Λίμνη Λάδωνα- Με μύθους και εικόνες

Ο ποταμός Λάδωνας πηγάζει από τα Αροάνια όρη ή Χελμός(τοποθεσίες Παναγίτσα, Λυκούρια και Πλανητέρο), του νομού Αχαΐας και κατόπιν διασχίζει την Αρκαδία και συγκεκριμένα το Δήμο Γορτυνίας. Συμβάλλει  με το ποταμό Αλφειό στη περιοχή Τριποταμιά Γορτυνίας. Στις αρχές της δεκαετίας του 50 κατασκευάστηκε η Τεχνητή Λίμνη του Λάδωνα και το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Έτσι, παράλληλα με το ωφέλιμο που έδωσε δουλειά και ζωή στη περιοχή, επιτεύχθηκε και το τερπνόν. 

Η πανέμορφη Λίμνη του Λάδωνα!

 

 Πρωινή ομίχλη καλύπτει τη λίμνη.

Ο Λάδωνας ήταν ονομαστός και μυθικός από την αρχαιότητα. Στις όχθες του περπάτησαν και ερωτεύθηκαν οι Θεοί του Ολύμπου και πλήθος μυθικών ιστοριών περιπλέκονται γύρω από το όνομα του.

 

Ο  τραγόμορφος και τραγοπόδαρος θεός Πάνας, θεός των βοσκών και της μουσικής,  περιφερόταν στα βουνά και στα λαγκάδια. Στις όχθες του ποταμού Λάδωνα συνάντησε τη Νύμφη Σύριγγα την οποία αγάπησε και κυνήγησε για να την κατακτήσει. Ο Λάδωνας βοήθησε τη Σύριγγα για να γλυτώσει και τη μεταμόρφωσε σε καλαμιά. Ο Πάνας για να παρηγορηθεί  έκοψε  μερικά καλάμια, τα ένωσε και έφτιαξε το μουσικό όργανο Σύριγγα με το οποίο έπαιζε μουσική στις περιπλανήσεις του στα βουνά της Αρκαδίας.

Η  Νύμφη Δάφνη ήταν κόρη του ποταμού Λάδωνα και της Γαίας. Ο θεός Απόλλωνας την ερωτεύθηκε και την κυνήγησε. Εκείνη, κουρασμένη από το κυνήγι του, ζήτησε τη βοήθεια της μητέρας της κι έτσι μεταμορφώθηκε σε δέντρο όταν ο Απόλλωνας την αγκάλιασε. Τότε, ο Απόλλωνας έκοψε ένα κλαδί, έφτιαξε στεφάνι και το έβαλε στο κεφάλι του, η δε δάφνη έγινε το ιερό δέντρο του.  

 

Η Ερινύα θεά Δήμητρα κατά του αδελφού της Ποσειδώνα που την ξεγέλασε ερωτικά, λούστηκε στα νερά του Λάδωνα από τις Νύμφες, για να απαλλαγεί από το μίσος και την οργή εναντίον του και μετονομάστηκε από Ερινύα σε Λουσία.

 

Σήμερα η Λίμνη του Λάδωνα προσφέρεται για εναλλακτικούς τρόπους άθλησης και ψυχαγωγίας μέσα σ' ένα όμορφο περιβάλλον όπου περιπλέκονται οι μύθοι με τις εικόνες.

Το μικρό, λιτό και στιλάτο ταβερνάκι της Κανέλλας, η Λαδωνίδα, στις όχθες της λίμνης.

.