Εκδήλωση για τη Μάχη του Σέρβου Ηραίας Αρκαδίας(10 Μαΐου 1826)

Με τη φροντίδα του Συνδέσμου των Απανταχού Σερβαίων Αρκαδίας πραγματοποιήθηκε στις  16 Μαΐου 2010 κοντά στο χωριό Σέρβου Ηραίας Αρκαδίας επετειακή εκδήλωση για την ιστορική Μάχη του Σέρβου που έγινε στις 10 Μαίου 1826. Στη μάχη εκείνη πολέμησαν οι Σερβαίοι μαζί με άλλους κατοίκους των γύρω χωριών με αρχηγούς το Φώτη Δάρα και Δημήτρη Πλαπούτα εναντίον  των  στρατευμάτων του Ιμπραήμ που κυρίευαν τον απελευθερωμένο Μωριά εκείνη τη περίοδο.
Ο Σύνδεσμος Σερβαίων, ύστερα από περσινή  απόφαση του ΔΣ, καθιέρωσε να γιορτάζεται το σημαντικό αυτό ιστορικό γεγονός κάθε χρόνο στις αρχές Μαίου. Η συμμετοχή του κόσμου ήταν σημαντική αλλά όχι αυτή που θα έπρεπε. Ίσως επειδή ήταν η πρώτη χρονιά μετά από το 2000 που έγινε ανάλογη εκδήλωση, όταν ανεγέρθηκε το ηρώο στο σημείο της μάχης. Το σημείο αυτό λέγεται «Σωρός της Γριάς» και συνδέεται με το λαϊκό μύθο της Γριάς που περιφρόνησε το Μάρτη λέγοντας του: -Πριτς Μάρτη μου! Εγώ τα’ αρνοκάτσικα μου τάβγαλα! Τότε ο Μάρτης θύμωσε (κατά το μύθο) και άστραψε και μπουμπούνισε και έριξε μπόρες δυνατές και χαλάζια. Η γριά προκειμένου να γλυτώσει χώθηκε κάτω από ένα λεβέτι. Μετέπειτα όλοι οι διερχόμενοι πετούσαν πέτρες στο συγκεκριμένο σημείο και αναφωνούσαν: -Ανάθεμα το Μάρτη! Από τις πολλές πέτρες που πετούσαν σχηματίστηκε ένας μεγάλος σωρός, ο λεγόμενος ο «Σωρός της Γριάς».Ευρίσκεται στο 10ο χιλ. του δρόμου Καρακαλού-Σέρβου του νομού Αρκαδίας, στην πλαγιά του βουνού Αρτοζήνος.

Τα περισσότερα μέλη του ΔΣ ήταν παρόντα. Η εκδήλωση ξεκίνησε με δέηση στο μνημείο των πεσόντων, στη συνέχεια έγινε κατάθεση στεφάνου από το Πρόεδρο του Συνδέσμου Σερβαίων Θεόδωρο Γ. Τρουπή και εκφωνήθηκε ο Πανηγυρικός της ημέρας από τους Ομιλητές(μέλη του ΔΣ), Χρήστο Ι. Μαραγκό και Νικόλαο Αρ. Τρουπή.

Στον Πανηγυρικό της ημέρας έγινε εκτενής αναφορά στο ιστορικό της μάχης καθώς και στην επικρατούσα κατάσταση εκείνη την εποχή. Δεν θα «σταθώ» σ’ αυτό το σημείο του εορτασμού αλλά στα  εισαγωγικά λόγια του Χρήστου Ι. Μαραγκού που είναι και η ουσία του εορτασμού: «Πρέπει να τιμούμε την προσφορά των προγόνων μας γιατί χωρίς τον αγώνα τους και τις θυσίες τους εμείς δεν θα είμαστε σήμερα ελεύθεροι να ερχόμαστε και να απολαμβάνουμε τη ζωή στο χωριό μας. Η μνήμη πρέπει να είναι δυνατή και να μας οδηγεί.»
Το ιστορικό της μάχης και άλλα ιστορικά γεγονότα μπορεί κάποιος να μελετήσει στα άρθρα του Χρήστου Αθ. Μαραγκού(στρατηγού ε.ά.) και του ιστοριοδίφη Νικολάου Παπαγεωργίου,καθώς και περισσότερες λεπτομέρειες από την εκδήλωση, στην ιστοσελίδα: www.servou.gr Μετά το τέλος της κυρίως εκδήλωσης ακολούθησε μικρή δεξίωση στον ωραία διαμορφωμένο χώρο με σπιτικά κεράσματα που παρασκεύασαν Σερβιώτισσες νοικοκυρές. Αξιέπαινες ήταν στη συγκεκριμένη εκδήλωση η Βάσω Ι. Ρουσιά με τη κόρη της Μαρία και τη νύφη της Τζένη(ποιος είπε ότι η νεολαία δε συμμετέχει;) που ετοίμασαν και προσέφεραν  ντόπιες σπιτικές γεύσεις(δίπλες, χαλβάδες, κ.λ.π.). Η συμμετοχή και η προσφορά στα συλλογικά και πολιτιστικά πράγματα προσφέρει χαρά στους ανθρώπους και καλλιεργεί τη συντροφικότητα.
Εντελώς αυθόρμητα η μικρή δεξίωση εξελίχτηκε σε χορό των παρευρισκομένων που το χάρηκαν ολόψυχα χάρις στα αρκαδικά δημοτικά τραγούδια που ακούγονταν από το μεγάφωνο.