"Ο κύκλος της ζωής....." Μουσικοχορευτική παράσταση στη Βυτίνα

Μια αξιόλογη παράσταση με θέματα από τη παράδοση παρακολούθησαν, όσοι βρέθηκαν χτες βράδυ 4 Αυγούστου, στο υπαίθριο θέατρο της Βυτίνας. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Περιοχής Βυτίνας «Κων/νος Παπαρρηγόπουλος» πραγματοποίησε τη κεντρική του εκδήλωση με μια παράσταση που περιείχε τραγούδια, χορούς, ήθη, έθιμα και δρώμενα από τον κύκλο της ζωής. Οι σημαντικότεροι σταθμοί στη ζωή του ανθρώπου, έτσι όπως τους έχει καταγράψει η λαϊκή παράδοση από το ένα άκρο της Ελλάδας ως το άλλο, αναπαραστάθηκαν από τα μέλη του συλλόγου, όλων των ηλικιών που συμμετείχαν κάτω από τη διδασκαλία, καθοδήγηση και σκηνοθετική επιμέλεια της Χριστίνας Ζαμπαθά.

 Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Δήμου Γορτυνίας.

 Η γέννηση. "Έχω γιο κι έχω χαρά..."

Η βάφτιση. "Όσοι εις Χριστόν......."

Τα συχαρίκια. Οι γονείς περιμένουν έξω από την εκκλησία. Βγαίνει μια ομάδα παιδιών και φωνάζει: "Τα συχαρίκια μου! το παιδί το βάλαν Γιάννη!"

Το πρώτο λόγο σ' αυτή τη διαδικασία έχει ο νουνός!

Η παράδοση του παιδιού στη μάνα. Υπόκλιση και χειροφίλημα από τη μάνα του παιδιού προς το νουνό.

Το γλέντι για το καινούριο όνομα.

"Σήκω Δημήτρω κι άλλαξε....."

Αφήγηση παραμυθιών στα παιδιά, από τους μεγαλύτερους.

Παιδικά παιχνίδια. 

"Φεγγαράκι μου λαμπρό", Περνάει-περνάει η μέλισσα", "Κυρά Μαρία"

"Περπερούνα.."

"Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι,

πλέναν Χιώτισσες, πλέναν παπαδοπούλες....."

Κοριτσίστικα εφηβικά παιχνίδια.

Παιχνίδια των αγοριών.

'Ήταν ένα μικρό καράβι, που ήταν αταξίδευτο,

οέ! οέ! οέ! οέ!....."

Τη τελευταία μέρα του Φλεβάρη, κουδουνίσματα για να φύγει ο 'Κουτσοφλέβαρος".

1η  του Μάρτη. "Χελιδονίσματα". Ο ερχομός της άνοιξης!

"Ο κάμπος επρασίνισε...."

Ο κλήδονας.

Τ' Αη-Γιάννη οι φωτιές.

"Απάνω στη τριανταφυλλιά, έφτιξε η πέρδικα φωλιά, 

τσι μπαινοβγαίνουν τα πουλιά.

Κι αναταράχτη η πέρδικα και πέσαν τα τριαντάφυλλα...."

Ο ξενιτεμός του παλλικαριού και ο αποχωρισμός από τη μάνα.

"Η ξενιτειά το χαίρεται το μοσχολούλουδο μου...."

"Ξενιτεμένο μου πουλί...."

"Γιάννη μου το μαντήλι σου...."

"Γω στα ξένα περπατούσα..."

Ο ερχομός του ξενιτεμένου τη παραμονή του Αγιαννιού στη γιορτή του.

Γίνεται γιορτή μεγάλη.

Ήρθε η ώρα της παντρειάς. Η προξενήτρα, σαν καλή διπλωμάτισσα, πείθει το πατέρα της υποψήφιας νύφης για τη καλοσύνη του παλλικαριού.

'Ερχεται κι ο πατέρας του γαμπρού, συζητάνε για τη προίκα, γίνονται παζάρια και το συμπεθεριό έγινε!

Οι μελλόνυμφοι δεν έχουν λόγο σ' αυτή τη διαδικασία.

Τα παιδιά αρραβωνιάζονται.

Ορίζεται η ημερομηνία του γάμου!  Ημέρα Κυριακή!

Μοιράζονται τα καλέσματα του γάμου.

Τη Πέμπτη, πριν το γάμο, αναπιάζονται τα προζύμια και ζυμώνονται τα ψωμιά του γάμου.

Η κουλούρα της νύφης.

"Σου είπα μάνα πάντρεψε με..."

Ετοιμάζονται τα προικιά.

"Άσπρη μπαμπακιά...."

Το ξύρισμα του γαμπρού.

"Αρχοντογιός παντρεύεται..."

Το στόλισμα της νύφης.

Γλέντι στο σπίτι της νύφης.

"Σήκω Διαμάντω να σε παντρέψω...."

"Μια Παρασκευή, κι ένα Σαββάτο βράδυ, μάνα μ' έδιωχνε, κι ο πατέρας μου...."

Ο μπραζέρης, σταλμένος από το γαμπρό, φορεί τα παπούτσια της νύφης.

Υποτίθεται ότι είναι μεγάλα και πρέπει να βάλει μέσα λεφτά, για να έρθουν στα μέτρα της.

Το συμπεθεριό του γαμπρού  ξεκινά για την εκκλησία.

"Ας παν να ιδούν τα μάτια μου..."

Ακολουθεί το συμπεθεριό της νύφης.

Στο ρόλο του πατέρα της νύφης ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Βυτίνας "Κ.Παπαρρηγόπουλος" Φώτης  Κατσούλιας.

Η μάνα του γαμπρού περιμένει τους νιόπαντρους στη πόρτα του σπιτιού. Τους μελώνει για να είναι γλυκιά η ζωή τους, δίνει το ρόδι στη νύφη να το σπάσει για να είναι καλότυχοι και τους βάζει ένα σίδερο να πατήσουν για να είναι γεροί και σιδερένιοι.

Το γλέντι του γάμου.

"Σ' αυτό το σπίτι πούρθαμε ...."

"Ωραία που είναι η νύφη μας...."

"Στου Παπαλάμπρου την αυλή..."

Ο πρωτοχορευτής στο τέλος.....σπάει τη κούπα.

Η ζωή φέρνει και θάνατο. Και  οι Έλληνες ακόμα κι αυτόν τον τραγούδησαν .....μ' ένα ξεχωριστό τρόπο! Ονομαστά είναι τα μανιάτικα και τα ηπειρώτικα μοιρολόγια.

Τα γιορτοφόρια.

Γιόρταζουν μόνο οι άντρες την ονομαστική τους εορτή.

Συγγενείς, φίλοι και συγχωριανοί εκείνη τη μέρα πάνε ακάλεστοι. Τρώνε, πίνουν και γλεντάνε!

Γλυκά, κεράσματα, κρασιά....

Η ψυχή της παράστασης Χριστίνα Ζαμπαθά, ευχαριστεί όλους και στέλνει τις ευχές της!