 |
| Θεόδωρος Κολοκοτρώνης |
“Εκείνος ο πόλεμος εστάθη η ευτυχία της Πατρίδος. Αν εχαλιώμεθα, εκινδυνεύαμε να μη κάμωμε ορδί πλέον……
Εκείνην την ημέρα ήτον Παρασκευή και έβαλα λόγον, ότι: Πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι δια δοξολογίαν εκείνης της ημέρας, και να δοξάζεται αιώνας αιώνων έως ου στέκει το έθνος, διατί ήτον η ελευθερία της Πατρίδος”. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης
Η νικηφόρα μάχη στο Βαλτέτσι έτσι όπως την αφηγείται ο ίδιος ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στ’ “Απομνημονεύματα” του, συγγραφέας Γεώργιος Τερτσέτης.
 |
| Δημ. Πλαπούτας-Κολιόπουλος |
 |
| Κ.Δεληγιάννης |
“...το ένα στράτευμα, οπού ήμουν, εις το Χρυσοβίτσι είχε 800, και το μεν στράτευμα της Πιάνας, με τον Δ. Κολιόπουλο, με 700. Τον Κανέλο Δεληγιάννη τον είχαμεν έφορον με άλλους τέσσερους. Γιατί έβαλα εφορία να οικονομούν τα στρατεύματα. Την αυγήν οπού εκίνησαν οι Τούρκοι δια το Βαλτέτσι, οι βάρδιαις ήτον δια νυκτός απερασμέναις εις ταις τοποθεσίαις.
Εγώ εκοιμούμουν εις το Βαλτέτσι, εγευμάτιζα εις την Πιάνα και εδείπναγα εις το Χρυσοβίτσι.
Εις την Πάνω Χρέπα, απάνω από την Τριπολιτσά, είχαμε βάρδιαις και έδιναν είδησι, πόθεν πάνε οι Τούρκοι. Εκείνη την ημέρα μας έκαναν σινιάλο, ότι οι Τούρκοι πάνε στο Βαλτέτσι-μας έκαναν φωτιαίς ότι οι Τούρκοι πάνε εις το Βαλτέτσι.
Ευθύς εκίνησα με τους 800 και έκαμα διαταγή ν’ ακολουθήσουν κ’ οι άλλοι. Όσο να έλθουν οι Τούρκοι εις το Βαλτέτσι, εφθάσαμε και ημείς.
Άνοιξε ο πόλεμος του Βαλτετσιού. Τους δικούς μας τους πολιόρκησαν οι 5000. Ανοίγοντας το τουφέκι εφθάσαμεν και ημείς εις ταις πλάταις των Τουρκών, ρήξαμε μια μπαταριά να εμψυχωθούν οι μέσα, και οι μέσα εχάρηκαν και έρηξαν κ’ εκείνοι, έρηξαν και οι Τούρκοι, έγινε κρότος μεγάλος.
Οι Τούρκοι, οι εμπροστιναίς φύλαξες, περίμεναν να φύγουν οι Έλληνες, καρτερώντας δύο ώραις και ακούοντας φρικτόν πόλεμον οπίσω, επείκασαν, ότι οι εκλείσθησαν και πολεμάν. Ήλθαν και εκείνοι εις την πολιορκίαν των Ελλήνων, έπιασαν ένα καταράχι δέκα μπαϊράκια και εμπόδιζαν την κοινωνία μας με τους μέσα. Ημείς οι 800 εδυναμώσαμεν τον τόπον για να μη μας πάρουν τα οπίσθια οι Τούρκοι.
Ο Κεχαγιάς εκαρτέρισε και αυτός, δεν είδε τίποτες, ήλθε εις το Βαλτέτσι με δύο κανόνια. Πολεμούν οι Έλληνες οι κλεισμένοι. Έφθασε και ο Κολιόπουλος, έκλεισε τον Ρουμπή με τους 5000 και δεν είχε ανταπόκρισι με τους άλλους Τούρκους. Τους έβαλε (ο Ρουμπής) το κανόνι, πλην δεν τους έκανε ζημία.
Ο πόλεμος εστάθη σφοδρός όλην την ημέραν. Οι Τούρκοι επρόσμεναν εις τα ψηλώματα να αδειάσουν το Βαλτέτσι οι κλεισμένοι, και ημείς ακαρτερούσαμεν να φύγουν οι Τούρκοι.
Το βράδυ παίρνω μερικούς και πάγω εις το καταράχι, όπου ήτον οι σημαίαις των Τούρκων. Επήγα κοντά, τους τουφέκισα, με δίδουν τέσσερα τουφέκια-οι Έλληνες οπίσω δεν κατάλαβαν-”Ζωντανούς θα σας πιάσω, εγώ είμαι ο Κολοκοτρώνης”.- “Τι είσαι εσύ;”-”Ο Κολοκοτρώνης”. - Άδειασαν τον τόπον.
Τότε εμβήκαμεν εις το Βαλτέτσι, εδόσαμε φυσέκια, ψωμί, ό,τι αναγκαία ήτον εις εκείνους. Εις ταις δύο ώραις της νυκτός ήλθαν 200 εδικοί μας και έρηξαν μια μπαταρία, ενομίζαμε ότι είναι οι Τούρκοι, και ήτον Έλληνες. Εξενυκτίσαμε και τα δύο μέρη, ο ένας πως να φύγη ο άλλος. Εξημερώσαμεν εςι τον πόλεμον. Βάνω το κιάλι και τηράω, βλέπω τους Τούρκους εις ένα μέρος, ο Ρουμπής ήτον αποκλεισμένος. Την αυγή ο Κεχαγιάς έβαλε το κανόνι εις το ταμπούρι του Μπεϊζαντέ του Ηλία. Το κανόνι προσπέρναε το ταμπούρι του Ηλία και έπαιρνε το ταμπούρι του Ρουμπή. Αν το χαμήλωνε θα τον έπαιρνε.
Κυριακούλης Μαυρομιχάλης, Παναγιώτης Κεφάλας, Ηλίας Μαυρομιχάλης
Ο Ρουμπής εστενοχωρήθη να γυρίση με γιουρούσι, ανάμεσα των δύο ταμπουριών των Ελλήνων. Επείκασα ότι θέλει να φύγη, τον εζυγώσαμεν κοντά. Κάνει γιουρούσι ο Ρουμπής- από την τρομάρα τους αφήνουν τουφέκια. Πέφτουν ανάμεσα των δύο, του σκοτώνουν ως 300, ημείς από πίσω. Επέσαμε από κοντά, επετάχθηκαν και οι κλεισμένοι Έλληνες, τους μάσαμεν μπλαστρί, τους μονομεριάσαμεν , τους ακολουθούσαμεν. Οι Έλληνες έπεσαν εις τα λάφυρα και εις τους σκοτωμένους και δεν ακολουθούσαν με προθυμία. Ο Νικηταράς έντεσε να είναι εις τα Βέρβενα με 800, έρχεται, δεν έφθασε εις ώρα, τους εκυνηγήσαμεν έως που τους εβγάλαμε εις τον κάμπον.
Εκείνος ο πόλεμος εστάθη η ευτυχία της Πατρίδος. Αν εχαλιώμεθα, εκινδυνεύαμε να μη κάμωμε ορδί πλέον.
 |
| Αναγνωσταράς |
 |
| Νικηταράς |
 |
| Μητροπέτροβας |
Ο Μπεϊζαντές εις το καταράχι, και εις την εκκλησία άνθρωποι του Μπεϊζαντέ-ο Μητροπέτροβας εις το άλλο καταράχι, άλλο ταμπούρι είχαν οι Λεονταρίταις. Ο Κολιόπουλος είχεν αποκλεισμένον τον Ρουμπή. Όλοι ομού εκυνηγήσαμεν τον εχθρόν.
Δώδεκα, δεκατρείς Μαϊου ήτον.
23 ώραις εβάσταξε ο πόλεμος.
Εκείνην την ημέρα ήτον Παρασκευή και έβαλα λόγον, ότι: “ Πρέπει να νηστεύσωμεν όλοι δια δοξολογίαν εκείνης της ημέρας, και να δοξάζεται αιώνας αιώνων έως ου στέκει το έθνος, διατί ήτον η ελευθερία της Πατρίδος”.
Ο Κεφάλας και ο Παπατσώνης ήσαν εις την μάχην του Βαλτετσιού. Μετά την νίκην του Βαλτετσιού οι Καρυτινοί επέστρεψαν εις τας θέσεις των, Χρυσοβίτσι και Πιάνα, και οι επίλοιποι εστάθηκαν εις το Βαλτέτσι...”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου