Ο Τρύγος- Γιάννης Ρίτσος

Άσπρα σπίτια, κάτασπρα,
τα βερικοκιά τα κεραμίδια,
γαλανά παραθυρόφυλλα,
τ' άλογα τα κανελιά μες στον αυλόγυρο,
τ' άσπρα μες στο πράσινο,
τα μπαλκόνια μάλαμα και θάλασσα.
Τα μουλάρια στον ανήφορο της πέτρας,
και τα γαϊδουράκια μες στ' αγκάθια,
ψάθες και μαχαίρια και καλάθια μες στ' αμπέλια γέλια.
Δάχτυλα και γόνατα,
στήθια και σαγόνια
μες στο μούστο ματωμένα,
κόκκινες φωτιές κι ιδρώτας, στις κατηφοριές
το χρυσό κακάρισμα της κότας.
Κι όπως γαλανίζει το βραδάκι,
το μαβί, το βιολετί,
να κι η Παναγιά στη δημοσιά,
πλάι στα κάρα, στα κουδούνια, στα σταμνιά
και στα κλαδωτά μαντίλια,
να τη η Παναγιά
να κρατάει στην ασημένια της ποδιά
πέντε οκάδες κόκκινα σταφύλια.

Γιάννης Ρίτσος