Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση της Γορτυνίας, τις μέρες «του Δωδεκάημερου», δηλαδή από 25 Δεκεμβρίου έως 5 Ιανουαρίου, τα "Καρκατζέλια" ή "Καλικατζάρια" έβγαιναν από τα έγκατα της γης και ανέβαιναν στην επιφάνεια της. Στη φαντασία των ανθρώπων είχαν μαύρη και κακομούτσουνη όψη, πειραχτική και δαιμονική διάθεση. Για το διάστημα που έμεναν πάνω στη γη, κατοικούσαν μέσα στο «προφούνι» δηλαδή πίσω από τη φωτιά του τζακιού όπου πέταγαν οι ένοικοι του σπιτιού προσωρινά τη στάχτη. Πολλές φορές, λέγεται, ότι οι άνθρωποι το πρωί που ξυπνούσαν έβρισκαν την στάχτη ανακατεμένη και θεωρούσαν ότι ήταν δουλειά των Καρκατζελιών. Κάθε γκρίνια, τσακωμό, διχόνοια και παρεξήγηση τις μέρες αυτές ανάμεσα τους, την απέδιδαν στην αόρατη ύπαρξη των "Καρκατζελιών," που «ανακάτευαν τους ανθρώπους» σύμφωνα με τα λεγόμενα των παλαιοτέρων. Στις 5 Ιανουαρίου, της «Πρωτάγιασης», εγκατέλειπαν την επιφάνεια της γης και έτρεχαν να κρυφτούν στα σκοτάδια της, φοβούμενοι τον ιερέα που κρατούσε τον αγιασμό και «άγιαζε» τα σπίτια.
Στη συνέχεια παραθέτω άλλο ένα ανάγνωσμα από το Αναγνωστικό Δημοτικού Σχολείου του έτους 1957 κάποιου μαθητή από χωριό της Γορτυνίας. Έχει ως θέμα λαϊκές ιστορίες με Καλικάντζαρους.
(πατήστε πάνω στις εικόνες για να μεγαλώσουν)
Στη συνέχεια παραθέτω άλλο ένα ανάγνωσμα από το Αναγνωστικό Δημοτικού Σχολείου του έτους 1957 κάποιου μαθητή από χωριό της Γορτυνίας. Έχει ως θέμα λαϊκές ιστορίες με Καλικάντζαρους.
(πατήστε πάνω στις εικόνες για να μεγαλώσουν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου