Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Σάββατο 19 Ιουνίου 2021

Άφιξη του Δημητρίου Υψηλάντη στο Άστρος Αρκαδίας-Ιούνιος 1821

Θερμότατη ήταν η υποδοχή “μετά βαϊων και κλάδων”, με ζητωκραυγές, πυροβολισμούς και μεγάλες προσδοκίες, με υπαίθριο γεύμα που παρέθεσε ο Κολοκοτρώνης καταγής, πάνω σε κλαδιά σχίνου, αλλά και με την καχυποψία και την δυσαρέσκεια των προκρίτων, οι οποίοι μάλιστα δεν προσκλήθηκαν στο γεύμα. Ακολούθησε γενικός πανηγυρισμός από την ανάγνωση του εμψυχωτικού εγγράφου του Αλέξανδρου Υψηλάντη.
Ιδού πως περιγράφει, πολύ παραστατικά, ο Ιωάννης Φιλήμων την υποδοχή του Δημητρίου Υψηλάντη από τους Έλληνες στο Άστρος, στις 19 Ιουνίου του 1821:

“Τη 19 Ιουνίου ηγκυροβόλησεν εν τω Άστρει, συνοδευόμενος υπό πολλών προκρίτων της Ύδρας και των Σπετσών. Εκεί περιέμενον αυτόν και αρχιερείς και γερουσιασταί και πρόκριτοι και οπλαρχηγοί και στρατός, εκεί συνέρρευσε λαός πολυάριθμος. Πρώτοι εισήλθον  εν τω πλοίω οι επισημότεροι εξ όλων των τάξεων, ευλογούντες τον Θεόν και συγχαίροντες εκ καρδίας την έλευσιν τούτου. Ο Υψηλάντης περιπαθώς ησπάσθη τον Κολοκοτρώνην, τον Αναγνωσταράν και τον Δικαίον, οις προς την ακοήν ήρξατο ψιθυρίζειν ο Αναγνωστόπουλος. Ταύτα παρετήρησαν δύσθυμοι οι αρχιερείς και πρόκριτοι. Αποβάντα δε υπεδέχθησαν πάντες δι’ εξαισίας τιμής πυροβολισμών και ζητωκραυγών υπέρ αυτού, υπέρ της πατρίδος και υπέρ της ελευθερίας. Του στρατού, τεταγμένου εν γραμμή, ηγείτο ο Κολοκοτρώνης.  Δάκρυα χαράς, ασπασμοί και συγχαρητήριοι προσρήσεις του ενός προς τον άλλον, λαός δε φέρων κλόνους ευώδους μυρρίνης, ιδού ό,τι συνεπλήρου το πανόραμα της ημέρας αυτής, ως ημέρας εθνικής αναστάσεως πανηγυριζομένης. 


Μια φωνή υπερείχεν υψουμένη προ πάσης άλλης: “Καλώς ήλθες, Αφέντη!!” Καλώς τον Αφέντη!!”

Και ενέπνευσεν η παρουσία του ανδρός απερίγραπτον άνευ υπερβολής λόγου τοις μεν Έλλησι θάρρος και σταθερότητα, τοις δε Τούρκοις του τόπου αψυχίαν και απελπισίαν, καθ’ α και οι ίδιοι ωμολόγουν έπειτα. Όσαι τους πρώτους εγαλακτοτρόφουν ελπίδες περί Ρωσίας πικραί, εφαίνοντο πραγματοποιούμεναι ήδη. Και τους μεν και τους δε εκυρίευσεν η πεποίθησις, ότι άνευ εισηγήσεως και συνδρομής ρωσσικής ο Υψηλάντης ούτε συμφέροντα ούτε ευζωϊαν εθυσίαζεν, όπως οδοιπορήση από άρκτου μέχρι μεσημβρίας και εκτεθή εν τω μέσω επαναστάσεως τόσω ριψοκινδύνου.  

Και όταν η αργυροθήκη(κάσα) εγένετο έκφορος εκ του πλοίου, άνθρωποι δε πολλοί μετεκόμιζον αυτήν επ’ ώμων και μετά κόπου, υπελήφθη παρά πάντων πληρουμένη εκατομμυρίων, διο δη ούτος και εκείνος ως  “ούδ’  όναρ, μήτι γε ύπαρ τοσούτον πλούτον εωρακώς”,  έλεγε μετά θαυμασμού, ώ βίος!  ώ  βίος! (“μορέ βιό! μορέ βιό!). Το μέγα τωόντι βάρος του σιδηρού κιβωτίου εξέλαβον ως το εν αυτώ περιεχόμενον χρηματικόν, και από υποθέσεως εις υπόθεσιν προχωρούντες επίστευον τα εκατομμύρια αυτά ως ρωσσικήν χορηγίαν. Τούτο ήρκει.


Ο Κολοκοτρώνης τότε παρεσκεύασεν εν τω υπαίθρω τράπεζαν προς εστίασιν του Υψηλάντου και των περί αυτόν. Συνέκειτο αύτη εξ ενός ψητού προβάτου, τυρού εν ασκώ δεινώς αλμυρού, οίνου εκ της  χώρας ρητινίτου εν ασκώ, και αζυμίτου χωρικού άρτου. Όλη η κολοκοτρωνική πολυτέλεια αύτη εξετίθετο επί κλάδων σκήνου, δι ων σχηματίζεται συνήθως η επί της γης τράπεζα και στρωμνή του έλληνος οπλαρχηγού. Ουδέν υπήρχε σκεύος τραπεζικόν, ούτε μαχαίριον, ούτε περόνη, ούτε φιάλη, η τι   κεράμιον, ή τις πελίκη τέλος πάντων. Ο Υψηλάντης συνεμορφώθη κάλλιστα, προκατακλινθείς και τα σκέλη συγκάψας, φέρων δε δια χειρός μερίδα κρέατος και διασχίζων αυτό δια των οδόντων. Ο Κολοκοτρώνης, κλάων τον άρτον και διαμερίζων ταις χερσί το εψητόν, έρριπτεν ανά μίαν μερίδα ενώπιον εκάστου, έπειτα δε φιλοτησίαν προπιών τω Υψηλάντη και τον ρητινίτην προσενεγκών αυτώ εν σκεύει κολοκύνθης, προσείπε: “ Έτσι, Πρέντσιπα, θα τρώς πλιά και θα πίνης δια την ελευθερίαν της πατρίδας!”. Ασμένως ο Υψηλάντης εδέχθη τον λόγον τούτον.
Αυτόν είχε τον διδακτικόν σκοπόν το γεύμα του Κολοκοτρώνου, ανδρός αρχαϊκού πραγματικώς και πολλήν δεικνύοντος πάντοτε παρρησίαν πνεύματος.
Αλλ’ όμως, καθώς όλων των ανδρών  μιας  δεδομένης εποχής, ούτω και ηδη παν βήμα, πας λόγος και πάσα σχέσις του Υψηλάντου παρετηρείτο δια του πολιτικού μικροσκοπίου της μεγαλητέρας περιεργείας. Δια τούτο την εν τω πλοίω κατά πρώτον συλληφθείσαν δυσαρέσκειαν  των προκρίτων ηύξησε το γεύμα του Κολοκοτρώνου, ως ουδενός εξ αυτών προσκληθέντος.
Αυθημερόν, συνοδευόμενος παρ’ όλων των εν Άστρει, ανέβη εις τον Άγιον Ιωάννην ο Υψηλάντης, και μετά δύο ημέρας μετέβη εις το στρατόπεδον των Βερβένων, αξιούμενος πανδήμου πομπής, πλήρους χαράς και ελπίδων. Στρατός και περίοικοι υπερέβαινον ήδη τους δεκακισχιλίους, και δια τούτο εψάλη εν τω υπαίθρω κατά τους άλωνας, η ανήκουσα προς τον Ύψιστον δοξολογία, και ανεγνώσθη εις επήκοον πάντων το ακόλουθον περί του Δημητρίου συστατικόν έγγραφον του Αλεξάνδρου Υψηλάντου.

“Φίλτατοι Ομογενείς Πελοποννήσιοι!

Ιδού η περιμενομένη ευτυχής εποχή, καθ’ ήν μέλλομεν να αναφανώμεν άξιοι των λαμπρών προγόνων μας και αληθείς των Ελλήνων παίδες! Το έθνος σήμερον, αισθανόμενον τας δυνάμεις του, σπεύδει προθύμως να καταθραύση τα δεσμά της βαρβαρικής τυραννίας, και αναλαμβάνον τα εθνικά του δικαιώματα να ανεγείρη τα τρόπαια της ελευθερίας του. Τα όσα κατά καιρούς διάφοροι απόστολοι, διάφοροι προκηρύξεις ανήγγειλαν εις υμάς, σήμερον εμβαίνουσιν εις πράξιν. Και ήδη παραιτών την αλλοδαπήν, μετά των αδελφών μου, συγγενών και στρατεύματος ικανού, οδηγούμενος υπό της κραταιάς ημών εθνικής σημαίας του αναγεννωμένου Φοίνικος, διέρχομαι δια της Βλαχο-Μολδαυίας, σπεύδων να φθάσω τα ιερά της πατρίδος εδάφη, όπου οι Λεωνίδαι και Αγησίλαοι εκ των τάφων μας προσκαλούσε.
Σήμερον λοιπόν και υμείς, ένδοξα της Πελοποννήσου γεννήματα, υμείς, οίτινες είσθε ενθουσιώντες υπέρ της ελευθερίας της πατρίδος, ρίψετε πλέον το προσωπείον της υποκρίσεως, και ενδυθήτε τον ευγενή τούτον αγώνα, κηρύττοντες το κατά των Ασιανών βαρβάρων άσπονδον υμών μίσος, και μιμούμενοι πολλά της Ελλάδος μέρη, λάβετε γενναίως τα όπλα και συγκροτήσατε πάλιν πολέμους εις Θερμοπύλας και Λεύκτρα.
Επί τούτοις στέλλω προς υμάς  τον φίλτατον μου αδελφόν Δημήτριον Υψηλάντην, άνδρα φιλογενέστατον, πατριώτην άριστον και ειδήμονα των διετρεχόντων. Ούτος οδηγούμενος υπό της ανδρείας σας και της έμφρονος συμφωνίας σας, θέλει σας οδηγήσει ευκόλως εις τον προς ον όρον. Δόσατε λοιπόν ακρόασιν εις τους λόγους του, και θελετε ίδη εντός ολίγου την μεν τυραννίαν κατακρημνιζομένην, την δε ελευθερίαν υμών ανυψουμένην, και στηριζομένην εις την πρώτην αυτής κατοικίαν.

Τη 2 μαρτίου 1821, εν τω Γενικώ Στρατοπέδω Τίργο-Φορμός της Μολδαυίας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΥΨΗΛΑΝΤΗΣ

Το έγγραφον τούτο ανέγνωσε μεγαλοφώνως ο Βάμβας, και συνεπώς ωμίλησε λόγον παραινετικόν, ον διεδέχθησαν πυροβολισμοί πυκνότατοι και ανευφημίαι μακραί της πατρίδος και των Υψηλαντών.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου