"Που ήσουν πέρδικα γραμμένη....."

 Απ’ όλα τα πουλιά του βουνού και του δάσους το ομορφότερο και πιο καμαρωτό είναι η πέρδικα. Το φτέρωμα της συνδυάζει πολλούς χρωματισμούς όπως γκριζογάλαζο ή καστανό και μπεζ στη ράχη και το στήθος της, κίτρινο και κόκκινο στην κοιλιά, σκούρες ραβδώσεις στα πλευρά και μια μαύρη ταινία γύρω από το λαιμό. Τα πόδια της και το ράμφος της είναι κοκκινωπά. Ζει σε κοπάδια σε θάμνους, κοιλότητες του εδάφους και σχισμές βράχων όπου φτιάχνει τη φωλιά της. Γεννά και κλωσά την άνοιξη τα αυγά της και  είναι η καλύτερη μάνα για τα περδικόπουλα. Τα υπερασπίζεται με αυτοθυσία. Έχει εχθρούς, άλλα όντα του ζωικού βασιλείου και τον άνθρωπο που δυσκολεύεται να την κυνηγήσει.

Η πέρδικα  είναι το ποιητικότερο σύμβολο της ομορφιάς, της χαράς, της δροσιάς   της γυναίκας.

Η δημοτική παράδοση ύμνησε  την πέρδικα με πληθώρα τραγουδιών και την όμορφη κοπέλα, που συχνά την ονομάζει «περδικοπερπατούσα», «περδικόστηθη», «περδικομάτα».

Σε πολλά κείμενα των δημοτικών τραγουδιών εξυμνείται της πέρδικας το καμάρι, η ομορφιά, η ανωτερότητα, η υπερηφάνεια, η εξυπνάδα, η χάρη, η αυτοθυσία και η αγάπη για τα παιδιά της  και τις πιο πολλές φορές το κείμενο είναι μεταφορικό. Η αναφορά γίνεται για κάποια κοπέλα, για κάποια γυναίκα ή κάποια μάνα.

Τις αρετές της πέρδικας τις βρίσκουμε στις καθημερινές εκφράσεις του λαού μας:

«Καλώς τηνε την πέρδικα που περπατεί λεβέντικα!»

«Πέρδικα καμαρωτή μες το κάμπο περπατεί!»

«Το λέει η περδικούλα του!»

Η Άνοιξη στην Ηραία

Η Άνοιξη έχει έρθει στα πεδινά της Ηραίας του Δήμου Γορτυνίας. Αμέτρητες κόκκινες ανεμώνες και άλλα αγριολούλουδα συνθέτουν πανέμορφες εικόνες στα χωράφια της περιοχής, χάρμα οφθαλμών για τους διαβάτες!

Τα τραγούδια της Επανάστασης του 21

Μερικά από τα δημοτικά τραγούδια που ύμνησαν  προεπαναστατικά αλλά και κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, τους αγώνες και τα κατορθώματα των ηρώων.
Τα τραγούδια που επιλέξαμε είναι από τον Μωριά.

Των Κολοκοτρωναίων

Παραδοσιακή συνταγή: Μπακαλιάρος με άγρια χόρτα

 Σύμφωνα με την χριστιανική θρησκεία, την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου(25 Μαρτίου), που είναι πάντα μέσα στην περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής, γίνεται κατάλυση ιχθύος, δηλαδή επιτρέπεται η κατανάλωση ψαριού στο τραπέζι μας. Έτσι, κατά την παράδοση συνηθίζεται να μαγειρεύεται την μέρα αυτή ο παστός μπακαλιάρος.

 Τα παλιότερα χρόνια, που τηρούσαν ευλαβικά τις νηστείες της χριστιανικής θρησκείας, οι κάτοικοι της ορεινής Γορτυνίας, έτρωγαν μπακαλιάρο με άγρια γλυκά χόρτα. Τον Μάρτιο τα χόρτα αυτά είναι σε αφθονία.

 Στα ορεινά, μόνο ο παστός μπακαλιάρος έφτανε λόγω της διατήρησης στο αλάτι κι έτσι ενώνονταν ο Ατλαντικός Ωκεανός και τα βουνά της Γορτυνίας σ' ένα πιάτο εορταστικό.

Συνηθίζουμε να το φτιάχνουμε αυτό το φαγητό και σήμερα κρατώντας την τοπική παράδοση.

Τσοπανάκος- Ο λαϊκός ποιητής της Επανάστασης από την Δημητσάνα

21 Μαρτίου-Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης! Αναγνωρίζουμε την αξία των μεγάλων ποιητών μας με τα αριστουργήματα που μας έχουν προσφέρει!

Ας αφιερώσουμε όμως το άρθρο, εν όψει και της Εθνικής Επετείου στον ταπεινό ποιητή της Επανάστασης, τον Τσοπανάκο από την Δημητσάνα της Γορτυνίας!

 

(Αναδημοσίευση από http://argolikivivliothiki.gr )

Παναγιώτης Κάλλας ή Τσοπανάκος λαϊκός ποιητής του 1821, ο επονομαζόμενος και Τυρταίος της ελληνικής επανάστασης, με τα αυτοσχέδια ποιήματα και τραγούδια του εμψύχωνε τους αγωνιστές ή υμνούσε τα κατορθώματά τους.

 (Η φωτογραφία είναι από  το Φωτογραφικό Αρχείο της Γενναδείου Βιβλιοθήκης).

Ο Τσοπανάκος γεννήθηκε το 1789 στη Δημητσάνα και πέθανε το 1825, σε ηλικία μόλις 36 ετών. Γραφή και ανάγνωση έμαθε στη σχολή της γενέτειράς του. Ο Τσοπανάκος είχε αδικηθεί από τη φύση. Ήταν ραχιτικός, δύσμορφος, κοντός και στραβοπόδης. Και καθώς στα χωριά ο περισσότερος κόσμος ήταν γνωστός με παρατσούκλια, στον Παναγιώτη Κάλλας είχαν κολλήσει το παρατσούκλι Τσοπανάκος – κατά μια εκδοχή

Επειδή δεν μπορούσε να εργαστεί πριν την Επανάσταση του 1821 έφτιαχνε με ευχέρεια στίχους σατιρικούς για τους συμπατριώτες του. Με την κήρυξη όμως της Επανάστασης έβαλε την ικανότητά του αυτή στην υπηρεσία του Αγώνα. Και τα ποιήματά του ήταν πια θούρια που εξυμνούσαν τα κατορθώματα των αγωνιστών και τους παρακινούσαν σε νέους ηρωισμούς. 

περισσότερα εδώ..........

Εορτασμός της Επετείου Κήρυξης της Επανάστασης του 1821 στο Παλούμπα και Αγιονέρι Γορτυνίας

Καλές Απόκριες!

Ο "Σωρός της Γριάς" και ο Μάρτης

Ο λαϊκός μύθος της Γριάς, που χλεύασε τον Μάρτη, είναι έντονα διαδεδομένος στην περιοχή της Γορτυνίας και ειδικότερα στα χωριά της ορεινής Ηραίας.   Όπως συνηθιζόταν τον παλιό καιρό, οι τσελιγκάδες περνούσαν τον χειμώνα στους κάμπους  για να προστατευτούν οι ίδιοι και προπαντός το κοπάδι τους από το κρύο και τα χιόνια.  Εκεί γεννούσαν τα ζώα τους και έθρεφαν τα μικρά τους πιο εύκολα. Την άνοιξη έπαιρναν τα γιδοπρόβατα καθώς και όλα τα υπάρχοντα τους  και ανηφόριζαν στα βουνά.  Επέλεγαν το κατάλληλο μέρος και έστηναν εκεί έναν πρόχειρο καταυλισμό, το στανοτόπι.  Σε μια τέτοια μετακόμιση αναφέρεται και ο λαϊκός μύθος της Γριάς. Τον Μάρτη μήνα (μάλλον βιάστηκε!) και μάλιστα στο τέλος του Μάρτη, ερχόμενη η Γριά  από τα πεδινά της Ηραίας ή της Ηλείας όπου υπήρχαν χειμερινά λειβάδια, ανέβαινε προς το χωριό Σέρβου Γορτυνίας και το βουνό Αρτοζήνος, όπου στήνονταν μεγάλα στανοτόπια.   Στην διαδρομή ο καιρός του Μάρτη την ξεγέλασε και σίγουρη όπως ήταν ότι ο χειμώνας πέρασε, αναφώνησε κοροϊδευτικά: 

 -Πριτς Μάρτη μου! Εγώ τα’ αρνοκάτσικα μου τάβγαλα! 

17 Μαρτίου 2013-Ημερίδα στο Παλούμπα Γορτυνίας

 

Κωστής Παλαμάς (Εβδομήντα χρόνια από το Θάνατό του)

Ερανίσματα απ’ το διαχρονικό έργου του,

τα οποία αντιστοιχούν σε σημαντικούς σταθμούς της ζωής του

  

Το άρθρο είναι του Βασιλείου  Κων/ντή Σχίζα

Πλήθος μελέτες έχουν γίνει και αναλύσεις του έργου του Εθνικού μας ποιητή Κωστή Παλαμά. Εκτός από κορυφαίος ποιητής ήταν θεατρικός συγγραφέας, κριτικός λογοτεχνίας, δημοσιογράφος και ιδρυτικό  μέλος της ΕΣΥΕΑ, ιδρυτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και στη συνέχεια πρόεδρός της. Το τεράστιο έργο του, ενώ αναφέρεται στην εποχή του, είναι διαχρονικό και πάντα επίκαιρο.

Σταχυολογούμε μικρά μόνο στοιχεία τα οποία αντιστοιχούν σε σημαντικούς σταθμούς της ζωής του, απ’ τη γέννησή του στην Πάτρα στις 13 Ιανουαρίου 1859 από Μεσολογγίτες γονείς,  τον Μιχάλη και την Πηνελόπη, ως το θάνατό του στην Αθήνα  στις 27 Φεβρουαρίου 1943. Ήταν μόνιμος κάτοικος της Αθήνας και δεν ταξίδευε παρά μόνο μέχρι το Μεσολόγγι. Δεν είχε δικό του σπίτι. Διέμενε κατά διαστήματα στην οδό Ιπποκράτους, στη Σόλωνος, στην Ασκληπιού και στην Περιάνδρου.

 Ήταν πέντε χρονών όταν πέθανε η μάνα του και έξη όταν έμεινε ορφανός και από πατέρα. Τότε τον πήραν στην προστασία τους, συγγενείς του στο Μεσολόγγι. Αργότερα έγραψε το ποίημα «Η υστερνή ματιά της», εκφράζοντας εκείνα τα συναισθήματά  του, της στιγμής που αντίκρισε την νεκρή μάνα του.

Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας στη διεθνή έκθεση “Χρυσός-Ασήμι”

Δελτίο Τύπου

Η Σχολή Αργυροχρυσοχοΐας Στεμνίτσας συμμετείχε στη διεθνή έκθεση “Χρυσός-Ασήμι” από την 1-3-2013 έως τις 4-3-2013, στο Metropolitan Expo (Αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος), στην Αθήνα.

Η παρουσίαση της Σχολής περιελάμβανε ένα έργο από κάθε μαθητή σε φόντο σκακιέρας και συστεγάστηκε σε περίπτερο από κοινού με άλλες 3 σχολές αργυροχρυσοχοΐας (Σχολή Περιστερίου, Σχολή Κορυδαλλού, Σχολή Χαλανδρίου).

Απόκριες 2013 στην Στεμνίτσα Γορτυνίας

Μια διαφορετική πρόταση για τις απόκριες έρχεται από τη ορεινή Στεμνίτσα Αρκαδίας.

Την Κυριακή των Αποκριών 17 Μαρτίου 2013, από το μεσημέρι και με σκηνικό την πλατεία του χωριού, παίρνουμε όλοι μέρος στα αποκριάτικα δρώμενα! Φέτος, μετά τον περσινό γάμο του Κουτρούλη, γιορτάζουμε τα βαφτίσια του πρωτότοκου γιου του, με συνοδεία κατσικιών, «βυζαρούδων» και νονό τον Πάνα. Δεν λείπουν βέβαια τα κουδούνια και τα αυτοσχέδια κοστούμια, βγαλμένα από το παλιό μπαούλο. Ντυθείτε και εσείς ανάλογα και κυρίως μην αρνηθείτε το τσουκαλόκαυτο (βραστό κρασί με πιπέρι και ζάχαρη) που θα σας προσφέρουν!

Η γυναίκα αγρότισσα

........Οι γυναίκες στα παλιότερα χρόνια δεν ήταν γνωστές με το βαφτιστικό τους όνομα άπαξ και παντρεύονταν. Ήταν γνωστές ως Κώσταινα,  Μήτσιαινα,  Θανάσαινα,  Χρήσταινα,  Γιώργαινα, Βασίλαινα,  Γιαννού,  Αγγελίνα,  Λιού,  Πέτραινα,  Παναγιώταινα κ.ά δηλαδή οι γυναίκες των αντρών τους. Για κάποιες παλιές γυναίκες του χωριού μας δεν είχε ακουστεί ποτέ το όνομα το δικό τους λες και δεν είχαν. Οι άντρες γιόρταζαν την ονομαστική τους εορτή, οι γυναίκες δεν επιτρεπόταν σύμφωνα με τα τοπικά ήθη και έθιμα της εποχής. Η γυναίκα γενικότερα ζούσε σε μια σκληρή κοινωνία όπου την ήθελε να δουλεύει πολύ, να μην έχει γνώμη μέσα στη πολυπληθή οικογένεια που ζούσε και να υπακούει στις προσταγές του άντρα της και των πεθερικών. Πριν παντρευτεί, πάλι δούλευε πολύ στις αγροτικές εργασίες και παράλληλα ετοίμαζε πυρετωδώς τα προικιά για το γάμο της με τον άνδρα που της επέλεγαν άλλοι.

περισσότερα..........

Καλή Τσικνοπέμπτη! Χρόνια πολλά!

18ος Πανελλήνιος Ποιητικός Διαγωνισμός της "ΤΕΧΝΗΣ" Κιλκίς

Α) ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ
Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ "ΤΕΧΝΗ" ΚΙΛΚΙΣ προκηρύσσει το Δέκατο Όγδοο Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό με τίτλο "Κούρος Ευρωπού", με τη στήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού.
Οι ποιητικές συλλογές που θα σταλούν για το διαγωνισμό πρέπει:
1) Να μην έχουν εκδοθεί.
2) Να είναι δακτυλογραφημένες σε τρία αντίτυπα.
3) Να είναι 20 έως 30 σελίδες η κάθε μία.
4) Οι συλλογές να στέλνονται με ψευδώνυμο. Σε δεύτερο κλειστό φάκελο αλληλογραφίας ο υποψήφιος εξωτερικά θα αναγράφει πάλι το ψευδώνυμό του και μέσα τα πραγματικά του στοιχεία (όνομα, επίθετο, διεύθυνση, τηλέφωνο και e mail, αν έχει). Ο δεύτερος αυτός φάκελος θα ανοιχθεί από την επιτροπή του διαγωνισμού μόνο σε περίπτωση βράβευσης της συλλογής.