Η Ελληνική Επανάσταση του ‘21 ήταν ένα θαύμα, αν υπολογίσουμε όλες τις παραμέτρους, τις αντιξοότητες και τις δυσκολίες. Από αγάπη, θαυμασμό και την ανάγκη διατήρησης της ιστορικής μνήμης και απόδοσης τιμών, ως οφείλουμε, στους Αγωνιστές της Εθνεγερσίας του 1821, διαβάζω, “φρεσκάρω”, εμπλουτίζω τις γνώσεις μου γι αυτές τις ένδοξες σελίδες της νεώτερης ιστορίας της Ελλάδας.
Έτσι, αναδημοσιεύω και μοιράζομαι μαζί σας κάποια αποσπάσματα από γραφόμενα των πρωταγωνιστών εκείνης της περιόδου. Με προσοχή και ταπεινότητα γιατί δεν είμαι ιστορικός, παρά μόνο “εραστής” της ιστορίας. Πιστεύω ότι είναι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε αυτή τη χρονιά που παλεύουμε με την πανδημία του covid-19 και η κατάσταση δεν μας επιτρέπει άλλου είδους εκδηλώσεις. Ενδεχομένως είναι πιο ουσιαστικός ο εορτασμός αν μελετήσουμε την ιστορία εκείνης της ένδοξης περιόδου και κατανοήσουμε το μέγεθος του επιτεύγματος, τις θυσίες, τους ηρωισμούς, τα κατορθώματα των ηρώων, αλλά και τις άσχημες στιγμές, τη διχόνοια, τα πάθη και τις φιλοδοξίες. Απ’ όλα διαδασκόμαστε.
Είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και τιμητικό για μας, τις γενιές που ζούμε αυτήν την εποχή, να τυχαίνει να γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση που έμελε να φέρει την ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Όλοι ξέρουμε ότι τότε έγινε η αρχή. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια να οργανωθεί η διοίκηση του νεοσύστατου κράτους και πολλά χρόνια αγώνων για να ελευθερωθούν όλα τα ελληνικά εδάφη. Αυτή η χώρα δεν σταμάτησε ποτέ να αγωνίζεται στα 200 χρόνια της ανεξαρτησίας της .
Κατά το μεγαλύτερο μέρος οι δημοσιεύσεις μου αφορούν την Αρκαδία, την ιδιαίτερη πατρίδα μου και την ευρύτερη περιοχή, με λεπτομέρειες που λίγοι γνωρίζουν. Τιμώ βεβαίως όλες τις περιοχές και όλους τους αγωνιστές.
Ο Κολοκοτρώνης έλεγε στα “Απομνημονεύματα” του:
“Ημείς επολεμούσαμεν εκεί, αλλά εις όλα τα μέρη, εις όλας τας επαρχίας εκτυπούντο οι Τούρκοι και δεν έλειπε ημέρα οπού να μην σκοτώνωνται Τούρκοι. Γράφω εγώ όμως εδώ όσας μάχας ήμουν παρών και ωδηγούσα εγώ.”
Σας ευχαριστώ!
Μαρίνα Διαμαντοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου