Οι Φιλέλληνες της Ευρώπης αποστέλλουν βοήθεια στους Έλληνες

 

Μετά την έξοδο του Μεσολογγίου(10-4-1826),  οι Φιλέλληνες της Ευρώπης αποστέλλουν βοήθεια σε τροφές αλλά και χρήματα, προκειμένου να εξαγοράσουν από τους Οθωμανούς και να σώσουν όσους περισσότερους αιχμαλώτους μπορέσουν,  πριν τους μεταφέρουν στην Αίγυπτο.
“Αυταί αι γυναίκες και τα τέκνα πωλούνται ως ποίμνιον αντ’ ελαχίστου…….έπεμψα 50,000 φράγκων προς λύτρωσιν όσων πλειοτέρων εκ των δυστυχών δυνηθώσιν…..”
“…..να λυτρωθώσιν αι υπό των Μωαμεθανών αιχμαλωτισθείσαι γυναίκες και τα τέκνα,…..... παρ’ ημών προς τούτο διωρισμένων 50,000 φράγκων……. Σπεύσατε εις βοήθειαν τούτων των δυστυχών θυμάτων…...”

Από το έργο του Αμβροσίου  Φραντζή “Επιτομή της ιστορίας της Αναγεννηθείσης Ελλάδος” διαβάζουμε:

Επιστολή του φιλλέληνα Κ. Εϋνάρδου:
“Σπεύδω να Σας γνωστοποιήσω τα όσα διέταξα μετά το συμβεβηκός του Μεσολογγίου.
Όλα τα τρόφιμα τα ευρισκόμενα εςι Ζάκυνθον, Κέρκυραν, και άλλους γειτινιάζοντας προς την ένδοξον πόλιν τόπους απευθύνθησαν προς βοήθειαν των δυστυχών αυτής κατοίκων, οίτινες διασώθησαν εκ της καταστροφής, τα δε σιτία, άτινα δεν μετεχειρίσθησαν εις ταύτην την φιλάνθρωπον πράξιν, θέλουσι σταλεί εις Ναυπλίαν, εις ολους τους άλλους οχυρούς της Ελλάδος τόπους, και εις εκείνους, εις τους οποίους υπάρχει η μεγίστη δυστυχία. Επιβεβαιώ υμίν και τας άλλας όσας διαταγάς έδωκα περί τούτου.
Προς τούτοις εννέα πλοία, καταφορτωμένα με ζωοτροφίας, απέπλευσαν προ ολίγου, ή απαοπλέουσιν εκ διαφόρων λιμένων της Αδριατικής θαλάσσης, φέροντα άρτον εις τους καθ’ όλα τα παράλια λιμοκτονούντας ανθρώπους.
Εν ώ λυπούμαι, χαίρω εν ταυτώ ειδοποιών Σας, ότι κανέν των παρ’ ημίν αποσταλέντων τροφίμων δεν έπεσεν εις τας χείρας των Αιγυπτίων.
Ιδού τα άχρι τούδε εσταλμένα δια λογαριασμόν της εταιρίας των Παρισσίων και εκείνων της Ελβετίας 2 εκατομμύρια, 76,231 λίτραι αλεύρου, παξιμαδίων, ορυζίου, τυρού, κτλ. και 40,000 λιτρών μολύβδου.
Προ ολίγου πάλιν διέταξα δια την Ελλάδα άλλην ποσότητα 1 εκατομμυρίου 300,000 λιτρών τροφής, και 80,000 λιτρών μολύβδου, μέρος του οποίου είναι ωσαύτως δια λογαριασμόν των εταιριών της Ελβετίας.
Ακολούθως θέλω σας πέμψει λογαριασμόν λεπτομερή. Ήδη δε ηθέλησα να Σας γνωστοποιήσω αμέσως το σύνολο των εσταλμένων βοηθειών.
Έλαβον επιστολήν εκ Κερκύρας  από 17 μαϊου, δι ής μοι λέγουσι ταύτα. “Με λύπην σας ειδοποιούμεν, ότι πολλαί γυναίκες και τέκνα μη δυνηθέντα ν’ αποφύγωσι, μήτε να δεχθώσι τον θάνατον, σύρονται εις την Άρταν και Πρέβεζαν, και πωλούνται ως κτήνη”.
Άλλος εξ άλλων γίνεται πας, όστις έχει αίσθημα φιλανθρωπίας, δια ταύτην την αισχράν εμπορίαν, την οποίαν βλέπομεν σχεδόν αυτοψί γινομένην κατά τον παρόντα νομιζόμενον αιώνα του πολιτισμού. Ο Αρχιερεύς Ιγνάτιος μοι γράφει τα εξής.
“Αυταί αι γυναίκες και τα τέκνα πωλούνται ως ποίμνιον αντ’ ελαχίστου. Εαν δε μεταφερθώσιν άπαξ εις Αίγυπτον οι δυστυχείς ούτοι αιχμάλωτοι, ποτέ πλέον δεν θέλομεν δυνηθή να τους λυτρώσωμεν. Οι Νησιώται θέλουσι μεν κάμει παν ό,τι δύνανται, επικαλούμαι όμως την υμετέραν συνέργειαν. Εν ονόματι της ανθρωπότητος και της θρησκείας! λάβετε οίκτον δι’ αυτούς τους δυστυχείς, και σπεύσατε εις βοήθειαν των, δια να μη υποπέσωσιν εις όνειδος και αποστασίαν θρησκευτικήν”.
Σας ερωτώ, Κύριοι, ηδυνάμην να μείνω άκαμπτος; Ανυπερθέτως μάλιστα έπεμψα 50,000 φράγκων προς λύτρωσιν όσων πλειοτέρων εκ των δυστυχών δυνηθώσιν. Εξ αυτών δε των χρημάτων 30,000 ανήκουσιν εις λογαριασμόν της εταιρίας των Παρισίων, 15,000 εις λογαριασμόν  των της Ελβετίας, και 5,000 είναι ιδιαιτέρα εμού συνεισφορά. Εκ των τοιούτων συμβεβηκότων γεννάται η απορία, πότερον εν Αφρική ζώμεν, ή εν Ευρώπη;  Από νέας εκ Πελοποννήσου  ειδήσεις, αίτινες φαίνονται όχι αδέσποτοι, μανθάνομεν, ότι η εθνική Συνέλευσις διελύθη την 16 απριλίου. Ο Ζαήμης εξελέχθη Πρόεδρος  του Εκτελεστικού Σώματος, και η δύναμις συνεκεντρώθη εις τας χείρας ολίγων μελών, τα οποία είναι πλήρη ενεργείας.
Δέξασθε, Κύριοι και αγαπητοί συνεταίροι, την διαβεβαίωσιν της προς υμάς μεγίστης υπολήψεως μου”.

Δεύτερη επιστολή

“Ένδοξος τις περιηγητής (πιθανώς ο Σατωβριάνδ) μεταξύ της 14 και 16 Ιουνίου μεταβάς εις Φλωρεντίαν, ενεχείρισε τω Εϋνάρδω 20,000 φραγκ. δια να τα πέμψη εις βοήθειαν των εκ της καταστροφής του Μεσολογγίου διασωθέντων δυστυχών. Ο μέγας ούτος ανήρ, όστις είχε συνδράμει και πρότερον με 45,000 φράγκα υπέρ Ελλήνων, έγραψε προς τον Εϋνάρδον τα ακόλουθα:
“….Εαν ήναι έτι καιρός του να λυτρωθώσιν αι υπό των Μωαμεθανών αιχμαλωτισθείσαι γυναίκες και τα τέκνα, Σας παρακαλώ να μεταχειρισθήτε εις τούτο το φιλάνθρωπον και χριστιανικόν έργον, εκτός των παρ’ ημών προς τούτο διωρισμένων 50,000 φράγκων, 20,000 φράγκα παρ’ εμού. Χωρίς της ελαχίστης αναβολής λάβετε τα δραστηριώτερα μέτρα προς επίτευξιν του σκοπού. Σπεύσατε εις βοήθειαν τούτων των δυστυχών θυμάτων, και σώσατε αυτά εκ της δυσειδαιμονίας και θρησκευτικής αποστασίας”. 

Παράλληλα, ο Γεώργιος Γεννάδιος με ομιλία του στο Ναύπλιο μετά την πτώση του Μεσολογγίου και με το προσωπικό του παράδειγμα συνετέλεσε ώστε να συγκεντρωθούν χρήματα και να συγκροτηθεί μια στρατιωτική δύναμη που χρησιμοποίησε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης για να αναζωπυρώσει τον απελευθερωτικό αγώνα.