αναζητά την ιστορία,  αναδείχτηκαν δυο κλέφτες από το χωριό Αράπηδες (οικισμός που υπάγεται στου Σέρβου Γορτυνίας), ο Δήμος και ο Μακρυγιάννης. Κατόπιν δικής του πρότασης, που τη στήριξε ιστορικά, διοργανώθηκε από το Δήμο Ηραίας και το Σύνδεσμο Σερβαίων στις 13/08/2005 εκδήλωση τιμής και μνήμης στους δυο ηρωικούς κλέφτες. Στην εκδήλωση  έγιναν τα αποκαλυπτήρια μαρμάρινων πλακών προς τιμήν τους.
Για περισσότερα ιστορικά στοιχεία  πατήστε εδώ

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Εκδήλωση στη Δημοτική Ενότητα Ηραίας του Δήμου Γορτυνίας

Δημήτρης Πλαπούτας


Ο Δήμος Γορτυνίας, τη Κυριακή 20 Μαρτίου 2011, θα πραγματοποιήσει στα χωριά Παλούμπα και Αγιονέρι της Δημοτικής Ενότητας Ηραίας, εκδήλωση μνήμης και τιμής προς τους Γορτύνιους Επαναστάτες, οι οποίοι στις 20 Μαρτίου 1821, έψαλαν δοξολογία στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Παλούμπα και στη συνέχεια συγκεντρώθηκαν περί τους 860 υπό την αρχηγία των Δημήτρη και Γιωργάκη Πλαπούτα στου Μπέτσι(Αγιονέρι) και διακήρυξαν την απόφαση τους να αγωνιστούν για την Εθνική Ελευθερία.





 Το πρόγραμμα της εκδήλωσης έχει ως εξής:
Παλούμπα, ώρα 10.00 
Δοξολογία
Ανάγνωση ιστορικών ντοκουμέντων
Κατάθεση στεφάνων στο ηρώο των αγωνιστών του ‘21και στη προτομή του Δημητράκη Πλαπούτα.
Αγιονέρι(Μπέτσι), ώρα 12.00 
Τρισάγιο
Χαιρετισμοί Δημάρχου και Επισήμων
Πανηγυρικός της ημέρας από το πολιτικό επιστήμονα, νομικό και τ. Γεν. Διευθυντή Υπουργείου Τουρισμού κ.Θύμιο Αποστολόπουλο
Κατάθεση στεφάνων
Εθνικός Ύμνος
Απόδοση κλέφτικων δημοτικών γορτυνιακών τραγουδιών από το συμπατριώτη Κώστα Παυλόπουλο και τη χορωδία του.

Περισσότερα για τα ιστορικά γεγονότα της ιστορικής επετείου διαβάστε εδώ

Κυριακή 13 Μαρτίου 2011

Ο μύθος για του Μπούζα το γεφύρι.


Του Μπούζα το γεφύρι είναι ή μάλλον ήταν, γιατί δεν υπάρχει πλέον, ένα φυσικό γεφύρι στο Φαράγγι της Γκούρας κάτω από το χωριό Κοκκινοράχη Γορτυνίας(παλιά ονομασία Μπούζα). Είναι ένα φυσικό στένεμα του χειμάρρου  Γκούρα, ένα σμίξιμο των βράχων εκατέρωθεν, όπου οι παλιότεροι είχαν προσθέσει κορμούς δέντρων με παράλληλη υποστήριξη από μάντρα στη βάση του, για ασφαλέστερη διέλευση. Εξυπηρετούσε τους κατοίκους στην διακίνηση προς και από Λυσσαρέα, αφού η Γκούρα ήταν πολλές φορές «κατεβασμένη». Καταστράφηκε το 1947 σε μεγάλη βαρυχειμωνιά. Γύρω απ’ αυτό το γεφύρι λέγονταν πολλές ιστορίες. Στο γιοφύρι λένε, ότι «κράτηγε».
Πίστευαν δηλαδή ότι ήταν τόπος κατοικίας των διαβόλων ή δαιμόνων. Όπως λέγεται χαρακτηριστικά εκεί "είχαν το στρατηγείο τους".  Ίσως γιατί εξυπηρετούσε σκοπιμότητες της εποχής  εξ’ αιτίας του γεγονότος ότι δρούσαν κλέφτες και τους βόλευε για να κυκλοφορούν ανενόχλητοι. Ίσως γιατί είναι ένα «σκιαχτερό» μέρος ειδικά το βράδι. Πάντως σε πολλούς είχε φωλιάσει ο φόβος για το πέρασμα στο συγκεκριμένο σημείο τις νυκτερινές ώρες και o θρύλος είχε εξαπλωθεί στην ευρύτερη περιοχή και όχι μόνο.

Ο παππούς μου, ο Κωνσταντής ο Λεϊμόνης, μου είχε διηγηθεί μια ιστορία.....
 διαβάστε περισσότερα..........


Τρίτη 8 Μαρτίου 2011

8 Μαρτίου-Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας

Αναδημοσίευση από www.sansimera.gr 

Η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου του 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Η πρώτη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε το 1909 με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ και υιοθετήθηκε 2 χρόνια αργότερα από τη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπαθείας των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.
Φωτο:   Γραμματόσημο του 1975-Διεθνές έτος γυναίκας με θέμα: Γυναίκα-θεά της Νεολιθικής εποχής
 (από τη συλλογή μου)

 ................................

 Η γυναίκα λοιπόν διεκδίκησε τα δικαιώματα της  στην εργασία, στην κοινωνία, στην οικογένεια, στη πολιτεία και η θέση της πλέον στις ανεπτυγμένες κοινωνίες έχει αποκατασταθεί. Σε μεγάλο μέρος του πλανήτη οι γυναίκες ενώ εργάζονται και προσφέρουν, δυστυχώς δεν έχουν δικαιώματα.
Μέσα απ' αυτό το ιστολόγιο θάθελα να προσφέρω λίγα λόγια τιμής στη γυναίκα αγρότισσα και μάνα που εργάστηκε κάτω από σκληρές συνθήκες τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τώρα η αγρότισσα δεν εργάζεται, με καλύτερες όμως συνθήκες.

Δευτέρα 7 Μαρτίου 2011

Βίντεο για την Αρκαδία, με τραγούδια και χορό

Καθαρή Δευτέρα σήμερα, μέρα γιορτινή, πλην όμως χειμωνιάτικη, αναζήτησα στο youtube και βρήκα αυτό το βίντεο από την εκπομπή "Έχει γούστο" που ήταν αφιερωμένη στην Αρκαδία και στην Επανάσταση του '21. Το πολύ καλό συγκρότημα του Γιώργου Δαλιάνη απέδωσε γνήσια αρκαδικά τραγούδια, χόρεψε δε ο χορευτικός σύλλογος Τεγέας.
"Θέλω να σχίσω τα βουνά" Τραγουδάει η Σταυρούλα Δαλιάνη.

         
βιντεο απο sygrotavlos
Αναζητήστε τα γνήσια τραγούδια του τόπου μας γιατί οτιδήποτε μας "πασσάρουν", στην πραγματικότητα δεν είναι και αυθεντικό. Κάθε γωνιά της πατρίδας μας έχει το δικό της ξεχωριστό ηχό και αυτό έχει τη δική του γοητεία.
Κι άλλα ωραία γνήσια παραδοσιακά τραγούδια της Αρκαδίας και του Μωριά από το συγκρότημα "Αυλός" με το Γιώργο Δαλιάνη, Διαμαντή Ρουμελιώτη, Σταυρούλα Δαλιάνη κ.λπ. θα βρείτε εδώ

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Παραδοσιακή αποκριάτικη συνταγή από τη Γορτυνία

 Μακαρόνια πλαστά τσιγαριστά
(Γορτυνία Αρκαδίας)
Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα: www.kokkinorachi.gr όπου υπάρχουν κι άλλες παραδοσιακές   συνταγές.

Υλικά:
1 κιλό αλεύρι σκληρό
1 αυγό
Αλάτι λίγο
Νερό όσο πάρει ΄
Μυτζήθρα μπόλικη
Βούτυρο ή λάδι

Βάζουμε σε μια λεκάνη το αλεύρι κοσκινισμένο, προσθέτουμε το αυγό, το αλάτι και νερό σιγά-σιγά ζυμώνοντας έτσι ώστε να πετύχουμε μια σκληρή ζύμη αλλά εύπλαστη. Αφήνουμε λίγο τη ζύμη σκεπασμένη. Κατόπιν πρέπει να την πλάσουμε σε μακαρόνια. Υπάρχουν δύο τρόποι. 
Ο πρώτος είναι ο παραδοσιακός, των γιαγιάδων μας, που έβαζαν τη ζύμη στο πλαστήρι και με τα δύο χέρια πλάθοντας την άκρη της σχημάτιζαν ένα συνεχές κορδόνι ζύμης το οποίο έπεφτε μέσα στο σκαφίδι ενώ συγχρόνως έριχναν  αλεύρι στο σημείο εκείνο για να έχουν επιτυχημένο αποτέλεσμα.
(Φωτο: 1983.Κοκκινοράχη Γορτυνίας. Πλάσιμο μακαρονιών στο πλαστήρι)
Ο δεύτερος τρόπος είναι να χρησιμοποιήσουμε το μηχάνημα (αυτό που φτιάχνουμε και φύλλα) στη θέση που είναι για μακαρόνια μόνο που εκεί πρέπει να κάνουμε σκληρότερη ζύμη και αρκετά αλευρωμένη για να σχηματίζονται ωραία τα μακαρόνια. Αναλόγως την όρεξη διαλέγει κανείς τον τρόπο που επιθυμεί. Τα μακαρόνια που ετοιμάζουμε σιγά-σιγά, μέχρι να ετοιμαστούν όλα, τα απλώνουμε σε ένα τραπεζομάντιλο για να ξεραθούν λίγο και για να μην κολλήσουν μεταξύ τους. Κατόπιν βάζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα στη φωτιά με μπόλικο νερό και όταν βράσει ρίχνουμε τα μακαρόνια μέσα λίγα –λίγα και αραιά. Ανακατεύουμε με μεγάλη πιρούνα και προσέχουμε να μην κολλήσουν. Το βράσιμο διαρκεί περίπου 6 λεπτά. Τα σουρώνουμε καλά αφού προσθέσουμε αρκετό κρύο νερό. Σερβίρουμε στα πιάτα ως εξής:
Πασπαλίζουμε το πιάτο με τριμμένη μυτζήθρα, στη συνέχεια βάζουμε μακαρόνια και συνεχίζουμε εναλλάξ για 2-3 στρώσεις. Στο τέλος πασπαλίζουμε με μυτζήθρα. Σ’ ένα κατσαρόλι  ή τηγάνι βάζουμε το βούτυρο το αφήνουμε αρκετά στη φωτιά και κατόπιν «καίμε» τα μακαρόνια. Οι γιαγιάδες μας ζέσταιναν το βούτυρο τόσο πολύ που ήταν θορυβώδες το «κάψιμο» γι’ αυτό τα έλεγαν και τσιγαριστά.
Η μυτζήθρα που ρίχνουμε από πάνω, πριν το τσιγάρισμα παίρνει ένα ωραίο ροδαλό χρώμα. Η συνταγή αυτή έχει πολύ απλά υλικά αλλά θέλει λίγο παραπάνω χρόνο προετοιμασίας. Είναι όμως τόσο νόστιμη!
Το φαγητό αυτό το έτρωγαν το βράδυ των Αποκριών (Της Τυρινής) πριν τη Μεγάλη Σαρακοστή και το βράδυ στις 14 Νοέμβρη (Αγίου Φιλίππου) που απόκρευαν για τη νηστεία των Χριστουγέννων.