Τίνος εκακομίλησα,
τίνος κορίτσι εφίλησα.
Κι όποιαν εφίλησα ας το ειπεί,
δική της είναι η ντροπή
-Με φίλησες βρε αδικητή,
που σε να ιδώ στη φυλακή.
Με φίλησες και σήμερα,
που να σε ιδώ στα σίδερα.
Τραγουδάει ο Διαμαντής Ρουμελιώτης. Παίζει το συγκρότημα του Γιώργου Δαλιάνη
"Γεμίσαν τα κλαριά δροσιές..."
Τραγουδάει ο Διαμαντής Ρουμελιώτης. Παίζει το συγκρότημα του Γιώργου Δαλιάνη
Να ευχηθώ στον Γιώργο Δαλιάνη και τον Διαμαντή Ρουμελιώτη από καρδιάς, να έχουν υγεία και χαρά και του αετού την όψη, να τραγουδάνε πάντοτε σαν της αυγής τα αηδόνια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρίνα, τα στοιχεία του λαϊκού μας πολιτισμού είναι διαμάντια που αξίζουν ουσιαστικής προβολής. Μπράβο και πάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓορτύνιε νάσαι καλά για τις ευχές σου και προσυπογράφω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυρυτάνα Ιχνηλάτη σ' ευχαριστώ. Πιστεύω ότι ο λαϊκός μας πολιτισμός, όπως βεβαίως συμβαίνει με τον πολιτισμό του κάθε λαού, αποτελεί έναν πυλώνα πάνω στον οποίο στηρίζεται γενικότερα ο πολιτισμός μας, προσδιορίζει τη ταυτότητα μας και όχι την ισοπέδωση και την κακώς εννοούμενη παγκοσμιοποίηση όπου εξαφανίζεται η ομορφιά του διαφορετικού και η ποικιλία της πηγαίας καλλιτεχνικής έκφρασης.
Διαμάντια, στην φύση, στην ζωή, στην κοινωνία υπάρχουνε!...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Θεία πρόνοια έτσι ορίζει.
Να μη φαίνονται, να είναι κρυμμένα, να κάνεις κόπο να τα βρεις!..
Μα όταν τα βρεις, οι άλλοι, τα καρκατζέλια να τους ρίχνουν φούμο να μη λάμπουν!...
Να κάνουν τις λαμογιές τους…
Ας βάλουμε να καίει μπόλικο το λιβάνι...
Ας τους ρίξουμε και σήμερα τον Μεγάλο Αγιασμό... Τα καρκατζέλια μήπως φύγουν και σωθεί η κοινωνία η πλάση!...