Εικόνες της φύσης

Εικόνες της φύσης
Τρίπολη Αρκαδίας-Πλατεία Άρεως, Ο Αρχιστράτηγος του Αγώνα Θεόδωρος Κολοκοτρώνης

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2021

Λιγότερο γνωστοί ήρωες-Παρασκευάς και Αθανάσιος Πλαπούτας

Κόλιας Πλαπούτας

Λιγότερο γνωστοί  Ήρωες της Επανάστασης, που πολέμησαν με ανδρεία στα πεδία των μαχών.
Παρασκευάς και Αθανάσιος Πλαπούτας, τα δυο παιδιά εκτός γάμου του Κόλια Πλαπούτα, με την αρβανιτοπούλα Λιόσα, από το χωριό Παλούμπα Γορτυνίας. Ο Κόλιας Πλαπούτας καταγόταν από τα Σουλιμοχώρια της Μεσσηνίας, αλλά ύστερα από το φόνο ενός Τούρκου που κτυπούσε Έλληνα, δεκαεπτάχρονος τότε,  αναγκάστηκε να δραπετεύσει και να καταφύγει στη Γορτυνία, όπου απέκτησε περιουσία και μεγάλη επιρροή.


Ο Τ. Κανδηλώρος αναφέρει: “….Παραδόξως όμως εξ όλων των τέκνων του καπόμπαση(Κόλια Πλαπούτα) ο μόνος ομοιάσας αυτώ κατά τε τας έξεις και την σωματικήν κατασκευήν ήτο ο γιγαντόσωμος και άγριος πολεμιστής Παρασκευάς, περί ού διηγούνται ότι εν Ζακύνθω, ποτέ ήρπασε προ των ομμάτων του εκπλήκτου και ανησύχου αρμοστού ταύρον μαινόμενον εκ των κεράτων και κρατήσας αυτόν έσωσε τους εν τη αγορά κινδυνεύοντας.  Προσέτι λέγουσιν, ότι εν τινί μάχη εκύλιε δια των χειρών κατά των Τούρκων από του βουνού ολοκλήρους βράχους, τρομεράς επιφέροντας αυτοίς καταστροφάς….”

O Φωτάκος  στα “Απομνημονεύματα” του, αναφέρει περιστατικό από την πολιορκία της Πάτρας με τους Πλαπουταίους και άλλους παλουμπαίους οπλαρχηγούς (1822):

“...Αφού ετοποθετήθησαν οι Έλληνες καλά εκεί, τότε ο Κολοκοτρώνης εφώναξε τον Παρασκευά και Αθανάσιον αδελφούς του Πλαπούτα, τον Πανουργιά, τον Μάστρο Γεώργη περίφημο παληκάρι, και τον ατρόμητον Πανουσάκον Πανταζόπουλον και τους τρεις Παλουμπαίους, τους είπε να πάρουν μερικούς στρατιώτας και να πιάσουν το Χορηγοκάμινον. Του είπεν ο Παρασκευάς το πιάνομεν αλλά χανόμεθα συμπέθερε. Πηγαίνετε εσείς και μην σας μέλη τίποτε, εγώ έχω την έννοιαν σας, είπε, και δεν σας αφίνω να χαθήτε.
Εξεκίνησαν αυτοί επήγαν και έως είκοσι στρατιώται μαζί τους και επίασαν αυτήν την πολύτιμον θέσιν και εδίωξαν ευθύς τους Τούρκους καβελαραίους από την πεδιάδα και δεν ημπορούσαν πουθενά να σταθούν, διότι παντού εκεί τους έτρωγε το βόλι. Οι δε Πασιάδες ετραβήχθησαν και αυτοί πέρα κατά το Γεροκομιό.  Έστειλεν έπειτα τον Νικολέτον με το ταμπούρλον να αναβή επάνω εις μίαν μουριάν όπου ήτον εκεί και να κτυπά την σύναξιν δια να ακούσουν μακρυά ότι εκεί είναι ο αρχηγός και να συναχθούν οι σκορπισμένοι στρατιώται.…..”

Ο Μιχαήλ Οικονόμου πολύ παραστατικά αναφέρεται στο ίδιο πολεμικό συμβάν από την πολιορκία της Πάτρας (1822)
“… Προβάς (ο Κολοκοτρώνης) δ’ εν τάχει ολίγον προς τα κάτω απήντησε και τους εκ των του Κολιόπουλου, ων ηγείτο ο Παρασκευάς  Πλαπούτας ως είρηται. Και παρατηρών τας θέσεις των Ελλήνων τε και Τούρκων έβλεπεν ότι οι Τούρκοι προσέβαλλον και δια πυροβόλων το Γηροκομείον και ότι σώμα εξ αυτών μέγα συγκεντρωθέν επάνωθεν του Ληνού του Σεϊτ Αγά, προσέβαλεν επικινδύνως τους εν αυτώ γενναίως ανθισταμένους, τους δε μετά του ιππικού λοιπούς προχωρούντας μεθ’ ορμής προς το πεδινόν και καταδιώκοντας τους φεύγοντας.
Εν τούτοις παρατηρήσας εις το μέσον ηρέμα κάταντες, λάκκον ασβεστοκαμίνου κενόν προ πολλού, όθεν εδύναντο να προσβληθώσιν αποτελεσματικώς οι ιππείς Τούρκοι, απευθυνόμενος προς τον Παρασκευάν(Πλαπούτα) είπε γοργώς.
-Παρασκευά! Θα μου κάνετε εσείς οι Παλουμπαίοι μια παλληκαριά;  
-Τι, Γενναιότατε;
-Να  ριφθήτε μια εικοσαριά μέσα εις εκείνο το χορηγοκάμινον, να τουφεκίσετε τους καββαλαρέους να τους σταματήσετε!
Και ο Παρασκευάς προς εγκαρδίωσιν των συντρόφων του επηρώτησε:
-Μη μας αφήσετε και χαθούμεν!
-Πως το λες αυτό! Εδώ είμ’ εγώ!
Και, αμ έπος, αμ’ έργον. Υπέρ τους είκοσιν έβαλαν εις το κόλπον τα φέσια των (πίλους) και ακολουθήσαντες δρομαίοι τον πρώτον δραμόντα Παρασκευάν, ερρίφθησαν εις τον λάκκον εκείνον, και ευθύς προμαχώνας προχείρως κατασκευάσαντες εκ των εκεί κειμένων πετρών έβαλαν παραχρήμα το ντουφέκι εις τους ιππείς, οι οποίοι διαταραχθέντες εκ τούτου, και βλέποντες τους ολίγω ανωτέρω περί τον Κολοκοτρώνη συνηγμένους εσταμάτησαν, εκ τούτου οι καταδιωκόμενοι, εν οις και ο Ζαϊμης, έλαβον καιρόν ν’ απομακρυνθώσι και ενωθώσι μετά των ανωτέρω λοιπών, παυσάσης της καταδιώξεως των….”

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου