Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2022

Πολιορκία της Τριπολιτσάς- Οι συμβουλές του γέρο-Κόλια Πλαπούτα


Πικραμένος από το χαμό του γιου του Γεωργάκη στην πολιορκία του Λάλα ο γέρο-Κόλιας Πλαπούτας είχε μεγάλη ανησυχία για την έκβαση της πολιορκίας της Τριπολιτσάς το Σεπτέμβριο του 1821

“-Να με πάρτε να με πάτε στην Τριπολιτσά, να ιδώ τι κάνετε….Πως τα πολεμάτε; Μην πάθετε το ίδιο με το Λάλα….
Του έδωσαν την υπόσχεση, να του περάση ο πόνος κι ο θυμός να ησυχάση. Πως να τον πάνε; Ήταν ογκώδης, γέρος 87 χρονών, υπέφερε από ρευματικά-αρθριτικά. Ο Κόλιας επέμενε. Δεν ήθελε να μένη σε τούτη την έξαρση αργός. Ήθελε του πολέμου τη βοή, του τουφεκιού τον κρότο, τη μυρουδιά του μπαρουτιού. Τον φλόγιζε το πολεμικό μένος. Τον ανατάραζε η ανησυχία. Φοβόταν ο πολύπειρος αρματωλός μη γίνη το κακό, που έπαθαν οι Έλληνες στο Λάλα. Είχε αγωνία μη κάμουν καμμιά αποκοτιά ο Θοδωράκης, ο γιος του Δημητράκης. Τους ήξερε. Μη δειλιάσουν οι απόλεμοι αρχόντοι. Τους εγνώριζε έναν κι ένα.


- Σύρτε με, βρε παιδιά, να ρίξω και  γω δυό ντουφέκια να πάρω πίσω το αίμα του παιδιού μου.
Με τούτο τους έκαμψε. Και τον μετέφεραν σε ξυλοκρέβατο ως την Τρίπολη, τον έβαλαν στη σκηνή του Κολοκοτρώνη.

-Τι ήθελες εδώ, μπάρμπα Κόλια; Τούτη η δουλειά θέλει νιάτα, πόδια και μάτια…….του είπε ο Κολοκοτρώνης.
-Ήρθα επίτηδες από το χωριό να ιδώ τι κάνετε εδώ, Θοδωράκη.
-Πόλεμο κάνουμε, δε βλέπεις;
-Μα δεν ακώ ντουφέκια…
-Τους έχουμε κλεισμένους.
-Πάμε να ιδώ κι εγώ που και που έχετε ντουφέκια.

Τον πήραν ο Κολοκοτρώνης κι οι γιοι του ο Δημητράκης, ο Θανάσης, ο Παρασκευάς, το εγγόνι του ο Γιαννίκος, τον γύρισαν στα ταμπούρια. Έριξε εξεταστική την κοφτερή ματιά του ανάγυρα. Τα ήξερε τα κατατόπια γύρω στην Τριπολιτσά, γυρνώντας τα τον καιρό της κλεφτουριάς, πατώντας τα τότε με τους Αλβανούς, στην άλλη επανάσταση του Εβδομήντα, εδώ και πενήντα χρόνια. Έβαλε ανοιχτή την τραχειά παλάμη του στο ρυτιδωμένο μέτωπο του, κύτταξε τις τάπιες της Τριπολιτσάς, τα ταμπούρια των Ελλήνων.

-Πως τα βλέπεις, καπετάνιε;

-Να ζυγώστε κοντύτερα λέω γω, και να τους βρήτε κιόλας, να έχετε δουλειά και να μη σκορπάτε και σας πλακώσουν καμμιά ώρα οι Τούρκοι άξαφνα και πάθετε κανένα χουνέρι. Που έχετε τις βάρδιες; Του έδειξαν, δεν του άρεσαν.
-Να τις πάτε πιο κοντά.
Ήξερε ο πολύπειρος γέρο αρματωλός, σαν σπουδασμένος στρατηγός, ότι ένα στράτευμα δεν πρέπει να μένη σ’ αδράνεια. Και ήξερε την πείρα και την αξία του Κόλια ο Κολοκοτρώνης.
-Και τι άλλο λες να κάνουμε, μπάρμπα Κόλια;
-Πέστε να ρθούν εδώ όλοι οι καπεταναίοι, μόνο νά αφήσουν στο πόδι τους άλλον να νοιάζεται.
Συνάχτηκαν όλοι οι οπλαρχηγοί γύρω του. Τους κύτταξε στα μάτια, στ’ άρματα, σαν να έκανε επιθεώρηση. Κι έδειχνε θυμωτός κι άγριος. Τους αποπήρε:
-Δεν ντρεπόστε ν’ αφίνετε να σκουριάζη η μπαρούτη στα ντουφέκια σας; Δεν τα έφτιασαν τα ντουφέκια για φουμιά…..Ελάτε κοντά. Τον ακολούθησαν όλοι με σεβασμό κι εμπιστοσύνη.
Τους πήρε, τους έβαλε σε θέσεις πλησιέστερα κι έδωσε οδηγίες.
-Εσύ, Δημήτρη, πιάσε τον Άγιο Θανάση. Οι Λιοδωρίσιοι μιλάνε αρβανίτικα. Μπορεί να γίνη καμμιά συννενόηση με τους Αρβανίτες.
Το πρόβλεψε και τούτο, που έγινε αργότερα.
Και πάντα το νου σας, νοιασμένοι. Και να κτυπάτε, μην αφίνετε το στράτευμα αργό, γιατί θα τεμπελιάση και θα σκορπίση. Δουλειά. Και ήσυχα ήσυχα και προσεχτικά, να μη πέφτουν τα βόλια στη γη και πάνε χαϊμένα. Δεν τα έφτιασαν να βροντάνε, αλλά για να τρυπάνε.
Κι έμεινε και τους οδηγούσε, τους έδινε συμβουλές κάθε μέρα...”


Απόσπασμα από το βιβλίο “Ο ΠΛΑΠΟΥΤΑΣ” του Αγησίλαου Τσέλαλη (έκδοση 1963), βασισμένο στο αρχείο του στρατηγού Δημητράκη Πλαπούτα.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου