Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012

Παραδοσιακή φορεσιά από του Σέρβου Γορτυνίας

Η παραδοσιακή γυναικεία φορεσιά που θα παρουσιάσουμε είναι από του Σέρβου Γορτυνίας. Το συγκεκριμένο σχέδιο ήταν το πλέον αντιπροσωπευτικό της καθημερινής γυναικείας φορεσιάς της Γορτυνίας και της Αρκαδίας γενικότερα με κάποιες παραλλαγές. 
Είναι φτιαγμένη από αυθεντικό υφαντό ύφασμα του αργαλειού σε ριγέ σχέδιο. Τα κύρια χρώματα της φορεσιάς εκτός από το άσπρο είναι το κόκκινο, το μωβ, το σκούρο μπλε. Είναι βαμμένη από φυσικές μπογιές. 
Αποτελείται από δυο κομμάτια. Το ένα είναι η μακριά φούστα που έχει «φραμπαλά» στο τελείωμα της και διακόσμηση με λωρίδα μπλε σκούρου υφάσματος και το άλλο η «μπόλκα» (μπλούζα) που έχει κούμπωμα μπροστά με «κόπιτσες» και κάθετες πιέτες στο στήθος. 
Τη φορεσιά συμπληρώνουν  η χοντρή υφαντή ποδιά με σχέδια στο κάτω μέρος της ύφανσης και η «τσεμπέρα» στο κεφάλι.  
 Οι νέες γυναίκες φορούσαν άσπρη «τσεμπέρα» δεμένη στον αυχένα σταυρωτά και με τις άκρες της αφημένες κάτω ή τις έδεναν ψηλά πάνω από το μέτωπο και το έλεγαν «καγιούρι». Οι μεγάλες γυναίκες φορούσαν σκούρα «τσεμπέρα» καφέ ή μαύρη οι χήρες. Συνήθως έβαφαν τις άσπρες με φυσικές βαφές (π.χ. εξωτερικές πράσινες φλούδες των καρυδιών) και τις έκαναν σκούρες.

 
Εσωτερικά φορούσαν το μεσοφόρι, κι αυτό από υφαντό του αργαλειού σε άσπρο ή ριγέ σχέδιο, μονοκόμματο ή με σούρα στη μέση.
Κατά τη  περίοδο του χειμώνα φορούσαν επίσης τη «γιούρτα», αμάνικο υφαντό χοντρό επανωφόρι στο φυσικό χρώμα του μαλλιού ή το έβαφαν συνήθως κόκκινο. Τη περίμετρο της «γιούρτας» τη στόλιζαν με διάφορα σχέδια ανάλογα με την έμπνευση της κάθε γυναίκας. 
Εναλλακτικά για το κρύο χρησιμοποιούσαν την «μπελερίνα», διπλή εσάρπα πλεγμένη από μαλλί προβάτου, με δύο φύλλα, ριγμένη στη πλάτη που οι άκρες της σταύρωναν μπροστά στο στήθος και κατέληγαν πίσω στη μέση των γυναικών, όπου τις έδεναν και έτσι μπορούσαν να δουλέψουν στις αγροτικές εργασίες.  Μόλις εξασφαλίσουμε φωτογραφίες για τη "μπελερίνα" και τη "γιούρτα" θα τις παρουσιάσουμε. 
 Ευχαριστώ την οικογένεια του Γιάννη Κ. Ρουσιά στου Σέρβου Γορτυνίας, που φυλάνε τη φορεσιά και με χαρά δέχτηκαν να τη φωτογραφίσουμε και ιδιαιτέρως τη Μαρία που τη φόρεσε με μεγάλη προθυμία και  πολύ χαμόγελο.










 











Υφαντό μεσοφόρι


 Το υφαντό του φόντου των φωτογραφιών είναι το "δισάκι", δηλαδή διπλό σακκούλι.


 Η ίδια φορεσιά σε παλιά φωτογράφηση από μέλος της οικογένειας

- . -

Αντρική φορεσιά δεν είχαμε για να φωτογραφίσουμε και να παρουσιάσουμε, γι αυτό δανειστήκαμε παλιές φωτογραφίες δημοσιευμένες στο  βιβλίο του αείμνηστου δάσκαλου Βασίλη Ι. Δάρα «Τα ιστορικά του Σέρβου Γορτυνίας». 


Ακολουθεί φωτογραφία από το προαναφερόμενο βιβλίο, όπου φαίνεται η μεταβατική περίοδος από τις παραδοσιακές φορεσιές στις ευρωπαϊκές. Οι νέοι δεν φορούν φουστανέλλα το 1925, όμως οι νέες είναι ντυμένες με την παραδοσιακή ενδυμασία. 


 

5 σχόλια:

  1. Καταπληκτικό άρθρο και πολύ αντιπροσωπευτικές οι φωτογραφίες. Η προβολή στοιχείων του πολιτισμού του κάθε τόπου αποτελεί αναγκαιότητα και καθήκον. Μπράβο Μαρίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μαρίνα, ωραίο θέμα και εξαιρετική παρουσίαση. Συγχαρητήρια σε σένα και στη Μαρία, που απ΄ότι δείχνουν οι φωτογραφίες, φαίνεται να το χάρηκε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ευρυτάνα Ιχνηλάτη σ' ευχαριστώ.
    Η κάθε γωνιά της Ελλάδας έχει το δικά της πολιτιστικά στοιχεία και όλα μαζί συνθέτουν τον λαϊκό μας πολιτισμό. Ο λαϊκός πολιτισμός είναι εκείνος που συμβάλλει στη πολυμορφία, στη διαφορετικότητα και όχι στην ισοπέδωση και στην κακώς εννοούμενη παγκοσμιοποίηση.

    Τάσο σ΄ευχαριστώ.
    Χαίρομαι που υπάρχουν σήμερα νέοι άνθρωποι που δεν απαρνιούνται τη παράδοση και την ιστορία μας χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ζούνε και τη σημερινή εποχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μαρίνα πολύ καλή η τοποθέτησή σου για την κακώς εννοούμενη παγκοσμιοποίηση.Θα συμφωνήσω.
    Επίσης πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου και..χρήσιμη!
    Ακους να μη γνωρίζω όλα αυτά τα χρόνια,
    ότι το δισάκι είναι ένα διπλό σακκούλι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ντίνα σ' ευχαριστώ.
    Ναι το δισάκι είναι ένα διπλό σακκούλι ή σακκί αν θες, που το κρεμούσαν στον ώμο, οπότε το ένα μέρος κρεμόταν μπροστά και το άλλο πίσω μεταφέροντας πράγματα ή έκαναν κάτι αντίστοιχο στο σαμάρι του μεταφορικού ζώου που χρησιμοποιούσαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή