Γεωργίου Τερτσέτη, προλεγόμενα στα "Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη"

Θεωρώ  ότι είναι εύστοχα και χρήσιμα τα λεγόμενα του Γ. Τερτσέτη, ειδικά φέτος που γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 21.

 “Η λησμονιά  συχνά μαραίνει τα ενδοξότερα έργα”

Ο Γεώργιος Τερτσέτης στα προλεγόμενα του για το βιβλίο “Απομνημονεύματα Κολοκοτρώνη” (1851)

“…….Βέβαια δεν ήτον ανάγκη να φανή το βιβλίο του γέρου Κολοκοτρώνη, δια να ενθυμηθούμε ταις δόξαις του αγώνος, ως ο μακαρίτης με το βιβλίο του να μας ήρχετο μηνυτής αγνώστων πραγμάτων, αλλά το νέον βιβλίον δίδει αφορμή να ζωντανεύσωμε εις το μνημονικό μας πολλά ευχάριστα του περασμένου καιρού. Λησμονιά συχνά μαραίνει τα ενδοξότερα έργα. Πότιζε τη γλάστρα να κοκκινίση το φύλλο της τριανταφυλλιάς. 

Και από τα ευχάριστα του περασμένου καιρού είναι η κίνησις φωτισμένων εθνών και βασιλέων προς χάριν Ελλήνων. Έπειτα από κυματισμούς διαφόρους, άνεμος αγάπης τέλος εφύσησε βίαιος, βοηθητικό της Ελληνικής αυτονομίας……...”

 

“….Μη γένοιτο, κανείς από ημάς να είναι γνώμης, ότι επειδή η αρχαία Ελλάς έγραψε την Ιλιάδα, εστόλισε με πολύτιμες ζωγραφιές την Ποικίλη Στοά των Αθηνών, αρίστευσε εις την Σαλαμίναν ή έχυσε φως πολιτισμού εις τα Εσπέρια έθνη, πρέπει σήμερον οι λαοί της Ευρώπης να μας κοιτάζουν εις τα μάτια, τι θέλομεν. Η λάμψις των προγόνων θεατρίζει την ασχήμια των τέκνων, αν οι μεταγενέστεροι είναι ανόμιοι των επαινεμένων αρχαίων, ή κοιμώμενοι εις ταις προπατορικές δάφναις ταις άφησαν να μαραθούν και να τριφθούν, αν μίσος, φθόνος, δεισιδαιμονία, ανανδρία, εμφύλιοι πόλεμοι εξώρισαν ελευθερίαν και αρετήν. Μη γένοιτο  να τιμούνται όσοι ατιμούν τους γεννήτορας……"