Ο Κολοκοτρώνης για το Μεσολόγγι (Απρίλιος 1826)

 Ο Κολοκοτρώνης για το Μεσολόγγι (Απρίλιος 1826) ενώ βρίσκεται στην Συνέλευση που πραγματοποιείται στην Πιάδα Αργολίδας (Νέα Επίδαυρο) λίγες μέρες μετά την Έξοδο του Μεσολογγίου: 

 

 

 “Την ημέραν των Βαϊων έκαμαν γιουρούσι στο Μισολόγγι οι ήρωες του Μισολογγιού, σε τόσαις χιλιάδες ασκέρι, σε τόσα κανόνια, χαντάκια, καβαλαριά, εγλύτωσαν 2000, και το γυναικόπαιδο, έγινε θύμα. Μας ήλθε είδησις, μεγάλη Τετράδη, εις το δειλινό, που είχε παύσει η Συνέλευσις, και είμεθα εις κάτι ίσκιους. 

Μας ήλθε η είδησις ότι το Μισολόγγι εχάθη. Έτσι εβάλαμεν τα μαύρα όλοι, μισή ώρα εστάθη σιωπή που δεν έκρινε κανένας, αλλ’ εμέτραε καθενας με τον νουν του τον αφανισμόν μας. Βλέποντας εγώ την σιωπήν, εσηκώθηκα εις το πόδι, και τους ωμίλησα λόγια δια να εμψυχωθούν. 

Τους είπα ότι το Μισολόγγι εχάθη ενδόξως, και θα μείνη αιώνας αιώνων η ανδρεία. Εάν βάλωμεν τα μαύρα και οκνεύσωμεν, θα πάρωμεν το ανάθεμα και θα πάρωμεν το αμάρτημα των αδυνάτων όλων.

Με απεκρίθηκαν:
“Τι να κάμωμεν τώρα Κολοκοτρώνη;”
‘Τι να κάμωμεν;” τους λέγω. Την αυγήν να κάμωμεν συνέλευσιν, να αποφασίσωμεν κυβέρνησιν πέντε, έξη, οκτώ άτομα δια να μας κυβερνήσουν, και να διαλεξωμεν και άτομα να αποφασίσουν να ανταποκρίνωνται με τα εξωτερικά, (που τότε ήτο περασμένος και ο μινίστρος Κάνιγγ εις την Κωνσταντινούπολιν), η επιτροπή της συνελεύσεως δια τα εξωτερικά να δίδη λόγον εις την Κυβέρνησιν, και εις τον λαόν, και ημείς οι άλλοι να σκορπίσωμεν εις ταις επαρχίαις και να πιάσωμεν γενικώς τα άρματα, ως τα πρωτοπιάσαμεν εις την Επανάστασιν….” "Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη" Γ.Τερτσέτη