Ομάδα Φοιτητών Αρχιτεκτονικής του ΕΜΠ στου Σέρβου Γορτυνίας

Ο Δήμος Γορτυνίας φιλοξένησε για ένα πενθήμερο από 18 έως 23 Νοέμβρη, φοιτητές της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. προκειμένου να επισκεφτούν, να αναζητήσουν, να καταγράψουν, να ταξινομήσουν  και να μελετήσουν στοιχεία που διαμορφώνουν τον αρχιτεκτονικό χαρακτήρα των οικισμών της Γορτυνίας.

Η εργασία αυτή είχε γίνει και παλιότερα όπου είχαν ερευνηθεί κάποιοι χαρακτηριστικοί οικισμοί της περιοχής. Αυτή τη φορά  ήρθαν περίπου 240 φοιτητές με τους καθηγητές τους, χωρίστηκαν σε ομάδες και επισκέφτηκαν τα χωριά Δημητσάνα, Στεμνίτσα, Ελληνικό, Καρύταινα, Ζάτουνα, Ζυγοβίστι, Λαγκάδια,  Λευκοχώρι, Λάστα, Βαλτεσινίκο, Μαγούλιανα, Βάχλια, Βελημάχι, Κοντοβάζαινα, Σούδελη, Τρόπαια και Σέρβου.

Στου Σέρβου για πέντε ημέρες βρέθηκαν οκτώ νεαρά δροσερά και πρόσχαρα κορίτσια, φοιτήτριες Αρχιτεκτονικής Σχολής, περιδιάβηκαν τα δρομάκια και τις γειτονιές του χωριού και κατέγραψαν όλα εκείνα τα στοιχεία που συνθέτουν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του. Τα τελευταία χρόνια βέβαια έχει υποστεί αλλοιώσεις, όμως υπάρχουν αρκετά δείγματα που προσφέρουν υλικό για έναν επιστήμονα ερευνητή.

 

Του Σέρβου υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα μαστοροχώρια, από το οποίο μπουλούκια μαστόρων,  ταξίδευαν τους περισσότερους μήνες του χρόνου για τα πεδινά της Μεσσηνίας, Ηλείας,

Αχαΐας  και Λακωνίας και έχτιζαν σπίτια στους κατοίκους αυτών των περιοχών, επέστρεφαν δε για λίγο καιρό στο σπιτικό τους μεταφέροντας τους κόπους τους, εξασφαλίζοντας έτσι τη καλή διαβίωση της οικογένειας τους. Αυτοί λοιπόν οι ξακουστοί κτίστες, δεν ήταν δυνατόν να μην φτιάξουν με τη μαστοριά τους και τα δικά τους σπίτια.

Τις νεαρές φοιτήτριες διευκόλυναν στο έργο τους ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Ιωάννης Μ. Ρουσιάς και οι κάτοικοι του χωριού, που πρόθυμα τους  έδωσαν στοιχεία και πληροφορίες και τις φιλοξένησαν,  προσφέροντας κεράσματα και γλυκίσματα. 

Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό που αποτυπώνει ένα μικρό δείγμα από την εργασία των φοιτητριών στις γειτονιές στου Σέρβου.

Ανηφορίζοντας για το πάνω χωριό.

 

 Προς τη δυτική πλευρά.

Στην αυλή του σπιτιού ενός από τους παλιούς Σερβαίους μαστόρους.

Του αείμνηστου Αθανασίου Μαραγκού!

Το σπίτι είναι ερειπωμένο, όμως παρουσιάζει πολλά αντιπροσωπευτικά δείγματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αγροτικού σπιτιού(διώροφο με πάτωμα, κατώι για ζώα, εσωτερική αυλή, σκάλα, θόλος, τζάκι, μικρή βεράντα στην είσοδο κ.λ.π.)

 Παρέα με τα κορίτσια!

Φεύγοντας από το σπίτι Αθανασίου Μαραγκού προς πηγή "Δημοκοίτη"

Η φθινοπωρινή όψη του χωριού

Η ομάδα μπροστά στη πηγή "Δημοκοίτη".

Στο δρόμο προς την πάνω εκκλησία ατενίζοντας το χωριό και τον Αρτοζήνο.

Η εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής. Μονόκλιτη οκταγωνικού τύπου με τρούλο.

 Την εκκλησία είχε κτίσει  ο Ιωάννης Δάρας,  επί Τουρκοκρατίας καταστράφηκε και ανοικοδομήθηκε το 1872 από τον δισέγγονο του Δημήτριο Φώτη Δάρα

Το δάπεδο της εκκλησίας κοσμεί αξιόλογο χειροποίητο μωσαϊκό.

Άποψη της ανατολικής πλευράς του χωριού από το προαύλιο της Ζ. Πηγής.