Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Παρασκευή 10 Σεπτεμβρίου 2021

Κολοκοτρωναίοι, αγωνιστές του ΄21

 Η μεγάλη οικογένεια των Κολοκοτρωναίων πρόσφερε πολλούς αγωνιστές  στην Επανάσταση του 1821, αλλά και προεπαναστατικά κράτησαν τη φλόγα για την ελευθερία πάντα αναμμένη, ευρισκόμενη σε διαρκή πόλεμο με τους Τούρκους. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης λέει στ’ “Απομνημονεύματα” του:
“….Από 36 πρωτοξαδέλφια, μόνον 8 εγλύτωσαν, οι άλλοι εχάθηκαν όλοι. Δεν είναι διάσελο, όπου δεν είναι θαμμένος Κολοκοτρώνης, χωριστά τα δευτεροξαδέλφια,  θείοι και λοιποί φίλοι χαμένοι…..” 

Ακολουθεί απόσπασμα αναφερόμενο στους Κολοκοτρωναίους (εκτός της στενής οικογενείας του αρχιστρατήγου) που πολέμησαν κατά την Επανάσταση, από το έργο του Φωτάκου “Βίοι Πελοποννησίων ανδρών κληρικών στρατιωτικών και πολιτικών των αγωνισαμένων τον αγώνα της Επαναστάσεως”. 


“ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΙΚΑ
……………….

ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ευρεθείς εις την Βλαχίαν μετά του πατρός του έλαβε μέρος εις την εκεί γενομένην υπό του πρίγκηπος Αλεξ. Υψηλάντου επανάστασιν. Αι δε εκεί εκδουλεύσεις του εις εμέ είναι άγνωστοι. Τούτο δε μόνον γνωρίζω, ότι αυτός, ο πατέρας του και οι περί αυτούς ευρέθησαν υπό τας διαταγάς του ηγεμόνος Μιχαήλ Σούτσου, εβοήθησαν τον ηγεμόνα τούτον δια να ενεργήση τα της επαναστάσεως και να παραιτήση την ηγεμονίαν, θυσιάσαντα και την περιουσίαν του χάριν της φιλοπατρίας και της επαναστάσεως μας. Διαλυθείσης της επαναστάσεως της Βλαχίας, επανήλθεν εις την Πελοπόννησον κατά τας αρχάς του Αυγούστου 1821, και ευρέθη εις την περίφημον μάχην της Γράνας όπου εκινδύνευσε μαχόμενος. Μετά δε ταύτα ηκολούθησε τον πρίγκηπα Υψηλάντην, όστις υπήγεν εις τα παράλια του Κορινθιακού κόλπου δια να εμποδίση την εισβολήν Τούρκων εις την Πελοπόννησον εκ του στόλου, ο οποίος τότε ήτον εκεί.

Ύστερον δε, μαθών την άλωσιν της Τριπολιτσάς, επέστρεψεν οπίσω, και κατόπιν κατέβη εις Άργος μετά του θείου του Κολοκοτρώνη, μετά δε την αποτυχίαν της εφόδου του Ναυπλίου ανεχώρησεν εις την Κόρινθον. Κατόπιν δε της πτώσεως του φρουρίου της Κορίνθου διετάχθη και υπήγεν εις την πολιορκίαν των Πατρών, όπου μετ᾿ άλλων εκτύπησε τους εξελθόντας Τούρκους  εκ των Πατρών δια λάφυρα. Έμεινε δε μέχρι τέλους της πολιορκίας με τους υπ᾿ αυτὸν στρατιώτας. Μάλιστα δε κατά την περίφημον μάχην της 9 Μαρτίου, ο Αποστόλης ευρέθη εις την πλέον δεινήν θέσιν, και όμως επολέμησε με πολλήν γενναιότητα. Διαλυθείσης δε της πολιορκίας υπήγεν κατά του Δράμαλη, και επολέμησεν εις διαφόρους μάχας και ακροβολισμούς έως ότου το Ναύπλιον έπεσεν. Επολέμησε δε και κατά του Ιμβραήμ μέχρι της φυγής του από την Πελοπόννησον.

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ Η ΝΤΑΣΚΟΥΛΗΣ

Ο καπετάνιος ούτος, ελθών από το Τριέστι μετά την επανάστασιν, επήρε μέρος εις τους πολέμους, ευρισκόμενος μετά του θείου του Θ. Κολοκοτρώνη, του εξαδέλφου του Γενναίου και του άλλου θείου του Δ. Πλαπούτα. Καθ᾿ όλους δε τους πολέμους, εις τους οποίους ευρέθη διεκρίθη, δια την γενναιότητα και την τόλμην του, διότι πάντοτε εμάχετο ορμητικώς και ήτο γνωστός κατά τούτο.

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ούτος είναι ο κλέφτης, όστις εσώθη από τον καιρόν τον οποίον κατετρέχοντο οι κλέφται από την εξουσίαν την Τουρκικήν, διότι αφού όλοι εκυνηγήθησαν και εσκοτώθησαν, και άλλος δεν έμεινεν εντός της Πελοποννήσου, οι Τούρκοι εβαργιέστησαν πλέον και τον ελησμόνησαν, και έκτοτε δεν εφάνη πλέον εις το φως.

Κατὰ δὲ τὴν 25 Μαρτίου 1821 ημέραν της επαναστάσεως, έκαμε τον σταυρόν του, επήρε το τουφέκι του, και είπε· «δόξα σοι ο Θεός! Τώρα έχω συντρόφους όλον μου το Έθνος, και να με βοηθήση ο Θεός να πάρω το αίμα των συντρόφων μου, και των συγγενών μου, να ίδη ο ήλιος όλον μου το κορμί, όπου το έκρυβα από τρύπαν εις τρύπαν». Αυτά είπεν. Εις δε τους πολέμους και εις την πολιορκίαν της Τριπολιτσάς, εις την οποίαν έμεινε μέχρι τέλους, έκαμε πολλαίς παληκαριαίς, και χωσιαίς πολλαίς. Έδιδεν αιτίαν και τότε εις τους πολιορκουμένους Τούρκους να εβγαίνουν έξω από την πόλιν δια να πολεμή. Τα δε στρατιωτικά του επιχειρήματα και κατορθώματα κατά των Τούρκων άφησαν μνήμην. Διαρκούσης της πολιορκίας της Τριπολιτσάς, εστάλη μετ᾿ άλλων εις τα Μεγάλα Δερβένια, και πέραν εις την Ρούμελην, δια να εμποδίσουν τους Τούρκους να μην έλθουν εις την Πελοπόννησον. 

Κατά δε την εισβολήν του Δράμαλη ήτον εις τον Αγιώργι της Κορίνθου, και εκείθεν διετάχθη από τον στρατηγόν Θ. Κολοκοτρώνην να υπάγη, και οχυρωθή και αυτός  εις το επίσημον ταμπούρι του Αγριλοβουνού. Κατά δε την μεγάλην μάχην του Δερβενακίου κατά του Δράμαλη, μετά τον πρώτον τουφεκισμόν, εκόλλησε τον ζυγόν του βουνού, του ονομαζομένου Πανάγου, εμποδίζων εκείθεν τους Τούρκους να μην πέσουν κατά την αριστεράν πλευράν του βουνού τούτου, και πιάσουν τον δημόσιον δρόμον, ο οποίος πηγαίνει εις την Κουρτέσαν και την Κόρινθον, αλλά τους επήγαινε πάντοτε ανακέφαλα δια να τους εβγάλη εις τον Άγιον Σώστην, έχων πολλούς συμπατριώτας του στρατιώτας, τους σωματοφύλακας του Κολοκοτρώνη, και όλους τους Αρκουδορεματίτας. 

Εκεί έπεσαν πολεμούντες τρεις συγγενείς τοῦ Κολοκοτρώνη από τους σωματοφύλακας του, και μετ᾿ αυτών ο περίφημος Κώστας Οικονομόπουλος από το Αρκουδόρευμα, ο δε θάνατος αυτού του παληκαριού μας ελύπησεν όλους και ξεχωριστά τον συγγενή του Θ. Κολοκοτρώνην. Εις δε το ίδιον βουνόν του Πανάγου κατά Διάσελον, αντικρύ του Ελληνικού αρχαίου κτιρίου, του σωζομένου εντός ενός βράχου, και εντός της περιφερείας αυτής σκεπασμένης από διάφορα χαμόκλαδα και χωματοβουνάκια, και όπου αρχίζει να σώνεται το βουνόν ο Πανάγος, εκεί έγεινεν η μάχη μεταξύ του Αντώνη Κολοκοτρώνη και των Τούρκων, και εις ταύτην την θέσιν έγεινε των Τούρκων πολύς σκοτωμός πρν ακόμη έλθη ο Νικήτας Σταματελόπουλος και οι λοιποί. Ελθόντος δε κατόπιν του Νικήτα, ήλλαξαν θέσιν και οι δύω, Τούρκοι, και Έλληνες. Και ενταύθα κατά τον ρόβολον του στενού δρομίσκου όπου είναι η εκκλησία του Αγίου Σώστη, εντός αυτού του μέρους έγεινε πάλιν πολύς σκοτωμός εις τους Τούρκους, διότι τους επολέμουν, ο μεν Νικήτας από τα δεξιά, και άνωθεν της εκκλησίας του βράχου, ο δε Αντώνης Κολοκοτρώνης και οι περί αυτόν από το αντικρύ του βράχου βουνόν του Πανάγου. Αυτού οι Τούρκοι ετσακίσθησαν και εγκρεμίσθησαν κάτω εις τον βράχον και από τα δύω μέρη πολεμούμενοι, και αυτού έγεινεν η μεγαλειτέρα φθορά αυτών. Εις αυτήν δε την ρευματιάν πλησίον, και από κάτω από την ἐκκλησίαν ἐνυκτέρευσεν ἕνας ἐκ τῶν πασάδων. Τὸ βουνὸν δὲ ὁ Πανάγος ἐξακολουθεῖ διὰ νὰ τελειώσῃ κάτω από την εκκλησίαν του Αγίου Σώστη, εκεί όπου έχει πολλούς μικρούς βράχους και δάσος. Εις αυτό δε το μέρος εμπέρδευσαν οι Τούρκοι κα εσκοτώθησαν μόνοι των την νύκτα.

ΜΑΡΚΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Ούτος έμεινεν εις την πατρίδα του το Λυμποβίσι, διότι δεν εκυνηγήθη από τους Τούρκους. Άμα δε επλησίασεν η ημέρα της επαναστάσεως, επήρε τα όπλα του με όλον του το γήρας και με τα τέσσαρα παιδιά του, και εβγήκε να πολεμήση. Αυτός είναι εκείνος, όστις έσωσε τον Νικολήν Ταμπακόπουλον με τον Σεϊδή Λαλιώτην από την συνοδίαν των εις του Φονιά. Ευρέθη εις όλας τας μάχας τας γενομένας πριν πέση η Τριπολιτσά. Ελθόντος δε του Δράμαλη, έλαβε μέρος εις τας κατ᾿ αυτού μάχας με όλους τους στρατιώτας του χωρίου του και άλλους. Αυτόν ο Θ. Κολοκοτρώνης, πριν υπάγη εις τον Αγιώργι, έστειλεν επί κεφαλής των εκεί υπαρχόντων στρατιωτών. Είδε την μεγάλην μάχην του Δερβενακίου, και επολέμησεν εις αυτήν ωσάν δεκαοκτώ χρόνων παληκάρι, και έμεινε μαχόμενος μέχρι της καταστροφής του Δράμαλη.

ΚΩΣΤΑΝΤΗΣ Μ. ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ

Υιος του ανωτέρω Μ. Κολοκοτρώνη. Ο καπετάνιος ούτος παρηκολούθει τον θείον του Θ. Κολοκοτρώνην παντού και πάντοτε. Υπήρξεν εις των σωματοφυλάκων του, και εκ των σταλέντων καβαλαραίων εν καιρώ της μάχης του Δερβενακίου, ομού με τους υπασπιστάς του να υπάγη γυρεύοντα τους πασάδες και τας καμήλους, οι οποίοι δεν είχον φανή να περάσουν με τους άλλους Τούρκους κατά τον Άγιον Σώστην. Ενώ δε  επήγαινε με τους άλλους κατά τον δρόμον του Άργους δια να έβγη εις το χωρίον Χαρβάτι, είδε τους Πασάδες ερχομένους, τους τουφέκισαν όλοι ομού, και τους έτρεψαν εις φυγήν, αφήσαντας τους αρρώστους, τας σφαίρας των κανονιών, και πολλά φορτώματα τροφών και άλλων πραγμάτων, και φθάσαντας έξωθεν του Ναυπλίου εις την θέσιν Γλυκειάν”.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου