Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2021

Η ναυμαχία του Ναυαρίνου- 20 Οκτωβρίου 1827

Η σημαντικότατη μάχη που έβαλε την σφραγίδα της επιτυχίας  στην Επανάσταση του 1821, κατά την οποία έπαιξε καθοριστικό ρόλο  ο στόλος των τριών συμμαχικών δυνάμεων(Αγγλίας, Γαλλίας, Ρωσίας) με επικεφαλής τους ναυάρχους Κόδριγκτον, Δεριγνύ και Χέιδεν, δίνοντας το οριστικό πλήγμα στον τουρκοαιγυπτιακό στόλο του Ιμπραήμ που λεηλατούσε και κατέστρεφε ανηλεώς επί μια τριετία την Πελοπόννησο. 


Όπως αναφέρει ο Αμβρόσιος Φραντζής, στο διάστημα των 4 ωρών της μάχης στον κόλπο του Ναυαρίνου τα πλησιέστερα όρη και φρούρια της Μεσσηνίας εκλονίζοντο σαν να κουνιόντουσαν από σεισμό, ο δε κρότος από τα κανόνια ακουγόταν σαν να ήταν πλησίον τους. Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών ανέβηκαν στα ψηλότερα βουνά για να δουν τις φωτιές και τους καπνούς της ναυμαχίας. Τόσο ταρακουνήθηκαν εκείνα τα βουνά από τις βροντές της μάχης που οι κάτοικοι είχαν το φόβο ότι θ’ ανοίξουν και θα τους καταπιούν. Από το φόβο τους προσεύχονταν: “ύψιστε Θεέ, βοήθησον. Δος νίκην κατα των εχθρικών πλοίων, και διατήρησον αβλαβή τα αντιπολεμούντα αυτοίς χριστιανικά πλοία”.
Οι Έλληνες βεβαιωθέντες για τον αφανισμό του εχθρικού στόλου προσεύχονταν με δάκρυα στον Ύψιστο  για την ενίσχυση των τριών συμμαχικών Δυνάμεων “μη έχοντες άλλο δείγμα της εις αυτάς οφειλομένης ευγνωμοσύνης των…..Αλλ’ εν τούτοις θεωρείται αναντιρρήτως  ομολογούμενον ότι οι Έλληνες μεταξύ του διαστήματος της αποστασίας υπέφερον άπειρα δεινά, η σφραγίς όμως της σωτηρίας των ετέθη μετά την πυρπόλησιν του εχθρικού στόλου, το οποίον εάν δεν εγίνετο, τότε οι Έλληνες δεν ήθελον έχει αγαθά αποτελέσματα”



Ο Μιχαήλ Οικονόμου αναφέρει σχετικά:

“...Η Ναυμαχία προέβη εις ακμήν, ο κρότος των πυροβόλων μακρόθι ηκούετο ως συνεχείς κεραυνοβόλοι βρονταί, ο δε καπνός τα πάντα καλύψας πυκνός και μέλας κατέστησεν αφανή, και εν μέσω αυτού το συχνόν των πυροβόλων πυρ, εφαίνοντο ως αστραπαί αλλεπάλληλοι και κεραυνοί εν ζοφώδει χειμερινή  νυκτί…..

Μετά τέσσαρας ώρας η Ναυμαχία κατέπαυσε, και του καπνού μετά την κατάπαυσιν διασκεδασθέντος , εγνώσθη ότι δίκροτα, φεργάται, κοβέρται, βρίκια και λοιπά Τουρκικά πλοία, τα μεν εκάησαν, τα δε κατεσυντρίβησαν, τα δε εβυθίσθησαν ή εις την ξηράν εξώκειλαν, και τινα επ’ αγκύραις σαλεύοντα κατήντησαν άχρηστα, αβλαβή δε και εύχρηστα ολίγα έμειναν.
Εγνώσθη επί τέλους ότι εν τω Τουρκικώ Στόλω εφονεύθησαν ή επνίγησαν υπέρ τας 6.000, εν οις και Ευρωπαίοι πολλοί. Εκ των συμμάχων εν όλω οι φονευθέντες και πληγωθέντες εισίν έως 600, φονευθέντες μεν 175, πληγωθέντες δε, εν οις και ο υιός του Κοδριγκτώνος, έως 425. Η Αγγλική Ναυαρχίς έπαθε πλειότερον ως υποστάσα το πολλών και μεγάλων εχθρικών συγκεντρούμενον πυρ, τα οποία αυτή και κατέστρεψε. 

(Τα δε καθέκαστα, ήτοι αι κατα την Ναυμαχίαν ταύτην λεπτομέρειαι και ανδραγαθίαι εκάστων και τα των αριστευσάντων ονόματα ως και τα παθήματα, είναι των υπέρ εμέ. Το βέβαιον και πανθομολογούμενον είναι ότι πάντες εν πλήρει συμφωνία, πειθαρχία, και ευθύτητι, ναι δη και τόλμη, ανδρεία και φιλοτιμία εξεπλήρωσαν το καθήκον των)…..
...Ο δε Ιμπραϊμ μεμακρυσμένος επίτηδες την ημέραν εκείνην προς τας Καλάμας, ως είρηται, τους κρότους ακούων ως βροντάς, και τον καπνόν και το πυρ,  την νύκτα μάλιστα βλέπων μακρόθεν, ενόησε μεν ότι εγένετο κρατερά ναυμαχία και ανησυχών και τεθορυβημένος έσπευδε να φθάση εις Νεόκαστρον….”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου