Γέρικες ελιές

Η ελιά

Λορέντζος Μαβίλης

Στην κουφάλα σου εφώλιασε μελίσσι,

γέρικη ελιά, που γέρνεις με τη λίγη
πρασινάδα που ακόμα σε τυλίγει
σα νάθελε να σε νεκροστολίσει.

Και το κάθε πουλάκι στο μεθύσι
της αγάπης πιπίζοντας ανοίγει
στο κλαρί σου ερωτιάρικο κυνήγι.
στο κλαρί σου που δεν θα ξανανθίσει.

Ώ πόσο στη θανή θα σε γλυκάνουν,
με τη μαγευτική βοή που κάνουν,
ολοζώντανες νιότης ομορφάδες
που θύμησες μέσα σου πληθαίνουν,
ώ να μπορούσαν έτσι να πεθαίνουν
κι άλλες ψυχές της ψυχής σου αδερφάδες.

Μια μικρή συλλογή φωτογραφιών με  γέρικες ελιές, προγονικές…. από μια περιοχή που τα παλιότερα χρόνια τα δέντρα ήταν λιγοστά. Από την Κοκκινοράχη Γορτυνίας, ημιορεινή περιοχή, όπου κυρίαρχη ασχολία ήταν η κτηνοτροφία. Τότε έβρισκαν μια αγριελιά, την κέντρωναν με ήμερα κλαδιά ελιάς και έφτιαχναν ένα καινούριο δέντρο.  Το λάδι  ήταν πολύ λίγο και πολύτιμο…. και η σπατάλη του μεγάλη αμαρτία!

Αν μπορούσαν να μιλήσουν, θα μας  διηγούνταν αμέτρητες παλιές  ιστορίες, προγονικές….…